فارسی Transliterate

English

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت *** بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت *** رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت *** در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت *** چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد خون ریز را حمایت *** در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت *** از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت *** ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت *** این راه را نهایت صورت کجا توان بست
کش صد هزار منزل بیش است در بدایت *** هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت *** عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت ***

فارسی Transliterate

English

چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
حقوق خدمت ما عرضه کرد بر کرمت *** به نوک خامه رقم کرده‌ای سلام مرا
که کارخانه دوران مباد بی رقمت *** نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد
که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت *** مرا ذلیل مگردان به شکر این نعمت
که داشت دولت سرمد عزیز و محترمت *** بیا که با سر زلفت قرار خواهم کرد
که گر سرم برود برندارم از قدمت *** ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی
که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت *** روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب
چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت *** همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد
که جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت ***

فارسی Transliterate

English

میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت
خوش خرامان شو که پیش قد رعنا میرمت *** گفته بودی کی بمیری پیش من تعجیل چیست
خوش تقاضا می‌کنی پیش تقاضا میرمت *** عاشق و مخمور و مهجورم بت ساقی کجاست
گو که بخرامد که پیش سروبالا میرمت *** آن که عمری شد که تا بیمارم از سودای او
گو نگاهی کن که پیش چشم شهلا میرمت *** گفته لعل لبم هم درد بخشد هم دوا
گاه پیش درد و گه پیش مداوا میرمت *** خوش خرامان می‌روی چشم بد از روی تو دور
دارم اندر سر خیال آن که در پا میرمت *** گر چه جای حافظ اندر خلوت وصل تو نیست
ای همه جای تو خوش پیش همه جا میرمت ***

فارسی Transliterate

English

ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت
جانم بسوختی و به دل دوست دارمت *** تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
باور مکن که دست ز دامن بدارمت *** محراب ابرویت بنما تا سحرگهی
دست دعا برآرم و در گردن آرمت *** گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه جادویی بکنم تا بیارمت *** خواهم که پیش میرمت ای بی‌وفا طبیب
بیمار بازپرس که در انتظارمت *** صد جوی آب بسته‌ام از دیده بر کنار
بر بوی تخم مهر که در دل بکارمت *** خونم بریخت و از غم عشقم خلاص داد
منت پذیر غمزه خنجر گذارمت *** می‌گریم و مرادم از این سیل اشکبار
تخم محبت است که در دل بکارمت *** بارم ده از کرم سوی خود تا به سوز دل
در پای دم به دم گهر از دیده بارمت *** حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضع توست
فی الجمله می‌کنی و فرو می‌گذارمت ***

فارسی Transliterate

English

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت *** خاک ره آن یار سفرکرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت *** فریاد که از شش جهتم راه ببستند
آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت *** امروز که در دست توام مرحمتی کن
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت *** ای آن که به تقریر و بیان دم زنی از عشق
ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت *** درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
کاین طایفه از کشته ستانند غرامت *** در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی
بر می‌شکند گوشه محراب امامت *** حاشا که من از جور و جفای تو بنالم
بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت *** کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ
پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت ***

فارسی Transliterate

English

ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت
بنگر که از کجا به کجا می‌فرستمت *** حیف است طایری چو تو در خاکدان غم
زین جا به آشیان وفا می‌فرستمت *** در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست
می‌بینمت عیان و دعا می‌فرستمت *** هر صبح و شام قافله‌ای از دعای خیر
در صحبت شمال و صبا می‌فرستمت *** تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب
جان عزیز خود به نوا می‌فرستمت *** ای غایب از نظر که شدی همنشین دل
می‌گویمت دعا و ثنا می‌فرستمت *** در روی خود تفرج صنع خدای کن
کآیینهٔ خدای نما می‌فرستمت *** تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند
قول و غزل به ساز و نوا می‌فرستمت *** ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت
با درد صبر کن که دوا می‌فرستمت *** حافظ سرود مجلس ما ذکر خیر توست
بشتاب هان که اسب و قبا می‌فرستمت ***

فارسی Transliterate

English

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت *** حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت *** نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت *** فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت *** من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب
که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت *** غم کهن به می سالخورده دفع کنید
که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت *** گره به باد مزن گر چه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت *** به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو
تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت *** مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت *** که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز
من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت ***

فارسی Transliterate

English

حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت *** افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع
شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت *** زین آتش نهفته که در سینه من است
خورشید شعله‌ایست که در آسمان گرفت *** می‌خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست
از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت *** آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم
دوران چو نقطه عاقبتم در میان گرفت *** آن روز شوق ساغر می خرمنم بسوخت
کاتش ز عکس عارض ساقی در آن گرفت *** خواهم شدن به کوی مغان آستین فشان
زین فتنه‌ها که دامن آخرزمان گرفت *** می خور که هر که آخر کار جهان بدید
از غم سبک برآمد و رطل گران گرفت *** بر برگ گل به خون شقایق نوشته‌اند
کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت *** حافظ چو آب لطف ز نظم تو می‌چکد
حاسد چگونه نکته تواند بر آن گرفت ***

فارسی Transliterate

English

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت *** گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت *** بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم
وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت *** عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت *** شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن
در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت *** همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت ***