فارسی Transliterate

English

صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوش است *** از صبا هر دم مشام جان ما خوش می‌شود
آری آری طیب انفاس هواداران خوش است *** ناگشوده گل نقاب آهنگ رحلت ساز کرد
ناله کن بلبل که گلبانگ دل افکاران خوش است *** مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق
دوست را با ناله شب‌های بیداران خوش است *** نیست در بازار عالم خوشدلی ور زان که هست
شیوه رندی و خوش باشی عیاران خوش است *** از زبان سوسن آزاده‌ام آمد به گوش
کاندر این دیر کهن کار سبکباران خوش است *** حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلیست
تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است ***

فارسی Transliterate

English

کنون که بر کف گل جام باده صاف است
به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است *** بخواه دفتر اشعار و راه صحرا گیر
چه وقت مدرسه و بحث کشف کشاف است *** فقیه مدرسه دی مست بود و فتوی داد
که می حرام ولی به ز مال اوقاف است *** به درد و صاف تو را حکم نیست خوش درکش
که هر چه ساقی ما کرد عین الطاف است *** ببر ز خلق و چو عنقا قیاس کار بگیر
که صیت گوشه نشینان ز قاف تا قاف است *** حدیث مدعیان و خیال همکاران
همان حکایت زردوز و بوریاباف است *** خموش حافظ و این نکته‌های چون زر سرخ
نگاه دار که قلاب شهر صراف است ***

فارسی Transliterate

English

حال دل با تو گفتنم هوس است
خبر دل شنفتنم هوس است *** طمع خام بین که قصه فاش
از رقیبان نهفتنم هوس است *** شب قدری چنین عزیز و شریف
با تو تا روز خفتنم هوس است *** وه که دردانه‌ای چنین نازک
در شب تار سفتنم هوس است *** ای صبا امشبم مدد فرمای
که سحرگه شکفتنم هوس است *** از برای شرف به نوک مژه
خاک راه تو رفتنم هوس است *** همچو حافظ به رغم مدعیان
شعر رندانه گفتنم هوس است ***

فارسی Transliterate

English

اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است
به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است *** صراحی ای و حریفی گرت به چنگ افتد
به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است *** در آستین مرقع پیاله پنهان کن
که همچو چشم صراحی زمانه خون‌ریز است *** به آب دیده بشوییم خرقه‌ها از می
که موسم ورع و روزگار پرهیز است *** مجوی عیش خوش از دور باژگون سپهر
که صاف این سر خم جمله دردی آمیز است *** سپهر برشده پرویزنیست خون افشان
که ریزه‌اش سر کسری و تاج پرویز است *** عراق و فارس گرفتی به شعر خوش حافظ
بیا که نوبت بغداد و وقت تبریز است ***

فارسی Transliterate

English

المنة لله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است *** خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است *** از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است *** رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است *** شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است *** بار دل مجنون و خم طره لیلی
رخساره محمود و کف پای ایاز است *** بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است *** در کعبه کوی تو هر آن کس که بیاید
از قبله ابروی تو در عین نماز است *** ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است ***

فارسی Transliterate

English

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است *** ای نازنین پسر تو چه مذهب گرفته‌ای
کت خون ما حلالتر از شیر مادر است *** چون نقش غم ز دور ببینی شراب خواه
تشخیص کرده‌ایم و مداوا مقرر است *** از آستان پیر مغان سر چرا کشیم
دولت در آن سرا و گشایش در آن در است *** یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است *** دی وعده داد وصلم و در سر شراب داشت
امروز تا چه گوید و بازش چه در سر است *** شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم
عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است *** فرق است از آب خضر که ظلمات جای او است
تا آب ما که منبعش الله اکبر است *** ما آبروی فقر و قناعت نمی‌بریم
با پادشه بگوی که روزی مقدر است *** حافظ چه طرفه شاخ نباتیست کلک تو
کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است ***

فارسی Transliterate

English

بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست *** هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم
دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست *** می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت
هیهات از این گوشه که معمور نماندست *** وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت
از دولت هجر تو کنون دور نماندست *** نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید
دور از رخت این خسته رنجور نماندست *** صبر است مرا چاره هجران تو لیکن
چون صبر توان کرد که مقدور نماندست *** در هجر تو گر چشم مرا آب روان است
گو خون جگر ریز که معذور نماندست *** حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده
ماتم زده را داعیه سور نماندست ***

فارسی Transliterate

English

بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیار باده که بنیاد عمر بر بادست *** غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست *** چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست *** که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست *** تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست *** نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یادست *** غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست *** رضا به داده بده وز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست *** مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست *** نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست *** حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدادادست ***

فارسی Transliterate

English

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست *** چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست *** در خم زلف تو آن خال سیه دانی چیست
نقطه دوده که در حلقه جیم افتادست *** زلف مشکین تو در گلشن فردوس عذار
چیست طاووس که در باغ نعیم افتادست *** دل من در هوس روی تو ای مونس جان
خاک راهیست که در دست نسیم افتادست *** همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست
از سر کوی تو زان رو که عظیم افتادست *** سایه قد تو بر قالبم ای عیسی دم
عکس روحیست که بر عظم رمیم افتادست *** آن که جز کعبه مقامش نبد از یاد لبت
بر در میکده دیدم که مقیم افتادست *** حافظ گمشده را با غمت ای یار عزیز
اتحادیست که در عهد قدیم افتادست ***

فارسی Transliterate

English

برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست
مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست *** میان او که خدا آفریده است از هیچ
دقیقه‌ایست که هیچ آفریده نگشادست *** به کام تا نرساند مرا لبش چون نای
نصیحت همه عالم به گوش من بادست *** گدای کوی تو از هشت خلد مستغنیست
اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست *** اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی
اساس هستی من زان خراب آبادست *** دلا منال ز بیداد و جور یار که یار
تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست *** برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست ***