فارسی Transliterate

English

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد *** کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد *** گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد *** مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد *** گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد *** راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد ***

فارسی Transliterate

English

جمالت آفتاب هر نظر باد
ز خوبی روی خوبت خوبتر باد *** همای زلف شاهین شهپرت را
دل شاهان عالم زیر پر باد *** کسی کو بسته زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد *** دلی کو عاشق رویت نباشد
همیشه غرقه در خون جگر باد *** بتا چون غمزه‌ات ناوک فشاند
دل مجروح من پیشش سپر باد *** چو لعل شکرینت بوسه بخشد
مذاق جان من ز او پرشکر باد *** مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسنی دگر باد *** به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حال مشتاقان نظر باد ***

فارسی Transliterate

English

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد
من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد *** کارم بدان رسید که همراز خود کنم
هر شام برق لامع و هر بامداد باد *** در چین طره تو دل بی حفاظ من
هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد *** امروز قدر پند عزیزان شناختم
یا رب روان ناصح ما از تو شاد باد *** خون شد دلم به یاد تو هر گه که در چمن
بند قبای غنچه گل می‌گشاد باد *** از دست رفته بود وجود ضعیف من
صبحم به بوی وصل تو جان بازداد باد *** حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد
جان‌ها فدای مردم نیکونهاد باد ***

فارسی Transliterate

English

شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد
زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد *** گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن
که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد *** ز انقلاب زمانه عجب مدار که چرخ
از این فسانه هزاران هزار دارد یاد *** قدح به شرط ادب گیر زان که ترکیبش
ز کاسه سر جمشید و بهمن است و قباد *** که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند
که واقف است که چون رفت تخت جم بر باد *** ز حسرت لب شیرین هنوز می‌بینم
که لاله می‌دمد از خون دیده فرهاد *** مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر
که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد *** بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم
مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد *** نمی‌دهند اجازت مرا به سیر و سفر
نسیم باد مصلا و آب رکن آباد *** قدح مگیر چو حافظ مگر به ناله چنگ
که بسته‌اند بر ابریشم طرب دل شاد ***

فارسی Transliterate

English

دی پیر می فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد *** گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد باد *** سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد *** بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رود به باد *** حافظ گرت ز پند حکیمان ملالت است
کوته کنیم قصه که عمرت دراز باد ***

فارسی Transliterate

English

دل من در هوای روی فرخ
بود آشفته همچون موی فرخ *** بجز هندوی زلفش هیچ کس نیست
که برخوردار شد از روی فرخ *** سیاهی نیکبخت است آن که دایم
بود همراز و هم زانوی فرخ *** شود چون بید لرزان سرو آزاد
اگر بیند قد دلجوی فرخ *** بده ساقی شراب ارغوانی
به یاد نرگس جادوی فرخ *** دوتا شد قامتم همچون کمانی
ز غم پیوسته چون ابروی فرخ *** نسیم مشک تاتاری خجل کرد
شمیم زلف عنبربوی فرخ *** اگر میل دل هر کس به جایست
بود میل دل من سوی فرخ *** غلام همت آنم که باشد
چو حافظ بنده و هندوی فرخ ***

فارسی Transliterate

English

اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح *** سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات
بیاض روی چو ماه تو فالق الاصباح *** ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص
از آن کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح *** ز دیده‌ام شده یک چشمه در کنار روان
که آشنا نکند در میان آن ملاح *** لب چو آب حیات تو هست قوت جان
وجود خاکی ما را از اوست ذکر رواح *** بداد لعل لبت بوسه‌ای به صد زاری
گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح *** دعای جان تو ورد زبان مشتاقان
همیشه تا که بود متصل مسا و صباح *** صلاح و توبه و تقوی ز ما مجو حافظ
ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح ***

فارسی Transliterate

English

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث *** دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث *** در بهای بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلستانان الغیاث *** خون ما خوردند این کافردلان
ای مسلمانان چه درمان الغیاث *** همچو حافظ روز و شب بی خویشتن
گشته‌ام سوزان و گریان الغیاث ***

فارسی Transliterate

English

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج *** دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش
به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج *** بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز
سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج *** دهان شهد تو داده رواج آب خضر
لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج *** از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی‌رسد به علاج *** چرا همی‌شکنی جان من ز سنگ دلی
دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج *** لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است
قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج *** فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی
کمینه ذره خاک در تو بودی کاج ***

فارسی Transliterate

English

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت *** پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت *** سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت *** تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت *** و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت *** من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت *** زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت ***