فارسی Transliterate

English

به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش *** نگویمت که همه ساله می پرستی کن
سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش *** چو پیر سالک عشقت به می حواله کند
بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش *** گرت هواست که چون جم به سر غیب رسی
بیا و همدم جام جهان نما می‌باش *** چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان
تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش *** وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی
به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می‌باش *** مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ
ولی معاشر رندان پارسا می‌باش ***

فارسی Transliterate

English

اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
حریف خانه و گرمابه و گلستان باش *** شکنج زلف پریشان به دست باد مده
مگو که خاطر عشاق گو پریشان باش *** گرت هواست که با خضر همنشین باشی
نهان ز چشم سکندر چو آب حیوان باش *** زبور عشق نوازی نه کار هر مرغیست
بیا و نوگل این بلبل غزل خوان باش *** طریق خدمت و آیین بندگی کردن
خدای را که رها کن به ما و سلطان باش *** دگر به صید حرم تیغ برمکش زنهار
و از آن که با دل ما کرده‌ای پشیمان باش *** تو شمع انجمنی یک زبان و یک دل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش *** کمال دلبری و حسن در نظربازیست
به شیوه نظر از نادران دوران باش *** خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
تو را که گفت که در روی خوب حیران باش ***

فارسی Transliterate

English

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس *** کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد
که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس *** به یکی جرعه که آزار کسش در پی نیست
زحمتی می‌کشم از مردم نادان که مپرس *** زاهد از ما به سلامت بگذر کاین می لعل
دل و دین می‌برد از دست بدان سان که مپرس *** گفت‌وگوهاست در این راه که جان بگدازد
هر کسی عربده‌ای این که مبین آن که مپرس *** پارسایی و سلامت هوسم بود ولی
شیوه‌ای می‌کند آن نرگس فتان که مپرس *** گفتم از گوی فلک صورت حالی پرسم
گفت آن می‌کشم اندر خم چوگان که مپرس *** گفتمش زلف به خون که شکستی گفتا
حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس ***

فارسی Transliterate

English

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش *** زان باده که در میکده عشق فروشند
ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش *** در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک
جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش *** دلدار که گفتا به توام دل نگران است
گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش *** خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش
ای درج محبت به همان مهر و نشان باش *** تا بر دلش از غصه غباری ننشیند
ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش *** حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین
گو در نظر آصف جمشید مکان باش ***

فارسی Transliterate

English

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
زهر هجری چشیده‌ام که مپرس *** گشته‌ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده‌ام که مپرس *** آن چنان در هوای خاک درش
می‌رود آب دیده‌ام که مپرس *** من به گوش خود از دهانش دوش
سخنانی شنیده‌ام که مپرس *** سوی من لب چه می‌گزی که مگوی
لب لعلی گزیده‌ام که مپرس *** بی تو در کلبه گدایی خویش
رنج‌هایی کشیده‌ام که مپرس *** همچو حافظ غریب در ره عشق
به مقامی رسیده‌ام که مپرس ***

فارسی Transliterate

English

دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس
نسیم روضه شیراز پیک راهت بس *** دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش
که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس *** وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل
حریم درگه پیر مغان پناهت بس *** به صدر مصطبه بنشین و ساغر می‌نوش
که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس *** زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن
صراحی می لعل و بتی چو ماهت بس *** فلک به مردم نادان دهد زمام مراد
تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس *** هوای مسکن مؤلوف و عهد یار قدیم
ز ره روان سفرکرده عذرخواهت بس *** به منت دگران خو مکن که در دو جهان
رضای ایزد و انعام پادشاهت بس *** به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ
دعای نیم شب و درس صبحگاهت بس ***

فارسی Transliterate

English

گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس *** من و همصحبتی اهل ریا دورم باد
از گرانان جهان رطل گران ما را بس *** قصر فردوس به پاداش عمل می‌بخشند
ما که رندیم و گدا دیر مغان ما را بس *** بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین
کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس *** نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان
گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس *** یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس *** از در خویش خدا را به بهشتم مفرست
که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس *** حافظ از مشرب قسمت گله ناانصافیست
طبع چون آب و غزل‌های روان ما را بس ***

فارسی Transliterate

English

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور *** ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور *** گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن
چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور *** دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دایما یک سان نباشد حال دوران غم مخور *** هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب
باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور *** ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند
چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور *** در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور *** گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور *** حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب
جمله می‌داند خدای حال گردان غم مخور *** حافظا در کنج فقر و خلوت شب‌های تار
تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور ***

فارسی Transliterate

English

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آن چه ناصح مشفق بگویدت بپذیر *** ز وصل روی جوانان تمتعی بردار
که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر *** نعیم هر دو جهان پیش عاشقان بجوی
که این متاع قلیل است و آن عطای کثیر *** معاشری خوش و رودی بساز می‌خواهم
که درد خویش بگویم به ناله بم و زیر *** بر آن سرم که ننوشم می و گنه نکنم
اگر موافق تدبیر من شود تقدیر *** چو قسمت ازلی بی حضور ما کردند
گر اندکی نه به وفق رضاست خرده مگیر *** چو لاله در قدحم ریز ساقیا می و مشک
که نقش خال نگارم نمی‌رود ز ضمیر *** بیار ساغر در خوشاب ای ساقی
حسود گو کرم آصفی ببین و بمیر *** به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار
ولی کرشمه ساقی نمی‌کند تقصیر *** می دوساله و محبوب چارده ساله
همین بس است مرا صحبت صغیر و کبیر *** دل رمیده ما را که پیش می‌گیرد
خبر دهید به مجنون خسته از زنجیر *** حدیث توبه در این بزمگه مگو حافظ
که ساقیان کمان ابرویت زنند به تیر ***