Ἑλληνική Transliterate

English

Διόνυσος
σὲ τὸν πρόθυμον ὄνθʼ ἃ μὴ χρεὼν ὁρᾶν
σπεύδοντά τʼ ἀσπούδαστα , Πενθέα λέγω ,
ἔξιθι πάροιθε δωμάτων , ὄφθητί μοι ,
σκευὴν γυναικὸς μαινάδος βάκχης ἔχων ,
μητρός τε τῆς σῆς καὶ λόχου κατάσκοπος ·
πρέπεις δὲ Κάδμου θυγατέρων μορφὴν μιᾷ .

Πενθεύς
καὶ μὴν ὁρᾶν μοι δύο μὲν ἡλίους δοκῶ ,
δισσὰς δὲ Θήβας καὶ πόλισμʼ ἑπτάστομον ·
καὶ ταῦρος ἡμῖν πρόσθεν ἡγεῖσθαι δοκεῖς
καὶ σῷ κέρατα κρατὶ προσπεφυκέναι .
ἀλλʼ ἦ ποτʼ ἦσθα θήρ ; τεταύρωσαι γὰρ οὖν .

Διόνυσος
ὁ θεὸς ὁμαρτεῖ , πρόσθεν ὢν οὐκ εὐμενής ,
ἔνσπονδος ἡμῖν · νῦν δʼ ὁρᾷς ἃ χρή σʼ ὁρᾶν .

Πενθεύς
τί φαίνομαι δῆτʼ ; οὐχὶ τὴν Ἰνοῦς στάσιν
ἢ τὴν Ἀγαύης ἑστάναι , μητρός γʼ ἐμῆς ;

Διόνυσος
αὐτὰς ἐκείνας εἰσορᾶν δοκῶ σʼ ὁρῶν .
ἀλλʼ ἐξ ἕδρας σοι πλόκαμος ἐξέστηχʼ ὅδε ,
οὐχ ὡς ἐγώ νιν ὑπὸ μίτρᾳ καθήρμοσα .

Πενθεύς
ἔνδον προσείων αὐτὸν ἀνασείων τʼ ἐγὼ
καὶ βακχιάζων ἐξ ἕδρας μεθώρμισα .

Διόνυσος
ἀλλʼ αὐτὸν ἡμεῖς , οἷς σε θεραπεύειν μέλει ,
πάλιν καταστελοῦμεν · ἀλλʼ ὄρθου κάρα .

Πενθεύς
ἰδού , σὺ κόσμει · σοὶ γὰρ ἀνακείμεσθα δή .

Διόνυσος
ζῶναί τέ σοι χαλῶσι κοὐχ ἑξῆς πέπλων
στολίδες ὑπὸ σφυροῖσι τείνουσιν σέθεν .

Πενθεύς
κἀμοὶ δοκοῦσι παρά γε δεξιὸν πόδα ·
τἀνθένδε δʼ ὀρθῶς παρὰ τένοντʼ ἔχει πέπλος .

Διόνυσος
ἦ πού με τῶν σῶν πρῶτον ἡγήσῃ φίλων ,
ὅταν παρὰ λόγον σώφρονας βάκχας ἴδῃς .

Πενθεύς
πότερα δὲ θύρσον δεξιᾷ λαβὼν χερὶ
ἢ τῇδε , βάκχῃ μᾶλλον εἰκασθήσομαι ;

Διόνυσος
ἐν δεξιᾷ χρὴ χἅμα δεξιῷ ποδὶ
αἴρειν νιν · αἰνῶ δʼ ὅτι μεθέστηκας φρενῶν .

Πενθεύς
ἆρʼ ἂν δυναίμην τὰς Κιθαιρῶνος πτυχὰς
αὐταῖσι βάκχαις τοῖς ἐμοῖς ὤμοις φέρειν ;

Διόνυσος
δύναιʼ ἄν , εἰ βούλοιο · τὰς δὲ πρὶν φρένας
οὐκ εἶχες ὑγιεῖς , νῦν δʼ ἔχεις οἵας σε δεῖ .

Πενθεύς
μοχλοὺς φέρωμεν ; ἢ χεροῖν ἀνασπάσω
κορυφαῖς ὑποβαλὼν ὦμον ἢ βραχίονα ;

Διόνυσος
μὴ σύ γε τὰ Νυμφῶν διολέσῃς ἱδρύματα
καὶ Πανὸς ἕδρας ἔνθʼ ἔχει συρίγματα .

Πενθεύς
καλῶς ἔλεξας · οὐ σθένει νικητέον
γυναῖκας · ἐλάταισιν δʼ ἐμὸν κρύψω δέμας .

Διόνυσος
κρύψῃ σὺ κρύψιν ἥν σε κρυφθῆναι χρεών ,
ἐλθόντα δόλιον μαινάδων κατάσκοπον .

Πενθεύς
καὶ μὴν δοκῶ σφᾶς ἐν λόχμαις ὄρνιθας ὣς
λέκτρων ἔχεσθαι φιλτάτοις ἐν ἕρκεσιν .

Διόνυσος
οὐκοῦν ἐπʼ αὐτὸ τοῦτʼ ἀποστέλλῃ φύλαξ ·
λήψῃ δʼ ἴσως σφᾶς , ἢν σὺ μὴ ληφθῇς πάρος .

Πενθεύς
κόμιζε διὰ μέσης με Θηβαίας χθονός ·
μόνος γὰρ αὐτῶν εἰμʼ ἀνὴρ τολμῶν τόδε .

Διόνυσος
μόνος σὺ πόλεως τῆσδʼ ὑπερκάμνεις , μόνος ·
τοιγάρ σʼ ἀγῶνες ἀναμένουσιν οὓς ἐχρῆν .
ἕπου δέ · πομπὸς δʼ εἶμʼ ἐγὼ σωτήριος ,
κεῖθεν δʼ ἀπάξει σʼ ἄλλος .

Πενθεύς
ἡ τεκοῦσά γε .

Διόνυσος
ἐπίσημον ὄντα πᾶσιν .

Πενθεύς
ἐπὶ τόδʼ ἔρχομαι .

Διόνυσος
φερόμενος ἥξεις ⋯

Πενθεύς
ἁβρότητʼ ἐμὴν λέγεις .

Διόνυσος
ἐν χερσὶ μητρός .

Πενθεύς
καὶ τρυφᾶν μʼ ἀναγκάσεις .

Διόνυσος
τρυφάς γε τοιάσδε .

Πενθεύς
ἀξίων μὲν ἅπτομαι .

Διόνυσος
δεινὸς σὺ δεινὸς κἀπὶ δείνʼ ἔρχῃ πάθη ,
ὥστʼ οὐρανῷ στηρίζον εὑρήσεις κλέος .
ἔκτεινʼ , Ἀγαύη , χεῖρας αἵ θʼ ὁμόσποροι
Κάδμου θυγατέρες · τὸν νεανίαν ἄγω
τόνδʼ εἰς ἀγῶνα μέγαν , ὁ νικήσων δʼ ἐγὼ
καὶ Βρόμιος ἔσται . τἄλλα δʼ αὐτὸ σημανεῖ .