Pope 9.398-419
Maria Curley /
- Created on 2024-06-11 17:07:15
- Modified on 2024-07-20 02:55:43
- Translated by Alexander Pope (1725)
- Aligned by Maria Curley
Ἑλληνική Transliterate
English
τὸν μὲν ἔπειτʼ ἔρριψεν ἀπὸ ἕο χερσὶν ἀλύων ,
αὐτὰρ ὁ Κύκλωπας μεγάλʼ ἤπυεν , οἵ ῥά μιν ἀμφὶς
ᾤκεον ἐν σπήεσσι διʼ ἄκριας ἠνεμοέσσας .
οἱ δὲ βοῆς ἀίοντες ἐφοίτων ἄλλοθεν ἄλλος ,
ἱστάμενοι δʼ εἴροντο περὶ σπέος ὅττι ἑ κήδοι ·
τίπτε τόσον , Πολύφημʼ , ἀρημένος ὧδʼ ἐβόησας
νύκτα διʼ ἀμβροσίην καὶ ἀύπνους ἄμμε τίθησθα ;
ἦ μή τίς σευ μῆλα βροτῶν ἀέκοντος ἐλαύνει ;
ἦ μή τίς σʼ αὐτὸν κτείνει δόλῳ ἠὲ βίηφιν ;
τοὺς δʼ αὖτʼ ἐξ ἄντρου προσέφη κρατερὸς Πολύφημος ·
ὦ φίλοι , Οὖτίς με κτείνει δόλῳ οὐδὲ βίηφιν .
οἱ δʼ ἀπαμειβόμενοι ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον ·
εἰ μὲν δὴ μή τίς σε βιάζεται οἶον ἐόντα ,
νοῦσον γʼ οὔ πως ἔστι Διὸς μεγάλου ἀλέασθαι ,
ἀλλὰ σύ γʼ εὔχεο πατρὶ Ποσειδάωνι ἄνακτι .
ὣς ἄρʼ ἔφαν ἀπιόντες , ἐμὸν δʼ ἐγέλασσε φίλον κῆρ ,
ὡς ὄνομʼ ἐξαπάτησεν ἐμὸν καὶ μῆτις ἀμύμων .
Κύκλωψ δὲ στενάχων τε καὶ ὠδίνων ὀδύνῃσι
χερσὶ ψηλαφόων ἀπὸ μὲν λίθον εἷλε θυράων ,
αὐτὸς δʼ εἰνὶ θύρῃσι καθέζετο χεῖρε πετάσσας ,
εἴ τινά που μετʼ ὄεσσι λάβοι στείχοντα θύραζε ·
οὕτω γάρ πού μʼ ἤλπετʼ ἐνὶ φρεσὶ νήπιον εἶναι .
αὐτὰρ ὁ Κύκλωπας μεγάλʼ ἤπυεν , οἵ ῥά μιν ἀμφὶς
ᾤκεον ἐν σπήεσσι διʼ ἄκριας ἠνεμοέσσας .
οἱ δὲ βοῆς ἀίοντες ἐφοίτων ἄλλοθεν ἄλλος ,
ἱστάμενοι δʼ εἴροντο περὶ σπέος ὅττι ἑ κήδοι ·
τίπτε τόσον , Πολύφημʼ , ἀρημένος ὧδʼ ἐβόησας
νύκτα διʼ ἀμβροσίην καὶ ἀύπνους ἄμμε τίθησθα ;
ἦ μή τίς σευ μῆλα βροτῶν ἀέκοντος ἐλαύνει ;
ἦ μή τίς σʼ αὐτὸν κτείνει δόλῳ ἠὲ βίηφιν ;
τοὺς δʼ αὖτʼ ἐξ ἄντρου προσέφη κρατερὸς Πολύφημος ·
ὦ φίλοι , Οὖτίς με κτείνει δόλῳ οὐδὲ βίηφιν .
οἱ δʼ ἀπαμειβόμενοι ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον ·
εἰ μὲν δὴ μή τίς σε βιάζεται οἶον ἐόντα ,
νοῦσον γʼ οὔ πως ἔστι Διὸς μεγάλου ἀλέασθαι ,
ἀλλὰ σύ γʼ εὔχεο πατρὶ Ποσειδάωνι ἄνακτι .
ὣς ἄρʼ ἔφαν ἀπιόντες , ἐμὸν δʼ ἐγέλασσε φίλον κῆρ ,
ὡς ὄνομʼ ἐξαπάτησεν ἐμὸν καὶ μῆτις ἀμύμων .
Κύκλωψ δὲ στενάχων τε καὶ ὠδίνων ὀδύνῃσι
χερσὶ ψηλαφόων ἀπὸ μὲν λίθον εἷλε θυράων ,
αὐτὸς δʼ εἰνὶ θύρῃσι καθέζετο χεῖρε πετάσσας ,
εἴ τινά που μετʼ ὄεσσι λάβοι στείχοντα θύραζε ·
οὕτω γάρ πού μʼ ἤλπετʼ ἐνὶ φρεσὶ νήπιον εἶναι .
and
dash’d
on
earth
and
gory
brand
;
Then calls the Cyclops , all that round him dwell ,
With voice like thunder , and a direful yell .
From all their dens the one-eyed race repair ,
From rifted rocks , and mountains bleak in air .
All haste assembled , at his well-known roar ,
Inquire the cause , and crowd the cavern door .
" ‘What hurts thee , Polypheme ? what strange affright
Thus breaks our slumbers , and disturbs the night ?
Does any mortal , in the unguarded hour
Of sleep , oppress thee , or by fraud or power ?
Or thieves insidious thy fair flock surprise ? ’
Thus they ; the Cyclop from his den replies :
" ‘Friends , Noman kills me ; Noman in the hour
Of sleep , oppresses me with fraudful power . ’
‘If no man hurt thee , but the hand divine
Inflict disease , it fits thee to resign :
To Jove or to thy father Neptune pray . ’
The brethren cried , and instant strode away .
" Joy touch’d my secret soul and conscious heart ,
Pleased with the effect of conduct and of art .
Meantime the Cyclop , raging with his wound ,
Spreads his wide arms , and searches round and round :
At last , the stone removing from the gate ,
With hands extended in the midst he sate ;
And search’d each passing sheep , and felt it o’er ,
Secure to seize us ere we reach’d the door
( Such as his shallow wit he deem’d was mine ) ;
Then calls the Cyclops , all that round him dwell ,
With voice like thunder , and a direful yell .
From all their dens the one-eyed race repair ,
From rifted rocks , and mountains bleak in air .
All haste assembled , at his well-known roar ,
Inquire the cause , and crowd the cavern door .
" ‘What hurts thee , Polypheme ? what strange affright
Thus breaks our slumbers , and disturbs the night ?
Does any mortal , in the unguarded hour
Of sleep , oppress thee , or by fraud or power ?
Or thieves insidious thy fair flock surprise ? ’
Thus they ; the Cyclop from his den replies :
" ‘Friends , Noman kills me ; Noman in the hour
Of sleep , oppresses me with fraudful power . ’
‘If no man hurt thee , but the hand divine
Inflict disease , it fits thee to resign :
To Jove or to thy father Neptune pray . ’
The brethren cried , and instant strode away .
" Joy touch’d my secret soul and conscious heart ,
Pleased with the effect of conduct and of art .
Meantime the Cyclop , raging with his wound ,
Spreads his wide arms , and searches round and round :
At last , the stone removing from the gate ,
With hands extended in the midst he sate ;
And search’d each passing sheep , and felt it o’er ,
Secure to seize us ere we reach’d the door
( Such as his shallow wit he deem’d was mine ) ;