[4] O Díscolo - Menandro - Cena 2
Nayane Araújo / O Díscolo - Menandro
- Created on 2025-06-07 14:32:56
- Modified on 2025-06-25 10:52:12
- Translated by Gilda Maria Reale Starzynski; Mário da Gama Cury
- Aligned by Nayane Araújo
Ἑλληνική
Português
Português
ΠΥΡΡΙΑΣ
Πάρες , φυλάττου , πᾶς ἄπελθ ' ἐκ τοῦ μέσου ·
μαίνεθ ' ὁ διώκων , μαίνεται .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Τί τοῦτο ; παῖ ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Φεύγετε .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Τί ἐστι ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Βάλλομαι βώλοις , λίθοις ·
Ἀπόλωλα .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
βάλλει ; Ποῖ , κακόδαιμον ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Οὐκέτι
ἴσως διώκει ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Μὰ Δί ' .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἐγὼ δ ' ὤιμην .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Τί δαὶ
λέγεις ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἀπαλλαγῶμεν , ἱκετεύω σε .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Ποῖ ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἀπὸ τῆς θύρας ἐντεῦθεν ὡς πορρωτάτω .
Ὀδύνης γὰρ ὑὸς ἢ κακοδαιμονῶν τις ἢ
μελαγχολῶν ἅνθρωπος ὡικῶν ἐνθαδὶ
τὴν οἰκίαν πρὸς ὅν μ ' ἔπεμπες
μεγάλου κακοῦ · τοὺς δακτύλους κατέαξα γὰρ
σχεδόν τι προσπταίων ἅπαντας .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Ἡράκλεις ,
ἐλθών τί πεπαρώινηκε δεῦρο ;
ΧΑΙΡΕΑΣ
Παραφρονῶν
εὔδηλός ἐστι .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Νὴ Δί ' ἐξώλης ἐγώ ,
Σώστρατ ' , ἀπολοίμην · ἔχε δέ πως φυλακτικῶς .
Ἀλλ ' οὐ δύναμαι λέγειν · προσέστηκεν δέ μοι
τὸ πνεῦμα . – Κόψας τὴν θύραν τῆς οἰκίας
τὸν κύριον ζητεῖν ἔφην · Προῆλθέ μοι
γραῦς τις κακοδαίμων . Αὐτόθεν δ ' οὗ νῦν λέγων
ἕστηκ ' ἔδειξεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ λοφιδίου
ἐκεῖ περιφθειρόμενον , ἀχράδας ἢ πολὺν –
κύφων ' ἑαυτῶι συλλέγονθ ' .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Ὡς ὀργίλως .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Τί , ὦ μακάρι ' ; Ἐγὼ μὲν εἰς τὸ χωρίον
ἐμβὰς ἐπορευόμην πρὸς αὐτὸν , καὶ πάνυ
πόρρωθεν – εἶναί τις φιλάνθρωπος σφόδρα
ἐπιδέξιός τε βουλόμενος – προσεῖπα καὶ
" ἥκω τι " φημί " πρὸς σέ , πάτερ , ἰδεῖν τί σε
σπεύδων ὑπὲρ σοῦ πρᾶγμ ' " · Ὁ δ ' εὐθύς · " ἀνόσιε
ἄνθρωπε , " φησίν , " εἰς τὸ χωρίον δέ μου
ἥκεις σύ ; τί μαθών ; " βῶλον αἴρεταί τινα ·
ταύτην ἀφίησ ' εἰς τὸ πρόσωπον αὐτό μου .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Ές κόρακας .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Έν ὅσωι δ ' " ἀλλά σ ' ὁ Ποσειδῶν – " λέγων
κατέμυσα , χάρακα λαμβάνει πάλιν τινά ·
ταύτηι μ ' ἐκάθαιρε , " σοὶ δὲ κἀμοὶ πρᾶγμα τί
ἐστιν ; " λέγων " τὴν δημοσίαν οὐκ οἶσθ ' ὁδόν ; " –
ὀξύτατον ἀναβοῶν τι .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Μαινόμενον λέγεις
τελέως γεωργόν .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Τὸ δὲ πέρας , φεύγοντα γὰρ
δεδίωχ ' ἴσως με στάδια πέντεκαὶδέκα
περὶ τὸν λόφον πρώτιστον , εἶθ ' οὕτω κάτω
εἰς τὸ δασὺ τοῦτο , σφενδονῶν βώλοις , λίθοις ,
ταῖς ἀχράσιν ὡς οὐκ εἶχεν οὐδὲν ἄλλ ' ἔτι .
Ἀνήμερόν τι πρᾶγμα τελέως ἀνόσιος
γέρων . Ἱκετεύω σ ' , ἄπιτε .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Δειλίαν λέγεις .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Οὐκ ἴστε τὸ κακὸν οἷόν ἐστι · κατέδεται
ἡμᾶς .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Τυχὸν ἴσως ὅδ ' ὀδυνώμενός τι νῦν
τετύχηκε · διόπερ ἀναβαλέσθαι μοι δοκεῖ
αὐτῶι προσελθεῖν , Σώστρατ ' · Εὖ τοῦτ ' ἴσθ ' ὅτι
πρὸς πάντα πράγματ ' ἐστὶ πρακτικώτερον
εὐκαιρία .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Νοῦν ἔχεθ ' .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Ὑπέρπικρον δέ τι
ἐστὶν πένης γεωργός , οὐχ οὗτος μόνος ,
σχεδὸν δ ' ἅπαντες . Ἀλλ ' ἕωθεν αὔριον
ἐγὼ πρόσειμ ' αὐτῶι μόνος , τὴν οἰκίαν
ἐπείπερ οἶδα . Νῦν δ ' ἀπελθὼν οἴκαδε
καὶ σὺ διάτριβε · τοῦτο δ ' ἕξει κατὰ τρόπον .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Πράττωμεν οὕτως .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Πρόφασιν οὗτος ἄσμενος
εἴληφεν εὐθὺς · φανερὸς ἦν οὐχ ἡδέως
μετ ' ἐμοῦ βαδίζων οὐδὲ δοκιμάζων πάνυ
τὴν ἐπιβολὴν τὴν τοῦ γάμου . – Κακὸν δὲ σε
κακῶς ἅπαντες ἀπολέσειαν οἱ θεοί
μαστιγία .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Τί σ ' ἠδίκηκα , Σώστρατε ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Κακὸν ἐπόεις τὸ χωρίον τι δηλαδὴ
κλέπτων .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἔκλεπτον ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Ἀλλ ' ἐμαστίγου σέ τις
οὐδὲν ἀδικοῦντα ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Καὶ πάρεστί γ ' οὑτοσί .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Αὐτὸς ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ὑπάγω .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Βέλτιστε , σὺ δὲ τούτωι λάλει .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Οὐκ ἂν δυναίμην · ἀπίθανός τίς εἰμ ' ἀεὶ
ἐν τῶι λαλεῖν · ποῖον λέγεις σὺ τουτονί ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Οὐ πάνυ φιλάνθρωπον βλέπειν μοι φαίνεται ,
μὰ τὸν Δί ' · Ὡς δ ' ἐσπούδακ ' . Ἐπανάξω βραχὺ
ἀπὸ τῆς θύρας · βέλτιον . Ἀλλὰ καὶ βοᾶι
μόνος βαδίζων · οὐχ ὑγιαίνειν μοι δοκεῖ .
Δέδοικα μέντοι , μὰ τὸν Ἀπόλλω καὶ θεούς ,
αὐτόν . Τί γὰρ ἄν τις μὴ οὐχὶ τἀληθῆ λέγοι ;
Πάρες , φυλάττου , πᾶς ἄπελθ ' ἐκ τοῦ μέσου ·
μαίνεθ ' ὁ διώκων , μαίνεται .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Τί τοῦτο ; παῖ ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Φεύγετε .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Τί ἐστι ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Βάλλομαι βώλοις , λίθοις ·
Ἀπόλωλα .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
βάλλει ; Ποῖ , κακόδαιμον ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Οὐκέτι
ἴσως διώκει ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Μὰ Δί ' .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἐγὼ δ ' ὤιμην .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Τί δαὶ
λέγεις ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἀπαλλαγῶμεν , ἱκετεύω σε .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Ποῖ ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἀπὸ τῆς θύρας ἐντεῦθεν ὡς πορρωτάτω .
Ὀδύνης γὰρ ὑὸς ἢ κακοδαιμονῶν τις ἢ
μελαγχολῶν ἅνθρωπος ὡικῶν ἐνθαδὶ
τὴν οἰκίαν πρὸς ὅν μ ' ἔπεμπες
μεγάλου κακοῦ · τοὺς δακτύλους κατέαξα γὰρ
σχεδόν τι προσπταίων ἅπαντας .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Ἡράκλεις ,
ἐλθών τί πεπαρώινηκε δεῦρο ;
ΧΑΙΡΕΑΣ
Παραφρονῶν
εὔδηλός ἐστι .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Νὴ Δί ' ἐξώλης ἐγώ ,
Σώστρατ ' , ἀπολοίμην · ἔχε δέ πως φυλακτικῶς .
Ἀλλ ' οὐ δύναμαι λέγειν · προσέστηκεν δέ μοι
τὸ πνεῦμα . – Κόψας τὴν θύραν τῆς οἰκίας
τὸν κύριον ζητεῖν ἔφην · Προῆλθέ μοι
γραῦς τις κακοδαίμων . Αὐτόθεν δ ' οὗ νῦν λέγων
ἕστηκ ' ἔδειξεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ λοφιδίου
ἐκεῖ περιφθειρόμενον , ἀχράδας ἢ πολὺν –
κύφων ' ἑαυτῶι συλλέγονθ ' .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Ὡς ὀργίλως .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Τί , ὦ μακάρι ' ; Ἐγὼ μὲν εἰς τὸ χωρίον
ἐμβὰς ἐπορευόμην πρὸς αὐτὸν , καὶ πάνυ
πόρρωθεν – εἶναί τις φιλάνθρωπος σφόδρα
ἐπιδέξιός τε βουλόμενος – προσεῖπα καὶ
" ἥκω τι " φημί " πρὸς σέ , πάτερ , ἰδεῖν τί σε
σπεύδων ὑπὲρ σοῦ πρᾶγμ ' " · Ὁ δ ' εὐθύς · " ἀνόσιε
ἄνθρωπε , " φησίν , " εἰς τὸ χωρίον δέ μου
ἥκεις σύ ; τί μαθών ; " βῶλον αἴρεταί τινα ·
ταύτην ἀφίησ ' εἰς τὸ πρόσωπον αὐτό μου .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Ές κόρακας .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Έν ὅσωι δ ' " ἀλλά σ ' ὁ Ποσειδῶν – " λέγων
κατέμυσα , χάρακα λαμβάνει πάλιν τινά ·
ταύτηι μ ' ἐκάθαιρε , " σοὶ δὲ κἀμοὶ πρᾶγμα τί
ἐστιν ; " λέγων " τὴν δημοσίαν οὐκ οἶσθ ' ὁδόν ; " –
ὀξύτατον ἀναβοῶν τι .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Μαινόμενον λέγεις
τελέως γεωργόν .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Τὸ δὲ πέρας , φεύγοντα γὰρ
δεδίωχ ' ἴσως με στάδια πέντεκαὶδέκα
περὶ τὸν λόφον πρώτιστον , εἶθ ' οὕτω κάτω
εἰς τὸ δασὺ τοῦτο , σφενδονῶν βώλοις , λίθοις ,
ταῖς ἀχράσιν ὡς οὐκ εἶχεν οὐδὲν ἄλλ ' ἔτι .
Ἀνήμερόν τι πρᾶγμα τελέως ἀνόσιος
γέρων . Ἱκετεύω σ ' , ἄπιτε .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Δειλίαν λέγεις .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Οὐκ ἴστε τὸ κακὸν οἷόν ἐστι · κατέδεται
ἡμᾶς .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Τυχὸν ἴσως ὅδ ' ὀδυνώμενός τι νῦν
τετύχηκε · διόπερ ἀναβαλέσθαι μοι δοκεῖ
αὐτῶι προσελθεῖν , Σώστρατ ' · Εὖ τοῦτ ' ἴσθ ' ὅτι
πρὸς πάντα πράγματ ' ἐστὶ πρακτικώτερον
εὐκαιρία .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Νοῦν ἔχεθ ' .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Ὑπέρπικρον δέ τι
ἐστὶν πένης γεωργός , οὐχ οὗτος μόνος ,
σχεδὸν δ ' ἅπαντες . Ἀλλ ' ἕωθεν αὔριον
ἐγὼ πρόσειμ ' αὐτῶι μόνος , τὴν οἰκίαν
ἐπείπερ οἶδα . Νῦν δ ' ἀπελθὼν οἴκαδε
καὶ σὺ διάτριβε · τοῦτο δ ' ἕξει κατὰ τρόπον .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Πράττωμεν οὕτως .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Πρόφασιν οὗτος ἄσμενος
εἴληφεν εὐθὺς · φανερὸς ἦν οὐχ ἡδέως
μετ ' ἐμοῦ βαδίζων οὐδὲ δοκιμάζων πάνυ
τὴν ἐπιβολὴν τὴν τοῦ γάμου . – Κακὸν δὲ σε
κακῶς ἅπαντες ἀπολέσειαν οἱ θεοί
μαστιγία .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Τί σ ' ἠδίκηκα , Σώστρατε ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Κακὸν ἐπόεις τὸ χωρίον τι δηλαδὴ
κλέπτων .
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ἔκλεπτον ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Ἀλλ ' ἐμαστίγου σέ τις
οὐδὲν ἀδικοῦντα ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Καὶ πάρεστί γ ' οὑτοσί .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Αὐτὸς ;
ΠΥΡΡΙΑΣ
Ὑπάγω .
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Βέλτιστε , σὺ δὲ τούτωι λάλει .
ΧΑΙΡΕΑΣ
Οὐκ ἂν δυναίμην · ἀπίθανός τίς εἰμ ' ἀεὶ
ἐν τῶι λαλεῖν · ποῖον λέγεις σὺ τουτονί ;
ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
Οὐ πάνυ φιλάνθρωπον βλέπειν μοι φαίνεται ,
μὰ τὸν Δί ' · Ὡς δ ' ἐσπούδακ ' . Ἐπανάξω βραχὺ
ἀπὸ τῆς θύρας · βέλτιον . Ἀλλὰ καὶ βοᾶι
μόνος βαδίζων · οὐχ ὑγιαίνειν μοι δοκεῖ .
Δέδοικα μέντοι , μὰ τὸν Ἀπόλλω καὶ θεούς ,
αὐτόν . Τί γὰρ ἄν τις μὴ οὐχὶ τἀληθῆ λέγοι ;
Cena 2
Os mesmos , PÍRRIAS ( entrando esbaforido pela esquerda )
PÍRRIAS
Voltem ! Atenção ! Saia todo o mundo daqui ! Um louco está me perseguindo !
SÓSTRATO
O que foi que aconteceu com você , rapaz ?
PÍRRIAS
Fujam !
SÓSTRATO
O que é que há !
PÍRRIAS
Ele está jogando torrões de terra e pedras em mim ! Estou morto !
SÓSTRATO
Estão jogando alguma coisa em você ? Para onde você está fugindo , desgraçado ?
PÍRRIAS
( Olhando para trás )
Então ele não está mais me perseguindo ?
SÓSTRATO
Não , não está .
PÍRRIAS
Eu pensava que ele ainda estivesse !
SÓSTRATO
Então o que é que você tem a dizer ?
PÍRRIAS
Vamos embora ! Eu lhe suplico !
SÓSTRATO
Para onde ?
PÍRRIAS
Longe desta porta , longe daqui , o mais longe possível ! O indivíduo que mora naquela casa ali , e que o senhor me mandou procurar , é um filho da cólera , um possesso ou um maluco ! É uma fera ! Só faltei quebrar todos os dedos dos pés de tanto tropeçar !
SÓSTRATO
( A QUERÉIAS )
Será que ele fez alguma bobagem lá ?
QUERÉIAS
Parece que fez…
PÍRRIAS
O que , meu caro ? Eu avançava pelo terreno , na direção dele , e ainda de longe , querendo ser um modelo de amabilidade e de jeito , comecei os cumprimentos : " Eu vim procurar o senhor para uma certa coisa , pai — como direi — ansioso para que o senhor tome conhecimento de um certo caso que lhe interessa . " Mas ele nem esperou que eu acabasse . " Você invadiu minhas terras , maldito ? O que é que você está pensando ? " Aí ele apanhou um torrão e jogou bem no meio da minha fisionomia !
QUERÉIAS
Que ele vá para o inferno !
PÍRRIAS
Aí , enquanto eu fechava os olhos e dizia : " Que os deuses te… " ele pegou uma estaca e começou a me " alisar " com ela , falando : " Por que você veio se meter comigo ? Você não conhece o caminho público ? " E dava cada grito fino ! …
QUERÉIAS
Esse casca grossa de quem você está Mando é um doido varrido .
PÍRRIAS
E para rematar ele correu atrás de mim um tempão , primeiro dando voltas no montinho , depois montinho abaixo até esta moita , me malhando com torrões , com pedras , com peras quando não tinha mais nada para jogar em mim . Que barbaridade ! O velho é completamente maluco . Vão embora , por favor !
SÓSTRATO
Você fala como um covarde .
PÍRRIAS
Vocês não podem imaginar a peste que ele é . Ele vai nos devorar !
QUERÉIAS
Talvez ele tenha tido algum aborrecimento hoje . Eu até acho que se deve adiar a visita a ele , Sóstrato . Você bem sabe que tudo tem sua hora certa .
PÍRRIAS
Tenham juízo !
QUERÉIAS
Ninguém é mais ranzinza que um casca grossa pobre ; não é só este ; são quase todos . Pois bem : amanhã cedo eu vou vê -lo sozinho , pois sei onde ele mora .
( Dirigindo-se a SÓSTRATO )
Agora volte para casa e tenha paciência . Tudo vai acabar bem .
PÍRRIAS
Vamos fazer o que ele diz .
SÓSTRATO
( À parte )
Ele está feliz com essa desculpa que arranjou . Eu já tinha percebido que ele me acompanhava contra a vontade e era contra a idéia desse casamento .
( Dirigindo-se a PÍRRIAS )
Quanto a você , miserável , que os deuses lhe mandem a pior morte !
PÍRRIAS
Que mal eu lhe fiz , Sóstrato ?
SÓSTRATO
Naturalmente você roubou alguma coisa no terreno dele !
PÍRRIAS
Eu ? Roubar ?
SÓSTRATO
E alguém havia de castigar você sem você ter culpa ?
PÍRRIAS
( Olhando assustado para um lado )
E esse alguém vem aí !
SÓSTRATO
É ele mesmo ?
PÍRRIAS
Eu vou andando !
( Sai correndo e entra na caverna das Ninfas )
SÓSTRATO
( A QUERÉIAS )
Meu amigo do peito , fale você com ele .
QUERÉIAS
Eu não posso fazer isso . Nunca tive boa conversa . E você ? O que é que você diz desse sujeito ?
( QUERÉIAS sai pela direita )
SÓSTRATO
( Só )
O ar dele não parece muito cordial . Que cara amarrada ! Vou me afastar da porta . É melhor . Mas agora ele vem aí , gritando sozinho enquanto anda . Ele não parece muito satisfeito . Dá até medo ( por que não dizer a verdade ? ) .
Os mesmos , PÍRRIAS ( entrando esbaforido pela esquerda )
PÍRRIAS
Voltem ! Atenção ! Saia todo o mundo daqui ! Um louco está me perseguindo !
SÓSTRATO
O que foi que aconteceu com você , rapaz ?
PÍRRIAS
Fujam !
SÓSTRATO
O que é que há !
PÍRRIAS
Ele está jogando torrões de terra e pedras em mim ! Estou morto !
SÓSTRATO
Estão jogando alguma coisa em você ? Para onde você está fugindo , desgraçado ?
PÍRRIAS
( Olhando para trás )
Então ele não está mais me perseguindo ?
SÓSTRATO
Não , não está .
PÍRRIAS
Eu pensava que ele ainda estivesse !
SÓSTRATO
Então o que é que você tem a dizer ?
PÍRRIAS
Vamos embora ! Eu lhe suplico !
SÓSTRATO
Para onde ?
PÍRRIAS
Longe desta porta , longe daqui , o mais longe possível ! O indivíduo que mora naquela casa ali , e que o senhor me mandou procurar , é um filho da cólera , um possesso ou um maluco ! É uma fera ! Só faltei quebrar todos os dedos dos pés de tanto tropeçar !
SÓSTRATO
( A QUERÉIAS )
Será que ele fez alguma bobagem lá ?
QUERÉIAS
Parece que fez…
PÍRRIAS
O que , meu caro ? Eu avançava pelo terreno , na direção dele , e ainda de longe , querendo ser um modelo de amabilidade e de jeito , comecei os cumprimentos : " Eu vim procurar o senhor para uma certa coisa , pai — como direi — ansioso para que o senhor tome conhecimento de um certo caso que lhe interessa . " Mas ele nem esperou que eu acabasse . " Você invadiu minhas terras , maldito ? O que é que você está pensando ? " Aí ele apanhou um torrão e jogou bem no meio da minha fisionomia !
QUERÉIAS
Que ele vá para o inferno !
PÍRRIAS
Aí , enquanto eu fechava os olhos e dizia : " Que os deuses te… " ele pegou uma estaca e começou a me " alisar " com ela , falando : " Por que você veio se meter comigo ? Você não conhece o caminho público ? " E dava cada grito fino ! …
QUERÉIAS
Esse casca grossa de quem você está Mando é um doido varrido .
PÍRRIAS
E para rematar ele correu atrás de mim um tempão , primeiro dando voltas no montinho , depois montinho abaixo até esta moita , me malhando com torrões , com pedras , com peras quando não tinha mais nada para jogar em mim . Que barbaridade ! O velho é completamente maluco . Vão embora , por favor !
SÓSTRATO
Você fala como um covarde .
PÍRRIAS
Vocês não podem imaginar a peste que ele é . Ele vai nos devorar !
QUERÉIAS
Talvez ele tenha tido algum aborrecimento hoje . Eu até acho que se deve adiar a visita a ele , Sóstrato . Você bem sabe que tudo tem sua hora certa .
PÍRRIAS
Tenham juízo !
QUERÉIAS
Ninguém é mais ranzinza que um casca grossa pobre ; não é só este ; são quase todos . Pois bem : amanhã cedo eu vou vê -lo sozinho , pois sei onde ele mora .
( Dirigindo-se a SÓSTRATO )
Agora volte para casa e tenha paciência . Tudo vai acabar bem .
PÍRRIAS
Vamos fazer o que ele diz .
SÓSTRATO
( À parte )
Ele está feliz com essa desculpa que arranjou . Eu já tinha percebido que ele me acompanhava contra a vontade e era contra a idéia desse casamento .
( Dirigindo-se a PÍRRIAS )
Quanto a você , miserável , que os deuses lhe mandem a pior morte !
PÍRRIAS
Que mal eu lhe fiz , Sóstrato ?
SÓSTRATO
Naturalmente você roubou alguma coisa no terreno dele !
PÍRRIAS
Eu ? Roubar ?
SÓSTRATO
E alguém havia de castigar você sem você ter culpa ?
PÍRRIAS
( Olhando assustado para um lado )
E esse alguém vem aí !
SÓSTRATO
É ele mesmo ?
PÍRRIAS
Eu vou andando !
( Sai correndo e entra na caverna das Ninfas )
SÓSTRATO
( A QUERÉIAS )
Meu amigo do peito , fale você com ele .
QUERÉIAS
Eu não posso fazer isso . Nunca tive boa conversa . E você ? O que é que você diz desse sujeito ?
( QUERÉIAS sai pela direita )
SÓSTRATO
( Só )
O ar dele não parece muito cordial . Que cara amarrada ! Vou me afastar da porta . É melhor . Mas agora ele vem aí , gritando sozinho enquanto anda . Ele não parece muito satisfeito . Dá até medo ( por que não dizer a verdade ? ) .
PÍRRIAS
Deixa passar , cuidado , sai do meio da rua ! Está doido ,
este tipo que vem atrás de mim , está doido !
SÓSTRATO
O que vem a ser isto , rapaz ?
PÍRRIAS
Fujam !
SÓSTRATO
O que é ?
PÍRRIAS
Estão a atirar -me com terra e com pedras . Estou perdido !
SÓSTRATO
A atirar ? Para onde vais , miserável ?
PÍRRIAS
Será que ele já não vem atrás de mim ?
SÓSTRATO
Por Zeus !
PÍRRIAS
Julgava que sim .
SÓSTRATO
De que é que estás a falar ?
PÍRRIAS
Por favor , safemo -nos !
SÓSTRATO
Para onde ?
PÍRRIAS
Aqui desta porta e o mais longe possível . É um filho da
Desgraça , um possesso , um tipo de maus fígados , este que
vive aqui nesta casa e que tu me mandaste procurar . Que
grande desgraça ! Ia quase aleijando os dedos todos , às topadas
por aí .
SÓSTRATO
Foste lá ?
PÍRRIAS
O quê ? Parecia bêbado . Por aqui !
SÓSTRATO
É evidente .
PÍRRIAS
Por Zeus , Sóstrato , raios me partam ! Mas põe -te em
guarda ! Nem posso falar , fiquei sem fôlego . Bati à
porta e perguntei pelo dono da casa . Apareceu -me um estafermo
de uma velha e , daqui mesmo donde agora estou a falar , apontou
para ele , ali em cima daquele outeiro , de um lado para o
outro , a apanhar peras - antes fosse lenha para se queimar ! -
e a resmungar consigo próprio .
QUÉREAS
Que zangado ! O que há , homem ?
PÍRRIAS
Avancei pelo campo dentro e dirigi -me a ele de muito longe .
E , finório , a querer dar -me ares de pessoa amável , chamo -o e
digo : " Venho procurar -te , compadre , tenho pressa de tratar
contigo um assunto , no teu próprio interesse " . Mas ele logo :
" Safado , avanças pelo meu campo ? Que ideia é essa ? " Agarra
num punhado de terra e chapa -me com ele nas ventas .
QUÉREAS
Vai para as profundas !
PÍRRIAS
Ainda mal eu tinha tido tempo de dizer " Que Poséidon
te . . . " e fechar os olhos , ele agarra numa estaca outra vez .
A dar -me com ela , dizia : " Que assunto é esse entre ti e mim ?
Não sabes onde é a via pública ? " E berrava por quantas tinha .
QUÉREAS
Ao que dizes o lavrador é completamente doido .
PÍRRIAS
Ouve a última : eu a fugir e ele a correr atrás de mim
uns bons quinze estádios , primeiro à volta do monte , e depois
também cá em baixo , por esse bosque dentro , a atirar -me com
terra , com pedras e com peras , quando já não tinha mais nada .
Uma verdadeira selvajaria ! O velho é levado da breca ! Por
favor , saiam daqui .
SÓSTRATO
Medo , é o que queres dizer .
PÍRRIAS
Nem imaginam que desgraça é esta : ele come -nos .
QUÉREAS
Decerto lá calhou por acaso hoje estar aborrecido com
qualquer coisa . Por isso , parece -me melhor adiar , ir procurá -lo
mais tarde , Sóstrato . Podes ter a certeza de que a oportunidade
é a chave do negócio .
PÍRRIAS
Tenham juízo .
QUÉREAS
É uma dor de alma , esse pobre lavrador , e não é o único ,
são quase todos assim . Amanhã de manhã vou eu sozinho
procurá -lo , porque sei onde ele vive . Por agora , vai tu também
para casa e deixa correr . Há de ir tudo pelo melhor .
PÍRRIAS
É o que temos a fazer .
SÓSTRATO
Pretextos ! Este está feliz por ter arranjado um . Logo vi
que não vinha comigo de boa vontade e que de modo nenhum
apoia o meu projecto de casamento . Patife , que os deuses
todos te rebentem , tratante !
PÍRRIAS
Que mal te fiz eu , Sóstrato ?
SÓSTRATO
Não há dúvida de que fizeste uma patifaria qualquer lá no
campo .
PÍRRIAS
Por Zeus , não roubei nada .
SÓSTRATO
Mas quem é que te ia bater , sem teres feito nada de mal ?
PÍRRIAS
Aí vem o fulano em pessoa . . . Vou -me já embora , meu
rico senhor . Fala tu com ele !
SÓSTRATO
Não sou capaz . É que não tenho poder nenhum de persuasão
a conversar . O que é que se há de dizer a um homem
como este ? Pelo olhar não me parece mesmo nada amigável ,
por Zeus ! Que preocupado ! Vou afastar -me um bocado da
porta . É melhor . Mas vem a protestar sozinho . Parece -me
que não está bom da cabeça . É que tenho mesmo medo dele ,
por Apolo e pelos deuses ! O que se lhe há de dizer , a não
ser a verdade ?
Deixa passar , cuidado , sai do meio da rua ! Está doido ,
este tipo que vem atrás de mim , está doido !
SÓSTRATO
O que vem a ser isto , rapaz ?
PÍRRIAS
Fujam !
SÓSTRATO
O que é ?
PÍRRIAS
Estão a atirar -me com terra e com pedras . Estou perdido !
SÓSTRATO
A atirar ? Para onde vais , miserável ?
PÍRRIAS
Será que ele já não vem atrás de mim ?
SÓSTRATO
Por Zeus !
PÍRRIAS
Julgava que sim .
SÓSTRATO
De que é que estás a falar ?
PÍRRIAS
Por favor , safemo -nos !
SÓSTRATO
Para onde ?
PÍRRIAS
Aqui desta porta e o mais longe possível . É um filho da
Desgraça , um possesso , um tipo de maus fígados , este que
vive aqui nesta casa e que tu me mandaste procurar . Que
grande desgraça ! Ia quase aleijando os dedos todos , às topadas
por aí .
SÓSTRATO
Foste lá ?
PÍRRIAS
O quê ? Parecia bêbado . Por aqui !
SÓSTRATO
É evidente .
PÍRRIAS
Por Zeus , Sóstrato , raios me partam ! Mas põe -te em
guarda ! Nem posso falar , fiquei sem fôlego . Bati à
porta e perguntei pelo dono da casa . Apareceu -me um estafermo
de uma velha e , daqui mesmo donde agora estou a falar , apontou
para ele , ali em cima daquele outeiro , de um lado para o
outro , a apanhar peras - antes fosse lenha para se queimar ! -
e a resmungar consigo próprio .
QUÉREAS
Que zangado ! O que há , homem ?
PÍRRIAS
Avancei pelo campo dentro e dirigi -me a ele de muito longe .
E , finório , a querer dar -me ares de pessoa amável , chamo -o e
digo : " Venho procurar -te , compadre , tenho pressa de tratar
contigo um assunto , no teu próprio interesse " . Mas ele logo :
" Safado , avanças pelo meu campo ? Que ideia é essa ? " Agarra
num punhado de terra e chapa -me com ele nas ventas .
QUÉREAS
Vai para as profundas !
PÍRRIAS
Ainda mal eu tinha tido tempo de dizer " Que Poséidon
te . . . " e fechar os olhos , ele agarra numa estaca outra vez .
A dar -me com ela , dizia : " Que assunto é esse entre ti e mim ?
Não sabes onde é a via pública ? " E berrava por quantas tinha .
QUÉREAS
Ao que dizes o lavrador é completamente doido .
PÍRRIAS
Ouve a última : eu a fugir e ele a correr atrás de mim
uns bons quinze estádios , primeiro à volta do monte , e depois
também cá em baixo , por esse bosque dentro , a atirar -me com
terra , com pedras e com peras , quando já não tinha mais nada .
Uma verdadeira selvajaria ! O velho é levado da breca ! Por
favor , saiam daqui .
SÓSTRATO
Medo , é o que queres dizer .
PÍRRIAS
Nem imaginam que desgraça é esta : ele come -nos .
QUÉREAS
Decerto lá calhou por acaso hoje estar aborrecido com
qualquer coisa . Por isso , parece -me melhor adiar , ir procurá -lo
mais tarde , Sóstrato . Podes ter a certeza de que a oportunidade
é a chave do negócio .
PÍRRIAS
Tenham juízo .
QUÉREAS
É uma dor de alma , esse pobre lavrador , e não é o único ,
são quase todos assim . Amanhã de manhã vou eu sozinho
procurá -lo , porque sei onde ele vive . Por agora , vai tu também
para casa e deixa correr . Há de ir tudo pelo melhor .
PÍRRIAS
É o que temos a fazer .
SÓSTRATO
Pretextos ! Este está feliz por ter arranjado um . Logo vi
que não vinha comigo de boa vontade e que de modo nenhum
apoia o meu projecto de casamento . Patife , que os deuses
todos te rebentem , tratante !
PÍRRIAS
Que mal te fiz eu , Sóstrato ?
SÓSTRATO
Não há dúvida de que fizeste uma patifaria qualquer lá no
campo .
PÍRRIAS
Por Zeus , não roubei nada .
SÓSTRATO
Mas quem é que te ia bater , sem teres feito nada de mal ?
PÍRRIAS
Aí vem o fulano em pessoa . . . Vou -me já embora , meu
rico senhor . Fala tu com ele !
SÓSTRATO
Não sou capaz . É que não tenho poder nenhum de persuasão
a conversar . O que é que se há de dizer a um homem
como este ? Pelo olhar não me parece mesmo nada amigável ,
por Zeus ! Que preocupado ! Vou afastar -me um bocado da
porta . É melhor . Mas vem a protestar sozinho . Parece -me
que não está bom da cabeça . É que tenho mesmo medo dele ,
por Apolo e pelos deuses ! O que se lhe há de dizer , a não
ser a verdade ?