Theaetetus 193
Maia Shukhoshvili / Georgian Translations
- Created on 2017-04-09 12:20:32
- Translated by Maia Shukhoshvili
- Aligned by Maia Shukhoshvili
Ἑλληνική Transliterate
ქართული Transliterate
Θεαίτητος
ναί , ἀληθῆ γε .
Σωκράτης
τοῦτο μὲν τοίνυν ἐκείνων πρῶτον ἦν ὧν ἔλεγον .
Θεαίτητος
ἦν γάρ .
Σωκράτης
δεύτερον τοίνυν , ὅτι τὸν μὲν γιγνώσκων ὑμῶν , τὸν δὲ μὴ γιγνώσκων , αἰσθανόμενος δὲ μηδέτερον , οὐκ ἄν ποτε αὖ οἰηθείην ὃν οἶδα εἶναι ὃν μὴ οἶδα .
Θεαίτητος
ὀρθῶς . [ 193β ]
Σωκράτης
τρίτον δέ , μηδέτερον γιγνώσκων μηδὲ αἰσθανόμενος οὐκ ἂν οἰηθείην ὃν μὴ οἶδα ἕτερόν τιν᾽ εἶναι ὧν μὴ οἶδα . καὶ τἆλλα τὰ πρότερα πάνθ᾽ ἑξῆς νόμιζε πάλιν ἀκηκοέναι , ἐν οἷς οὐδέποτ᾽ ἐγὼ περὶ σοῦ καὶ Θεοδώρου τὰ ψευδῆ δοξάσω , οὔτε γιγνώσκων οὔτε ἀγνοῶν ἄμφω , οὔτε τὸν μέν , τὸν δ᾽ οὐ γιγνώσκων : καὶ περὶ αἰσθήσεων κατὰ ταὐτά , εἰ ἄρα ἕπῃ .
Θεαίτητος
ἕπομαι .
Σωκράτης
λείπεται τοίνυν τὰ ψευδῆ δοξάσαι ἐν τῷδε , ὅταν γιγνώσκων σὲ καὶ Θεόδωρον , καὶ ἔχων ἐν ἐκείνῳ τῷ κηρίνῳ [ 193ξ ] ὥσπερ δακτυλίων σφῷν ἀμφοῖν τὰ σημεῖα , διὰ μακροῦ καὶ μὴ ἱκανῶς ὁρῶν ἄμφω προθυμηθῶ , τὸ οἰκεῖον ἑκατέρου σημεῖον ἀποδοὺς τῇ οἰκείᾳ ὄψει , ἐμβιβάσας προσαρμόσαι εἰς τὸ ἑαυτῆς ἴχνος , ἵνα γένηται ἀναγνώρισις , εἶτα τούτων ἀποτυχὼν καὶ ὥσπερ οἱ ἔμπαλιν ὑποδούμενοι παραλλάξας προσβάλω τὴν ἑκατέρου ὄψιν πρὸς τὸ ἀλλότριον σημεῖον , ἢ καὶ οἷα τὰ ἐν τοῖς κατόπτροις τῆς ὄψεως πάθη , δεξιὰ εἰς [ 193δ ] ἀριστερὰ μεταρρεούσης , ταὐτὸν παθὼν διαμάρτω : τότε δὴ συμβαίνει ἡ ἑτεροδοξία καὶ τὸ ψευδῆ δοξάζειν .
Θεαίτητος
ἔοικε γάρ , ὦ Σώκρατες . θαυμασίως ὡς λέγεις τὸ τῆς δόξης πάθος .
Σωκράτης
ἔτι τοίνυν καὶ ὅταν ἀμφοτέρους γιγνώσκων τὸν μὲν πρὸς τῷ γιγνώσκειν αἰσθάνωμαι , τὸν δὲ μή , τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ ἑτέρου μὴ κατὰ τὴν αἴσθησιν ἔχω , ὃ ἐν τοῖς πρόσθεν οὕτως ἔλεγον καί μου τότε οὐκ ἐμάνθανες .
Θεαίτητος
οὐ γὰρ οὖν .
Σωκράτης
τοῦτο μὴν ἔλεγον , ὅτι γιγνώσκων τὸν ἕτερον καὶ [ 193ε ] αἰσθανόμενος , καὶ τὴν γνῶσιν κατὰ τὴν αἴσθησιν αὐτοῦ ἔχων , οὐδέποτε οἰήσεται εἶναι αὐτὸν ἕτερόν τινα ὃν γιγνώσκει τε καὶ αἰσθάνεται καὶ τὴν γνῶσιν αὖ καὶ ἐκείνου ἔχει κατὰ τὴν αἴσθησιν . ἦν γὰρ τοῦτο ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
παρελείπετο δέ γέ που τὸ νῦν λεγόμενον , ἐν ᾧ δή φαμεν τὴν ψευδῆ δόξαν γίγνεσθαι τὸ ἄμφω γιγνώσκοντα [ 194α ] καὶ ἄμφω ὁρῶντα ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν ἔχοντα ἀμφοῖν τὼ σημείω μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ αἴσθησιν ἑκάτερον ἔχειν , ἀλλ᾽ οἷον τοξότην φαῦλον ἱέντα παραλλάξαι τοῦ σκοποῦ καὶ ἁμαρτεῖν , ὃ δὴ καὶ ψεῦδος ἄρα ὠνόμασται .
ναί , ἀληθῆ γε .
Σωκράτης
τοῦτο μὲν τοίνυν ἐκείνων πρῶτον ἦν ὧν ἔλεγον .
Θεαίτητος
ἦν γάρ .
Σωκράτης
δεύτερον τοίνυν , ὅτι τὸν μὲν γιγνώσκων ὑμῶν , τὸν δὲ μὴ γιγνώσκων , αἰσθανόμενος δὲ μηδέτερον , οὐκ ἄν ποτε αὖ οἰηθείην ὃν οἶδα εἶναι ὃν μὴ οἶδα .
Θεαίτητος
ὀρθῶς . [ 193β ]
Σωκράτης
τρίτον δέ , μηδέτερον γιγνώσκων μηδὲ αἰσθανόμενος οὐκ ἂν οἰηθείην ὃν μὴ οἶδα ἕτερόν τιν᾽ εἶναι ὧν μὴ οἶδα . καὶ τἆλλα τὰ πρότερα πάνθ᾽ ἑξῆς νόμιζε πάλιν ἀκηκοέναι , ἐν οἷς οὐδέποτ᾽ ἐγὼ περὶ σοῦ καὶ Θεοδώρου τὰ ψευδῆ δοξάσω , οὔτε γιγνώσκων οὔτε ἀγνοῶν ἄμφω , οὔτε τὸν μέν , τὸν δ᾽ οὐ γιγνώσκων : καὶ περὶ αἰσθήσεων κατὰ ταὐτά , εἰ ἄρα ἕπῃ .
Θεαίτητος
ἕπομαι .
Σωκράτης
λείπεται τοίνυν τὰ ψευδῆ δοξάσαι ἐν τῷδε , ὅταν γιγνώσκων σὲ καὶ Θεόδωρον , καὶ ἔχων ἐν ἐκείνῳ τῷ κηρίνῳ [ 193ξ ] ὥσπερ δακτυλίων σφῷν ἀμφοῖν τὰ σημεῖα , διὰ μακροῦ καὶ μὴ ἱκανῶς ὁρῶν ἄμφω προθυμηθῶ , τὸ οἰκεῖον ἑκατέρου σημεῖον ἀποδοὺς τῇ οἰκείᾳ ὄψει , ἐμβιβάσας προσαρμόσαι εἰς τὸ ἑαυτῆς ἴχνος , ἵνα γένηται ἀναγνώρισις , εἶτα τούτων ἀποτυχὼν καὶ ὥσπερ οἱ ἔμπαλιν ὑποδούμενοι παραλλάξας προσβάλω τὴν ἑκατέρου ὄψιν πρὸς τὸ ἀλλότριον σημεῖον , ἢ καὶ οἷα τὰ ἐν τοῖς κατόπτροις τῆς ὄψεως πάθη , δεξιὰ εἰς [ 193δ ] ἀριστερὰ μεταρρεούσης , ταὐτὸν παθὼν διαμάρτω : τότε δὴ συμβαίνει ἡ ἑτεροδοξία καὶ τὸ ψευδῆ δοξάζειν .
Θεαίτητος
ἔοικε γάρ , ὦ Σώκρατες . θαυμασίως ὡς λέγεις τὸ τῆς δόξης πάθος .
Σωκράτης
ἔτι τοίνυν καὶ ὅταν ἀμφοτέρους γιγνώσκων τὸν μὲν πρὸς τῷ γιγνώσκειν αἰσθάνωμαι , τὸν δὲ μή , τὴν δὲ γνῶσιν τοῦ ἑτέρου μὴ κατὰ τὴν αἴσθησιν ἔχω , ὃ ἐν τοῖς πρόσθεν οὕτως ἔλεγον καί μου τότε οὐκ ἐμάνθανες .
Θεαίτητος
οὐ γὰρ οὖν .
Σωκράτης
τοῦτο μὴν ἔλεγον , ὅτι γιγνώσκων τὸν ἕτερον καὶ [ 193ε ] αἰσθανόμενος , καὶ τὴν γνῶσιν κατὰ τὴν αἴσθησιν αὐτοῦ ἔχων , οὐδέποτε οἰήσεται εἶναι αὐτὸν ἕτερόν τινα ὃν γιγνώσκει τε καὶ αἰσθάνεται καὶ τὴν γνῶσιν αὖ καὶ ἐκείνου ἔχει κατὰ τὴν αἴσθησιν . ἦν γὰρ τοῦτο ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
παρελείπετο δέ γέ που τὸ νῦν λεγόμενον , ἐν ᾧ δή φαμεν τὴν ψευδῆ δόξαν γίγνεσθαι τὸ ἄμφω γιγνώσκοντα [ 194α ] καὶ ἄμφω ὁρῶντα ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν ἔχοντα ἀμφοῖν τὼ σημείω μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ αἴσθησιν ἑκάτερον ἔχειν , ἀλλ᾽ οἷον τοξότην φαῦλον ἱέντα παραλλάξαι τοῦ σκοποῦ καὶ ἁμαρτεῖν , ὃ δὴ καὶ ψεῦδος ἄρα ὠνόμασται .
თეეტეტოსი
კი , მართალია .
სოკრატე
ეს იმათგან პირველი იყო , რასაც ვამბობდი .
თეეტეტოსი
იყო .
სოკრატე
მეორე ისაა , როცა მე გიცნობ შენ , მას კი არ ვიცნობ , ამავე დროს ვერც ერთს შეგიგრძნობთ , არასოდეს ვიფიქრებ , რომ ის ვინც ვიცი , ის არის , ვინც არ ვიცი .
თეეტეტოსი
ნამდვილად . [ 193b ]
სოკრატე
მესამე , როცა არც ერთს არ გიცნობთ და არ შეგიგრძნობთ , არ ჩავთვლი ერთ უცნობს მეორე უცნობად . ყველა უწინდელს თანმიმდევრობით ასე დაუფიქრდი , თითქოს თავიდან ისმენ , არასოდეს არ მექნება მცდარი შეხედულება შენზე და თეეტეტოსზე , არც მაშინ , როცა ორივეს გიცნობთ , არც – როცა არც ერთს გიცნობთ და არც მაშინ – როცა ერთს ვიცნობ და მეორეს არა . ასევეა შეგრძნებებთან დაკავშირებით , თუ მომყვები .
თეეტეტოსი
მოგყვები .
სოკრატე
რჩება ეს , სადაც წარმოიშობა მცდარი შეხედულება , როცა შენც გიცნობ და თეოდოროსსაც და ცვილის [ ყალიბში ] [ 193c ] ორივეს ბეჭდის ანაბეჭდები მაქვს , იმ დროს , როდესაც საკმარისად ვერ გხედავთ , ვცდილობ თითოეულს თქვენი მახასიათებელი მოგცეთ მხედველობით და შევუთანხმო ის თქვენ არსებულ კვალს , რათა ასე მოხდეს ამოცნობა . თუ არ გამომივა , როგორც ფეხსაცმელს რომ იცმევენ უკუღმა , ისე ამერევა , მხედველობა თითოეულს სხვის ნიშანს მიანიჭებს , რაც სარკეში ემართება ხოლმე მხედველობას , როცა მარჯვენა [ 193d ] და მარცხენა ერევა , ამგვარ შეცდომას დავითმენ . ასე იქმნება შეცვლილი შეხდულება და მცდარი შეხედულების ქონა .
თეეტეტოსი
ჩანს , ასეა , სოკრატე . საოცრად ამბობ იმას , რასაც შეხედულება განიცდის .
სოკრატე
კიდევ ესაა , როცა ორივეს ვიცნობ და გარდა იმისა , რომ ვიცნობ , მათგან ერთს შევიგრძნობ კიდეც , მეორეს კი – ვერა , ამ დროს ცოდნა შეგრძნების შესაბამისად არ მაქვს , რასაც ამის წინ ვამბობდი და მაშინ ვერ გაიგე .
თეეტეტოსი
ვერა .
სოკრატე
ამას ვამბობდი , რომ როცა ვინმემ იცის ერთი [ 193e ] და შეიგრძნობს მას და ეს ცოდნა შეგრძნების შესაბამისად აქვს , არასოდეს იფიქრებს რომ ის განსხვავებულია იმისგან , ვინც მან იცის , ვისაც შეიგრძნობს და ვისზე ცოდნაც შეგრძნების შესაბამისად აქვს . ასე იყო ?
თეეტეტოსი
კი .
სოკრატე
დარჩა ის , რასაც ახლა ვამბობ , რაზეც ვთქვით , რომ მცდარი შეხედულება იქმნება როცა ვინმემ ორივე იცის [ 194a ] და ორივეს ხედავს ან რაიმე სხვა შეგრძნება აქვს ორივეზე , მაგრამ მათი ნიშნები შეგრძნების შესაბამისად არ აქვს , არამედ როგორც ცუდი მოისრე სროლისას ცდება მიზანს და ეშლება , რასაც მცდარი შეხედულება ეწოდება .
კი , მართალია .
სოკრატე
ეს იმათგან პირველი იყო , რასაც ვამბობდი .
თეეტეტოსი
იყო .
სოკრატე
მეორე ისაა , როცა მე გიცნობ შენ , მას კი არ ვიცნობ , ამავე დროს ვერც ერთს შეგიგრძნობთ , არასოდეს ვიფიქრებ , რომ ის ვინც ვიცი , ის არის , ვინც არ ვიცი .
თეეტეტოსი
ნამდვილად . [ 193b ]
სოკრატე
მესამე , როცა არც ერთს არ გიცნობთ და არ შეგიგრძნობთ , არ ჩავთვლი ერთ უცნობს მეორე უცნობად . ყველა უწინდელს თანმიმდევრობით ასე დაუფიქრდი , თითქოს თავიდან ისმენ , არასოდეს არ მექნება მცდარი შეხედულება შენზე და თეეტეტოსზე , არც მაშინ , როცა ორივეს გიცნობთ , არც – როცა არც ერთს გიცნობთ და არც მაშინ – როცა ერთს ვიცნობ და მეორეს არა . ასევეა შეგრძნებებთან დაკავშირებით , თუ მომყვები .
თეეტეტოსი
მოგყვები .
სოკრატე
რჩება ეს , სადაც წარმოიშობა მცდარი შეხედულება , როცა შენც გიცნობ და თეოდოროსსაც და ცვილის [ ყალიბში ] [ 193c ] ორივეს ბეჭდის ანაბეჭდები მაქვს , იმ დროს , როდესაც საკმარისად ვერ გხედავთ , ვცდილობ თითოეულს თქვენი მახასიათებელი მოგცეთ მხედველობით და შევუთანხმო ის თქვენ არსებულ კვალს , რათა ასე მოხდეს ამოცნობა . თუ არ გამომივა , როგორც ფეხსაცმელს რომ იცმევენ უკუღმა , ისე ამერევა , მხედველობა თითოეულს სხვის ნიშანს მიანიჭებს , რაც სარკეში ემართება ხოლმე მხედველობას , როცა მარჯვენა [ 193d ] და მარცხენა ერევა , ამგვარ შეცდომას დავითმენ . ასე იქმნება შეცვლილი შეხდულება და მცდარი შეხედულების ქონა .
თეეტეტოსი
ჩანს , ასეა , სოკრატე . საოცრად ამბობ იმას , რასაც შეხედულება განიცდის .
სოკრატე
კიდევ ესაა , როცა ორივეს ვიცნობ და გარდა იმისა , რომ ვიცნობ , მათგან ერთს შევიგრძნობ კიდეც , მეორეს კი – ვერა , ამ დროს ცოდნა შეგრძნების შესაბამისად არ მაქვს , რასაც ამის წინ ვამბობდი და მაშინ ვერ გაიგე .
თეეტეტოსი
ვერა .
სოკრატე
ამას ვამბობდი , რომ როცა ვინმემ იცის ერთი [ 193e ] და შეიგრძნობს მას და ეს ცოდნა შეგრძნების შესაბამისად აქვს , არასოდეს იფიქრებს რომ ის განსხვავებულია იმისგან , ვინც მან იცის , ვისაც შეიგრძნობს და ვისზე ცოდნაც შეგრძნების შესაბამისად აქვს . ასე იყო ?
თეეტეტოსი
კი .
სოკრატე
დარჩა ის , რასაც ახლა ვამბობ , რაზეც ვთქვით , რომ მცდარი შეხედულება იქმნება როცა ვინმემ ორივე იცის [ 194a ] და ორივეს ხედავს ან რაიმე სხვა შეგრძნება აქვს ორივეზე , მაგრამ მათი ნიშნები შეგრძნების შესაბამისად არ აქვს , არამედ როგორც ცუდი მოისრე სროლისას ცდება მიზანს და ეშლება , რასაც მცდარი შეხედულება ეწოდება .