Catone e la medicina. Plinio, Naturalis historia XX1X, 15-16
cristiana caserta / latino
- Created on 2024-04-16 10:19:44
- Aligned by cristiana caserta
Latin
italiano
Quid ergo ? Damnatam ab eo rem utilissimam credimus ? Minime , Hercules : subicit enim qua medicina se et coniugem usque ad longam senectam perduxerit , his ††it ipsis scilicet quae nunc non tractamus , profiteturque esse commentarium sibi , quo medeatur filio , seruis , familiaribus , quem nos per genera usus sui digerimus . Non rem antiqui damnabant , sed artem ; maxime uero quaestum esse manipretio uitae recusabant . Ideo templum Aesculapii , etiam cum reciperetur is deus , extra urbem fecisse iterumque in insula traduntur et , cum Graecos Italia pellerent , diu etiam post Catonem , excepisse medicos .
E
dunque
?
Dobbiamo
credere
che
abbia
condannato
un’arte
utile
?
No
certo
.
Indica
bene
infatti
in
forza
di
quale
medicina
abbia
condotto
sé
e
la
moglie
a
una
lunga
vecchiaia
,
appunto
coi
mezzi
che
adesso
trattiamo
,
e
sostiene
di
avere
un
libretto
di
ricette
per
curare
il
figlio
,
i
servi
,
gli
amici
,
opera
che
noi
utilizziamo
dividendola
secondo
gli
usi
.
(
16
)
Gli
antichi
non
condannavano
dunque
la
medicina
,
ma
la
professione
di
medico
,
e
soprattutto
rifiutavano
che
la
vita
umana
fosse
oggetto
di
commercio
.
Per
questo
dicono
che
il
tempio
di
Esculapio
,
quando
fu
accolto
come
dio
,
lo
costruirono
fuori
città
,
e
una
seconda
volta
su
un’isola
,
e
quando
scacciarono
i
Greci
dall’Italia
,
molto
tempo
dopo
Catone
,
i
medici
vi
furono
compresi
.