Ἑλληνική Transliterate

ქართული Transliterate

[ 209α ]
Σωκράτης
φράσω , ἐὰν οἷός τε γένωμαι . ὀρθὴν ἔγωγε ἔχων δόξαν περὶ σοῦ , ἐὰν μὲν προσλάβω τὸν σὸν λόγον , γιγνώσκω δή σε , εἰ δὲ μή , δοξάζω μόνον .

Θεαίτητος
ναί .

Σωκράτης
λόγος δέ γε ἦν ἡ τῆς σῆς διαφορότητος ἑρμηνεία .

Θεαίτητος
οὕτως .

Σωκράτης
ἡνίκ᾽ οὖν ἐδόξαζον μόνον , ἄλλο τι ᾧ τῶν ἄλλων διαφέρεις , τούτων οὐδενὸς ἡπτόμην τῇ διανοίᾳ ;

Θεαίτητος
οὐκ ἔοικε .

Σωκράτης
τῶν κοινῶν τι ἄρα διενοούμην , ὧν οὐδὲν σὺ μᾶλλον ἤ τις ἄλλος ἔχει . [ 209β ]

Θεαίτητος
ἀνάγκη .

Σωκράτης
φέρε δὴ πρὸς Διός : πῶς ποτε ἐν τῷ τοιούτῳ σὲ μᾶλλον ἐδόξαζον ἢ ἄλλον ὁντινοῦν ; θὲς γάρ με διανοούμενον ὡς ἔστιν οὗτος Θεαίτητος , ὃς ἂν ᾖ τε ἄνθρωπος καὶ ἔχῃ ῥῖνα καὶ ὀφθαλμοὺς καὶ στόμα καὶ οὕτω δὴ ἓν ἕκαστον τῶν μελῶν . αὕτη οὖν ἡ διάνοια ἔσθ᾽ ὅτι μᾶλλον ποιήσει με Θεαίτητον ἢ Θεόδωρον διανοεῖσθαι , ἢ τῶν λεγομένων Μυσῶν τὸν ἔσχατον ;

Θεαίτητος
τί γάρ ;

Σωκράτης
ἀλλ᾽ ἐὰν δὴ μὴ μόνον τὸν ἔχοντα ῥῖνα καὶ ὀφθαλμοὺς [ 209ξ ] διανοηθῶ , ἀλλὰ καὶ τὸν σιμόν τε καὶ ἐξόφθαλμον , μή τι σὲ αὖ μᾶλλον δοξάσω ἢ ἐμαυτὸν ἢ ὅσοι τοιοῦτοι ;

Θεαίτητος
οὐδέν .

Σωκράτης
ἀλλ᾽ οὐ πρότερόν γε , οἶμαι , Θεαίτητος ἐν ἐμοὶ δοξασθήσεται , πρὶν ἂν ἡ σιμότης αὕτη τῶν ἄλλων σιμοτήτων ὧν ἐγὼ ἑώρακα διάφορόν τι μνημεῖον παρ᾽ ἐμοὶ ἐνσημηναμένη κατάθηται—καὶ τἆλλα οὕτω ἐξ ὧν εἶ σύ—ἥ με , καὶ ἐὰν αὔριον ἀπαντήσω , ἀναμνήσει καὶ ποιήσει ὀρθὰ δοξάζειν περὶ σοῦ .

Θεαίτητος
ἀληθέστατα . [ 209δ ]

Σωκράτης
περὶ τὴν διαφορότητα ἄρα καὶ ἡ ὀρθὴ δόξα ἂν εἴη ἑκάστου πέρι .

Θεαίτητος
φαίνεταί γε .

Σωκράτης
τὸ οὖν προσλαβεῖν λόγον τῇ ὀρθῇ δόξῃ τί ἂν ἔτι εἴη ; εἰ μὲν γὰρ προσδοξάσαι λέγει ᾗ διαφέρει τι τῶν ἄλλων , πάνυ γελοία γίγνεται ἡ ἐπίταξις .

Θεαίτητος
πῶς ;

Σωκράτης
ὧν ὀρθὴν δόξαν ἔχομεν ᾗ τῶν ἄλλων διαφέρει , τούτων προσλαβεῖν κελεύει ἡμᾶς ὀρθὴν δόξαν ᾗ τῶν ἄλλων διαφέρει . καὶ οὕτως ἡ μὲν σκυτάλης ἢ ὑπέρου ἢ ὅτου δὴ [ 209ε ] λέγεται περιτροπὴ πρὸς ταύτην τὴν ἐπίταξιν οὐδὲν ἂν λέγοι , τυφλοῦ δὲ παρακέλευσις ἂν καλοῖτο δικαιότερον : τὸ γάρ , ἃ ἔχομεν , ταῦτα προσλαβεῖν κελεύειν , ἵνα μάθωμεν ἃ δοξάζομεν , πάνυ γενναίως ἔοικεν ἐσκοτωμένῳ .

Θεαίτητος
εἰπὲ δὴ τί νυνδὴ ὡς ἐρῶν ἐπύθου ;

Σωκράτης
εἰ τὸ λόγον , ὦ παῖ , προσλαβεῖν γνῶναι κελεύει , ἀλλὰ μὴ δοξάσαι τὴν διαφορότητα , ἡδὺ χρῆμ᾽ ἂν εἴη τοῦ καλλίστου τῶν περὶ ἐπιστήμης λόγου . τὸ γὰρ γνῶναι [ 210α ] ἐπιστήμην που λαβεῖν ἐστιν : ἦ γάρ ;