Ἑλληνική Transliterate

ქართული Transliterate

Θεαίτητος
λέγε μόνον .

Σωκράτης
οὐ φήσω ἡμᾶς ὀρθῶς ὁμολογῆσαι , ἡνίκα ὡμολογήσαμεν ἅ τις οἶδεν , ἀδύνατον δοξάσαι ἃ μὴ οἶδεν εἶναι αὐτὰ [ 191β ] καὶ ψευσθῆναι : ἀλλά πῃ δυνατόν .

Θεαίτητος
ἆρα λέγεις ὃ καὶ ἐγὼ τότε ὑπώπτευσα , ἡνίκ᾽ αὐτὸ ἔφαμεν τοιοῦτον εἶναι , ὅτι ἐνίοτ᾽ ἐγὼ γιγνώσκων Σωκράτη , πόρρωθεν δὲ ὁρῶν ἄλλον ὃν οὐ γιγνώσκω , ᾠήθην εἶναι Σωκράτη ὃν οἶδα ; γίγνεται γὰρ δὴ ἐν τῷ τοιούτῳ οἷον λέγεις .

Σωκράτης
οὐκοῦν ἀπέστημεν αὐτοῦ , ὅτι ἃ ἴσμεν ἐποίει ἡμᾶς εἰδότας μὴ εἰδέναι ;

Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν .

Σωκράτης
μὴ γὰρ οὕτω τιθῶμεν , ἀλλ᾽ ὧδε : ἴσως πῃ ἡμῖν [ 191ξ ] συγχωρήσεται , ἴσως δὲ ἀντιτενεῖ . ἀλλὰ γὰρ ἐν τοιούτῳ ἐχόμεθα , ἐν ᾧ ἀνάγκη πάντα μεταστρέφοντα λόγον βασανίζειν . σκόπει οὖν εἰ τὶ λέγω . ἆρα ἔστιν μὴ εἰδότα τι πρότερον ὕστερον μαθεῖν ;

Θεαίτητος
ἔστι μέντοι .

Σωκράτης
οὐκοῦν καὶ αὖθις ἕτερον καὶ ἕτερον ;

Θεαίτητος
τί δ᾽ οὔ ;

Σωκράτης
θὲς δή μοι λόγου ἕνεκα ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν ἐνὸν κήρινον ἐκμαγεῖον , τῷ μὲν μεῖζον , τῷ δ᾽ ἔλαττον , καὶ τῷ μὲν καθαρωτέρου κηροῦ , τῷ δὲ κοπρωδεστέρου , καὶ σκληροτέρου , [ 191δ ] ἐνίοις δὲ ὑγροτέρου , ἔστι δ᾽ οἷς μετρίως ἔχοντος .

Θεαίτητος
τίθημι .

Σωκράτης
δῶρον τοίνυν αὐτὸ φῶμεν εἶναι τῆς τῶν Μουσῶν μητρὸς Μνημοσύνης , καὶ εἰς τοῦτο ὅτι ἂν βουληθῶμεν μνημονεῦσαι ὧν ἂν ἴδωμεν ἢ ἀκούσωμεν ἢ αὐτοὶ ἐννοήσωμεν , ὑπέχοντας αὐτὸ ταῖς αἰσθήσεσι καὶ ἐννοίαις , ἀποτυποῦσθαι , ὥσπερ δακτυλίων σημεῖα ἐνσημαινομένους : καὶ ὃ μὲν ἂν ἐκμαγῇ , μνημονεύειν τε καὶ ἐπίστασθαι ἕως ἂν ἐνῇ τὸ εἴδωλον αὐτοῦ : ὃ δ᾽ ἂν ἐξαλειφθῇ ἢ μὴ οἷόν τε γένηται [ 191ε ] ἐκμαγῆναι , ἐπιλελῆσθαί τε καὶ μὴ ἐπίστασθαι .

Θεαίτητος
ἔστω οὕτως .

Σωκράτης
ὁ τοίνυν ἐπιστάμενος μὲν αὐτά , σκοπῶν δέ τι ὧν ὁρᾷ ἢ ἀκούει , ἄθρει εἰ ἄρα τοιῷδε τρόπῳ ψευδῆ ἂν δοξάσαι .

Θεαίτητος
ποίῳ δή τινι ;

Σωκράτης
ἃ οἶδεν , οἰηθεὶς εἶναι τοτὲ μὲν ἃ οἶδε , τοτὲ δὲ ἃ μή . ταῦτα γὰρ ἐν τοῖς πρόσθεν οὐ καλῶς ὡμολογήσαμεν ὁμολογοῦντες ἀδύνατα .

Θεαίτητος
νῦν δὲ πῶς λέγεις ;