Theaetetus 186
Maia Shukhoshvili / Georgian Translations
- Created on 2017-04-07 00:39:37
- Modified on 2017-04-07 09:42:55
- Translated by Maia Shukhoshvili
- Aligned by Maia Shukhoshvili
Ἑλληνική Transliterate
ქართული Transliterate
[ 186α ]
Θεαίτητος
ἀλλὰ μὴν φαίνεταί γε .
Σωκράτης
ποτέρων οὖν τίθης τὴν οὐσίαν ; τοῦτο γὰρ μάλιστα ἐπὶ πάντων παρέπεται .
Θεαίτητος
ἐγὼ μὲν ὧν αὐτὴ ἡ ψυχὴ καθ᾽ αὑτὴν ἐπορέγεται .
Σωκράτης
ἦ καὶ τὸ ὅμοιον καὶ τὸ ἀνόμοιον καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ ἕτερον ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
τί δέ ; καλὸν καὶ αἰσχρὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ κακόν ;
Θεαίτητος
καὶ τούτων μοι δοκεῖ ἐν τοῖς μάλιστα πρὸς ἄλληλα σκοπεῖσθαι τὴν οὐσίαν , ἀναλογιζομένη ἐν ἑαυτῇ τὰ [ 186β ] γεγονότα καὶ τὰ παρόντα πρὸς τὰ μέλλοντα .
Σωκράτης
ἔχε δή : ἄλλο τι τοῦ μὲν σκληροῦ τὴν σκληρότητα διὰ τῆς ἐπαφῆς αἰσθήσεται , καὶ τοῦ μαλακοῦ τὴν μαλακότητα ὡσαύτως ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
τὴν δέ γε οὐσίαν καὶ ὅτι ἐστὸν καὶ τὴν ἐναντιότητα πρὸς ἀλλήλω καὶ τὴν οὐσίαν αὖ τῆς ἐναντιότητος αὐτὴ ἡ ψυχὴ ἐπανιοῦσα καὶ συμβάλλουσα πρὸς ἄλληλα κρίνειν πειρᾶται ἡμῖν .
Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν .
Σωκράτης
οὐκοῦν τὰ μὲν εὐθὺς γενομένοις πάρεστι φύσει [ 186ξ ] αἰσθάνεσθαι ἀνθρώποις τε καὶ θηρίοις , ὅσα διὰ τοῦ σώματος παθήματα ἐπὶ τὴν ψυχὴν τείνει : τὰ δὲ περὶ τούτων ἀναλογίσματα πρός τε οὐσίαν καὶ ὠφέλειαν μόγις καὶ ἐν χρόνῳ διὰ πολλῶν πραγμάτων καὶ παιδείας παραγίγνεται οἷς ἂν καὶ παραγίγνηται ;
Θεαίτητος
παντάπασι μὲν οὖν .
Σωκράτης
οἷόν τε οὖν ἀληθείας τυχεῖν , ᾧ μηδὲ οὐσίας ;
Θεαίτητος
ἀδύνατον .
Σωκράτης
οὗ δὲ ἀληθείας τις ἀτυχήσει , ποτὲ τούτου ἐπιστήμων ἔσται ; [ 186δ ]
Θεαίτητος
καὶ πῶς ἄν , ὦ Σώκρατες ;
Σωκράτης
ἐν μὲν ἄρα τοῖς παθήμασιν οὐκ ἔνι ἐπιστήμη , ἐν δὲ τῷ περὶ ἐκείνων συλλογισμῷ : οὐσίας γὰρ καὶ ἀληθείας ἐνταῦθα μέν , ὡς ἔοικε , δυνατὸν ἅψασθαι , ἐκεῖ δὲ ἀδύνατον .
Θεαίτητος
φαίνεται .
Σωκράτης
ἦ οὖν ταὐτὸν ἐκεῖνό τε καὶ τοῦτο καλεῖς , τοσαύτας διαφορὰς ἔχοντε ;
Θεαίτητος
οὔκουν δὴ δίκαιόν γε .
Σωκράτης
τί οὖν δὴ ἐκείνῳ ἀποδίδως ὄνομα , τῷ ὁρᾶν ἀκούειν ὀσφραίνεσθαι ψύχεσθαι θερμαίνεσθαι ; [ 186ε ]
Θεαίτητος
αἰσθάνεσθαι ἔγωγε : τί γὰρ ἄλλο ;
Σωκράτης
σύμπαν ἄρ᾽ αὐτὸ καλεῖς αἴσθησιν ;
Θεαίτητος
ἀνάγκη .
Σωκράτης
ὧι γε , φαμέν , οὐ μέτεστιν ἀληθείας ἅψασθαι : οὐδὲ γὰρ οὐσίας .
Θεαίτητος
οὐ γὰρ οὖν .
Σωκράτης
οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἐπιστήμης .
Θεαίτητος
οὐ γάρ .
Σωκράτης
οὐκ ἄρ᾽ ἂν εἴη ποτέ , ὦ Θεαίτητε , αἴσθησίς τε καὶ ἐπιστήμη ταὐτόν .
Θεαίτητος
οὐ φαίνεται , ὦ Σώκρατες . καὶ μάλιστά γε νῦν καταφανέστατον γέγονεν ἄλλο ὂν αἰσθήσεως ἐπιστήμη .
Θεαίτητος
ἀλλὰ μὴν φαίνεταί γε .
Σωκράτης
ποτέρων οὖν τίθης τὴν οὐσίαν ; τοῦτο γὰρ μάλιστα ἐπὶ πάντων παρέπεται .
Θεαίτητος
ἐγὼ μὲν ὧν αὐτὴ ἡ ψυχὴ καθ᾽ αὑτὴν ἐπορέγεται .
Σωκράτης
ἦ καὶ τὸ ὅμοιον καὶ τὸ ἀνόμοιον καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ ἕτερον ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
τί δέ ; καλὸν καὶ αἰσχρὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ κακόν ;
Θεαίτητος
καὶ τούτων μοι δοκεῖ ἐν τοῖς μάλιστα πρὸς ἄλληλα σκοπεῖσθαι τὴν οὐσίαν , ἀναλογιζομένη ἐν ἑαυτῇ τὰ [ 186β ] γεγονότα καὶ τὰ παρόντα πρὸς τὰ μέλλοντα .
Σωκράτης
ἔχε δή : ἄλλο τι τοῦ μὲν σκληροῦ τὴν σκληρότητα διὰ τῆς ἐπαφῆς αἰσθήσεται , καὶ τοῦ μαλακοῦ τὴν μαλακότητα ὡσαύτως ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
τὴν δέ γε οὐσίαν καὶ ὅτι ἐστὸν καὶ τὴν ἐναντιότητα πρὸς ἀλλήλω καὶ τὴν οὐσίαν αὖ τῆς ἐναντιότητος αὐτὴ ἡ ψυχὴ ἐπανιοῦσα καὶ συμβάλλουσα πρὸς ἄλληλα κρίνειν πειρᾶται ἡμῖν .
Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν .
Σωκράτης
οὐκοῦν τὰ μὲν εὐθὺς γενομένοις πάρεστι φύσει [ 186ξ ] αἰσθάνεσθαι ἀνθρώποις τε καὶ θηρίοις , ὅσα διὰ τοῦ σώματος παθήματα ἐπὶ τὴν ψυχὴν τείνει : τὰ δὲ περὶ τούτων ἀναλογίσματα πρός τε οὐσίαν καὶ ὠφέλειαν μόγις καὶ ἐν χρόνῳ διὰ πολλῶν πραγμάτων καὶ παιδείας παραγίγνεται οἷς ἂν καὶ παραγίγνηται ;
Θεαίτητος
παντάπασι μὲν οὖν .
Σωκράτης
οἷόν τε οὖν ἀληθείας τυχεῖν , ᾧ μηδὲ οὐσίας ;
Θεαίτητος
ἀδύνατον .
Σωκράτης
οὗ δὲ ἀληθείας τις ἀτυχήσει , ποτὲ τούτου ἐπιστήμων ἔσται ; [ 186δ ]
Θεαίτητος
καὶ πῶς ἄν , ὦ Σώκρατες ;
Σωκράτης
ἐν μὲν ἄρα τοῖς παθήμασιν οὐκ ἔνι ἐπιστήμη , ἐν δὲ τῷ περὶ ἐκείνων συλλογισμῷ : οὐσίας γὰρ καὶ ἀληθείας ἐνταῦθα μέν , ὡς ἔοικε , δυνατὸν ἅψασθαι , ἐκεῖ δὲ ἀδύνατον .
Θεαίτητος
φαίνεται .
Σωκράτης
ἦ οὖν ταὐτὸν ἐκεῖνό τε καὶ τοῦτο καλεῖς , τοσαύτας διαφορὰς ἔχοντε ;
Θεαίτητος
οὔκουν δὴ δίκαιόν γε .
Σωκράτης
τί οὖν δὴ ἐκείνῳ ἀποδίδως ὄνομα , τῷ ὁρᾶν ἀκούειν ὀσφραίνεσθαι ψύχεσθαι θερμαίνεσθαι ; [ 186ε ]
Θεαίτητος
αἰσθάνεσθαι ἔγωγε : τί γὰρ ἄλλο ;
Σωκράτης
σύμπαν ἄρ᾽ αὐτὸ καλεῖς αἴσθησιν ;
Θεαίτητος
ἀνάγκη .
Σωκράτης
ὧι γε , φαμέν , οὐ μέτεστιν ἀληθείας ἅψασθαι : οὐδὲ γὰρ οὐσίας .
Θεαίτητος
οὐ γὰρ οὖν .
Σωκράτης
οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἐπιστήμης .
Θεαίτητος
οὐ γάρ .
Σωκράτης
οὐκ ἄρ᾽ ἂν εἴη ποτέ , ὦ Θεαίτητε , αἴσθησίς τε καὶ ἐπιστήμη ταὐτόν .
Θεαίτητος
οὐ φαίνεται , ὦ Σώκρατες . καὶ μάλιστά γε νῦν καταφανέστατον γέγονεν ἄλλο ὂν αἰσθήσεως ἐπιστήμη .
[
186a
]
თეეტეტოსი
ასე ჩანს .
სოკრატე
რომელს მიაკუთვნებ არსებობას ? ის ხომ ყველაფერს ეკუთვნის ?
თეეტეტოსი
იმას , რასაც სული თავად ეჭიდება .
სოკრატე
და მსგავსს და არამსგავსს , იგივეს და სხვას ?
თეეტეტოსი
ამათაც .
სოკრატე
მაშ , მშვენიერსა და უსახურს და კეთილსა და ბოროტს ?
თეეტეტოსი
მგონია , რომ სწორედ ამათი ერთმანეთთან ურთიერთობის არსებობას აკვირდება და ადარებს თავის თავში [ 186b ] წარსულსა და აწმყოს მომავალთან .
სოკრატე
ასე იყოს . ხოლო მყარის სიმყარეს შეხებით შეიგრძნობს , ისევე როგორც რბილის სირბილეს ?
თეეტეტოსი
კი .
სოკრატე
არსებობასა და იმას , რომ არსებობს , მათ ერთიმეორესთან წინააღმდეგობას , ასევე ამ წინააღმდეგობის არსებობას , თავად სული ცდილობს , რომ განგვიმარტოს , უბრუნდება და ერთმანეთს ადარებს მათ .
თეეტეტოსი
სწორედ ასეა .
სოკრატე
განა სწორი არ არის , რომ დაბადებისას [ 186c ] ადამიანები და ცხოველები ბუნებით შეიცნობენ იმ განცდებს , რაც სხეულის მეშვეობით სულს გადაეცემა , ხოლო არსებულის შესახებ მსჯელობები და მათი სარგებლობა დროთა განმავლობაში ბევრი შრომისა და სწავლის შემდეგ წარმოიშობა , თუ [ საერთოდ ] წარმოიშობა .
თეეტეტოსი
რა თქმა უნდა , ასეა .
სოკრატე
შეიძლება ჭეშმარიტების წვდომა [ მისი ] არსებობის [ წვდომის გარეშე ] ?
თეეტეტოსი
შეუძლებელია .
სოკრატე
და რის ჭეშმარიტებასაც ვინმე ვერ მიწვდება , შეიძლება იმის მცოდნე იყოს ? [ 186d ]
თეეტეტოსი
რანაირად , სოკრატე ?
სოკრატე
მაშ განცდებისგან კი არ არის ცოდნა , არამედ მათზე განსჯისგან . , რაკი , როგორც ჩანს , არსებობასა და ჭეშმარიტებას სწორედ აქ შეიძლება მისწვდე , იქ კი – შეუძლებელია .
თეეტეტოსი
როგორც ჩანს .
სოკრატე
ამას და იმას ერთსა და იმავეს უწოდებ მაშინ , როდესაც ამდენი განსხვავება აქვთ ?
თეეტეტოსი
არ იქნება სამართლიანი .
სოკრატე
რა სახელს მისცემ იმას , რაცაა ხედვა , სმენა , ყნოსვა , გაციება და გაცხელება ? [ 186e ]
თეეტეტოსი
შეგრძნებას . სხვა რას ?
სოკრატე
ამ ყველაფერს შეგრძნებას უწოდებ ?
თეეტეტოსი
აუცილებლად .
სოკრატე
რომლითაც , როგორც ვთქვით , არაა შესაძლებელი ჭეშმარიტების წვდომა და არც არსებობის .
თეეტეტოსი
ასეა .
სოკრატე
არც ცოდნის .
თეეტეტოსი
არა .
სოკრატე
მაშ , თეეტეტოს , შეგრძნება და ცოდნა არასოდეს იქნება ერთი და იგივე .
თეეტეტოსი
როგორც ჩანს , არა , სოკრატე , და ახლა სავსებით ნათელი გახდა , რომ შეგრძნებისგან განსხვავებულია ცოდნა .
თეეტეტოსი
ასე ჩანს .
სოკრატე
რომელს მიაკუთვნებ არსებობას ? ის ხომ ყველაფერს ეკუთვნის ?
თეეტეტოსი
იმას , რასაც სული თავად ეჭიდება .
სოკრატე
და მსგავსს და არამსგავსს , იგივეს და სხვას ?
თეეტეტოსი
ამათაც .
სოკრატე
მაშ , მშვენიერსა და უსახურს და კეთილსა და ბოროტს ?
თეეტეტოსი
მგონია , რომ სწორედ ამათი ერთმანეთთან ურთიერთობის არსებობას აკვირდება და ადარებს თავის თავში [ 186b ] წარსულსა და აწმყოს მომავალთან .
სოკრატე
ასე იყოს . ხოლო მყარის სიმყარეს შეხებით შეიგრძნობს , ისევე როგორც რბილის სირბილეს ?
თეეტეტოსი
კი .
სოკრატე
არსებობასა და იმას , რომ არსებობს , მათ ერთიმეორესთან წინააღმდეგობას , ასევე ამ წინააღმდეგობის არსებობას , თავად სული ცდილობს , რომ განგვიმარტოს , უბრუნდება და ერთმანეთს ადარებს მათ .
თეეტეტოსი
სწორედ ასეა .
სოკრატე
განა სწორი არ არის , რომ დაბადებისას [ 186c ] ადამიანები და ცხოველები ბუნებით შეიცნობენ იმ განცდებს , რაც სხეულის მეშვეობით სულს გადაეცემა , ხოლო არსებულის შესახებ მსჯელობები და მათი სარგებლობა დროთა განმავლობაში ბევრი შრომისა და სწავლის შემდეგ წარმოიშობა , თუ [ საერთოდ ] წარმოიშობა .
თეეტეტოსი
რა თქმა უნდა , ასეა .
სოკრატე
შეიძლება ჭეშმარიტების წვდომა [ მისი ] არსებობის [ წვდომის გარეშე ] ?
თეეტეტოსი
შეუძლებელია .
სოკრატე
და რის ჭეშმარიტებასაც ვინმე ვერ მიწვდება , შეიძლება იმის მცოდნე იყოს ? [ 186d ]
თეეტეტოსი
რანაირად , სოკრატე ?
სოკრატე
მაშ განცდებისგან კი არ არის ცოდნა , არამედ მათზე განსჯისგან . , რაკი , როგორც ჩანს , არსებობასა და ჭეშმარიტებას სწორედ აქ შეიძლება მისწვდე , იქ კი – შეუძლებელია .
თეეტეტოსი
როგორც ჩანს .
სოკრატე
ამას და იმას ერთსა და იმავეს უწოდებ მაშინ , როდესაც ამდენი განსხვავება აქვთ ?
თეეტეტოსი
არ იქნება სამართლიანი .
სოკრატე
რა სახელს მისცემ იმას , რაცაა ხედვა , სმენა , ყნოსვა , გაციება და გაცხელება ? [ 186e ]
თეეტეტოსი
შეგრძნებას . სხვა რას ?
სოკრატე
ამ ყველაფერს შეგრძნებას უწოდებ ?
თეეტეტოსი
აუცილებლად .
სოკრატე
რომლითაც , როგორც ვთქვით , არაა შესაძლებელი ჭეშმარიტების წვდომა და არც არსებობის .
თეეტეტოსი
ასეა .
სოკრატე
არც ცოდნის .
თეეტეტოსი
არა .
სოკრატე
მაშ , თეეტეტოს , შეგრძნება და ცოდნა არასოდეს იქნება ერთი და იგივე .
თეეტეტოსი
როგორც ჩანს , არა , სოკრატე , და ახლა სავსებით ნათელი გახდა , რომ შეგრძნებისგან განსხვავებულია ცოდნა .