Ἑλληνική Transliterate

ქართული Transliterate

Σωκράτης
καὶ μὴν ἐγώ . ὅτε δ᾽ οὕτως ἔχει , ἄλλο τι ἢ ἠρέμα , ὡς πάνυ πολλὴν σχολὴν ἄγοντες , πάλιν ἐπανασκεψόμεθα , [ 155α ] οὐ δυσκολαίνοντες ἀλλὰ τῷ ὄντι ἡμᾶς αὐτοὺς ἐξετάζοντες , ἅττα ποτ᾽ ἐστὶ ταῦτα τὰ φάσματα ἐν ἡμῖν ; ὧν πρῶτον ἐπισκοποῦντες φήσομεν , ὡς ἐγὼ οἶμαι , μηδέποτε μηδὲν ἂν μεῖζον μηδὲ ἔλαττον γενέσθαι μήτε ὄγκῳ μήτε ἀριθμῷ , ἕως ἴσον εἴη αὐτὸ ἑαυτῷ . οὐχ οὕτως ;
Θεαίτητος
ναί .

Σωκράτης
δεύτερον δέ γε , ᾧ μήτε προστιθοῖτο μήτε ἀφαιροῖτο , τοῦτο μήτε αὐξάνεσθαί ποτε μήτε φθίνειν , ἀεὶ δὲ ἴσον εἶναι .

Θεαίτητος
κομιδῇ μὲν οὖν . [ 155β ]

Σωκράτης
ἆρ᾽ οὖν οὐ καὶ τρίτον , ὃ μὴ πρότερον ἦν , ὕστερον ἀλλὰ τοῦτο εἶναι ἄνευ τοῦ γενέσθαι καὶ γίγνεσθαι ἀδύνατον ;

Θεαίτητος
δοκεῖ γε δή .

Σωκράτης
ταῦτα δή , οἴομαι , ὁμολογήματα τρία μάχεται αὐτὰ αὑτοῖς ἐν τῇ ἡμετέρᾳ ψυχῇ , ὅταν τὰ περὶ τῶν ἀστραγάλων λέγωμεν , ἢ ὅταν φῶμεν ἐμὲ τηλικόνδε ὄντα , μήτε αὐξηθέντα μήτε τοὐναντίον παθόντα , ἐν ἐνιαυτῷ σοῦ τοῦ νέου νῦν μὲν μείζω εἶναι , ὕστερον δὲ ἐλάττω , μηδὲν τοῦ ἐμοῦ ὄγκου [ 155ξ ] ἀφαιρεθέντος ἀλλὰ σοῦ αὐξηθέντος . εἰμὶ γὰρ δὴ ὕστερον ὃ πρότερον οὐκ ἦ , οὐ γενόμενος : ἄνευ γὰρ τοῦ γίγνεσθαι γενέσθαι ἀδύνατον , μηδὲν δὲ ἀπολλὺς τοῦ ὄγκου οὐκ ἄν ποτε ἐγιγνόμην ἐλάττων . καὶ ἄλλα δὴ μυρία ἐπὶ μυρίοις οὕτως ἔχει , εἴπερ καὶ ταῦτα παραδεξόμεθα . ἕπῃ γάρ που , ὦ Θεαίτητε : δοκεῖς γοῦν μοι οὐκ ἄπειρος τῶν τοιούτων εἶναι .

Θεαίτητος
καὶ νὴ τοὺς θεούς γε , ὦ Σώκρατες , ὑπερφυῶς ὡς θαυμάζω τί ποτ᾽ ἐστὶ ταῦτα , καὶ ἐνίοτε ὡς ἀληθῶς βλέπων εἰς αὐτὰ σκοτοδινιῶ . [ 155δ ]

Σωκράτης
Θεόδωρος γάρ , ὦ φίλε , φαίνεται οὐ κακῶς τοπάζειν περὶ τῆς φύσεώς σου . μάλα γὰρ φιλοσόφου τοῦτο τὸ πάθος , τὸ θαυμάζειν : οὐ γὰρ ἄλλη ἀρχὴ φιλοσοφίας ἢ αὕτη , καὶ ἔοικεν ὁ τὴν Ἶριν Θαύμαντος ἔκγονον φήσας οὐ κακῶς γενεαλογεῖν . ἀλλὰ πότερον μανθάνεις ἤδη δι᾽ ὃ ταῦτα τοιαῦτ᾽ ἐστὶν ἐξ ὧν τὸν Πρωταγόραν φαμὲν λέγειν , ἢ οὔπω ;

Θεαίτητος
οὔπω μοι δοκῶ .

Σωκράτης
χάριν οὖν μοι εἴσῃ ἐάν σοι ἀνδρός , μᾶλλον δὲ ἀνδρῶν ὀνομαστῶν τῆς διανοίας τὴν ἀλήθειαν ἀποκεκρυμμένην [ 155ε ] συνεξερευνήσωμαι αὐτῶν ;

Θεαίτητος
πῶς γὰρ οὐκ εἴσομαι , καὶ πάνυ γε πολλήν ;

Σωκράτης
ἄθρει δὴ περισκοπῶν μή τις τῶν ἀμυήτων ἐπακούῃ . εἰσὶν δὲ οὗτοι οἱ οὐδὲν ἄλλο οἰόμενοι εἶναι ἢ οὗ ἂν δύνωνται ἀπρὶξ τοῖν χεροῖν λαβέσθαι , πράξεις δὲ καὶ γενέσεις καὶ πᾶν τὸ ἀόρατον οὐκ ἀποδεχόμενοι ὡς ἐν οὐσίας μέρει .

Θεαίτητος
καὶ μὲν δή , ὦ Σώκρατες , σκληρούς γε λέγεις καὶ [ 156α ] ἀντιτύπους ἀνθρώπους .