Hom. Od. 1.95-1.105
David Verzola Felts / Classwork-UnespProjects / Odisseia
- Created on 2022-02-21 07:48:21
- Modified on 2023-06-13 23:50:00
- Translated by WERNER, C.; BÉRARD, V.
- Aligned by David Verzola Felts
Ἑλληνική
Português
français
urn:cts:greekLit:tlg0012.tlg002.perseus-grc1:1.95-1.105
urn:cts:greekLit:tlg0012.tlg002.werner:1.95-1.105
urn:cts:greekLit:tlg0012.tlg002.bérard:1.95-1.105
ὣς εἰποῦσ᾽ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα ,
ἀμβρόσια χρύσεια , τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ᾽ ὑγρὴν
ἠδ᾽ ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῆις ἀνέμοιο ·
εἵλετο δ᾽ ἄλκιμον ἔγχος , ἀκαχμένον ὀξέι χαλκῶι ,
βριθὺ μέγα στιβαρόν , τῶι δάμνησι στίχας ἀνδρῶν
ἡρώων , τοῖσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη .
βῆ δὲ κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀίξασα ,
στῆ δ᾽ Ἰθάκης ἐνὶ δήμωι ἐπὶ προθύροις Ὀδυσῆος ,
οὐδοῦ ἐπ᾽ αὐλείου · παλάμηι δ᾽ ἔχε χάλκεον ἔγχος ,
εἰδομένη ξείνωι , Ταφίων ἡγήτορι Μέντηι .
ἀμβρόσια χρύσεια , τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ᾽ ὑγρὴν
ἠδ᾽ ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῆις ἀνέμοιο ·
εἵλετο δ᾽ ἄλκιμον ἔγχος , ἀκαχμένον ὀξέι χαλκῶι ,
βριθὺ μέγα στιβαρόν , τῶι δάμνησι στίχας ἀνδρῶν
ἡρώων , τοῖσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη .
βῆ δὲ κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀίξασα ,
στῆ δ᾽ Ἰθάκης ἐνὶ δήμωι ἐπὶ προθύροις Ὀδυσῆος ,
οὐδοῦ ἐπ᾽ αὐλείου · παλάμηι δ᾽ ἔχε χάλκεον ἔγχος ,
εἰδομένη ξείνωι , Ταφίων ἡγήτορι Μέντηι .
Após falar assim , atou aos pés belas sandálias ,
imortais , douradas , que a levavam sobre as águas
e sobre a terra sem-fim como lufadas de vento .
Tomou a brava lança , afiada com ponta de bronze ,
pesada , grande , robusta , com que subjuga filas de varões
heróis contra quem tem rancor , a de pai ponderoso .
E partiu , dos cumes do Olimpo lançou-se
e parou na cidade de Ítaca , no pórtico de Odisseu ,
no umbral do pátio , e na palma trazia lança brônzea ,
na forma de um aliado , o líder dos táfios , Mentes .
imortais , douradas , que a levavam sobre as águas
e sobre a terra sem-fim como lufadas de vento .
Tomou a brava lança , afiada com ponta de bronze ,
pesada , grande , robusta , com que subjuga filas de varões
heróis contra quem tem rancor , a de pai ponderoso .
E partiu , dos cumes do Olimpo lançou-se
e parou na cidade de Ítaca , no pórtico de Odisseu ,
no umbral do pátio , e na palma trazia lança brônzea ,
na forma de um aliado , o líder dos táfios , Mentes .
A ces mots , la déesse attacha sous ses pieds ses plus belles sandales ' et s ' en vint , en plongeant des cimes de l ' Olympe , prendre terre en Ithaque , sous le porche d ' Ulysse . Sur le seuil de la cour , lance de bronze en main , elle semblait un hôte : on aurait dit Mentès , le doge de Taphos .