Hom. l. 1. 92-95
/
Ἑλληνική
English
فارسی
καὶ τότε δὴ θάρσησε καὶ ηὔδα μάντις ἀμύμων :
οὔ τ᾽ ἄρ ὅ γ᾽ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ᾽ ἑκατόμβης ,
ἀλλ᾽ ἕνεκ᾽ ἀρητῆρος ὃν ἠτίμησ᾽ Ἀγαμέμνων ,
95οὐδ᾽ ἀπέλυσε θύγατρα καὶ οὐκ ἀπεδέξατ᾽ ἄποινα ,
τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ ἄλγε᾽ ἔδωκεν ἑκηβόλος ἠδ᾽ ἔτι δώσει
οὔ τ᾽ ἄρ ὅ γ᾽ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ᾽ ἑκατόμβης ,
ἀλλ᾽ ἕνεκ᾽ ἀρητῆρος ὃν ἠτίμησ᾽ Ἀγαμέμνων ,
95οὐδ᾽ ἀπέλυσε θύγατρα καὶ οὐκ ἀπεδέξατ᾽ ἄποινα ,
τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ ἄλγε᾽ ἔδωκεν ἑκηβόλος ἠδ᾽ ἔτι δώσει
Then the blameless seer took heart , and spoke : It is not then because of a vow that he finds fault , nor because of a hecatomb , but because of the priest whom Agamemnon dishonoured , and did not release his daughter nor accept the ransom . For this cause the god who strikes from afar has given woes and will still give them .
آنگاه پیشگوی پارسا , شهامت یافت و زبان میگشود : همانا او نه از نیایشی و نه از قربانی شکوه میکند , بلکه به خاطر کاهن , همو که آگاممنون بیاحترامش کرد , دخترش را آزاد نکرد و جانبها را نپذیرفت ; از همین رو آن دورتیرانداز رنج داد و همچنان خواهد داد .