Plato, The Republic, Book VI, 508e - 509c

Zahra Tofiqi / Greek Texts
  • Created on 2020-05-26 11:29:48
  • Modified on 2023-09-03 18:11:50
  • Translated by Paul Shorey / محمد حسن لطفی
  • Aligned by Zahra Tofiqi
Ἑλληνική
English
فارسی
τοῦτο τοίνυν τὸ τὴν ἀλήθειαν παρέχον τοῖς γιγνωσκομένοις καὶ τῷ γιγνώσκοντι τὴν δύναμιν ἀποδιδὸν τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἰδέαν φάθι εἶναι : αἰτίαν δ᾽ ἐπιστήμης οὖσαν καὶ ἀληθείας , ὡς γιγνωσκομένης μὲν διανοοῦ , οὕτω δὲ καλῶν ἀμφοτέρων ὄντων , γνώσεώς τε καὶ ἀληθείας , ἄλλο καὶ κάλλιον ἔτι τούτων ἡγούμενος αὐτὸ ὀρθῶς ἡγήσῃ : ἐπιστήμην δὲ καὶ ἀλήθειαν , ὥσπερ ἐκεῖ φῶς τε καὶ ὄψιν ἡλιοειδῆ μὲν νομίζειν ὀρθόν , ἥλιον δ᾽ ἡγεῖσθαι οὐκ ὀρθῶς ἔχει , οὕτω καὶ ἐνταῦθα ἀγαθοειδῆ μὲν νομίζειν ταῦτ᾽ ἀμφότερα ὀρθόν , ἀγαθὸν δὲ ἡγεῖσθαι ὁπότερον αὐτῶν οὐκ ὀρθόν , ἀλλ᾽ ἔτι μειζόνως τιμητέον τὴν τοῦ ἀγαθοῦ ἕξιν .

ἀμήχανον κάλλος , ἔφη , λέγεις , εἰ ἐπιστήμην μὲν καὶ ἀλήθειαν παρέχει , αὐτὸ δ᾽ ὑπὲρ ταῦτα κάλλει ἐστίν : οὐ γὰρ δήπου σύ γε ἡδονὴν αὐτὸ λέγεις .

εὐφήμει , ἦν δ᾽ ἐγώ : ἀλλ᾽ ὧδε μᾶλλον τὴν εἰκόνα αὐτοῦ ἔτι ἐπισκόπει .

πῶς ;

τὸν ἥλιον τοῖς ὁρωμένοις οὐ μόνον οἶμαι τὴν τοῦ ὁρᾶσθαι δύναμιν παρέχειν φήσεις , ἀλλὰ καὶ τὴν γένεσιν καὶ αὔξην καὶ τροφήν , οὐ γένεσιν αὐτὸν ὄντα .

πῶς γάρ ;

καὶ τοῖς γιγνωσκομένοις τοίνυν μὴ μόνον τὸ γιγνώσκεσθαι φάναι ὑπὸ τοῦ ἀγαθοῦ παρεῖναι , ἀλλὰ καὶ τὸ εἶναί τε καὶ τὴν οὐσίαν ὑπ᾽ ἐκείνου αὐτοῖς προσεῖναι , οὐκ οὐσίας ὄντος τοῦ ἀγαθοῦ , ἀλλ᾽ ἔτι ἐπέκεινα τῆς οὐσίας πρεσβείᾳ καὶ δυνάμει ὑπερέχοντος .

καὶ Γλαύκων μάλα γελοίως , Ἄπολλον , ἔφη , δαιμονίας ὑπερβολῆς .
" This reality , then , that gives their truth to the objects of knowledge and the power of knowing to the knower , you must say is the idea of good , and you must conceive it as being the cause of knowledge , and of truth in so far as known . Yet fair as they both are , knowledge and truth , in supposing it to be something fairer still than these you will think rightly of it . But as for knowledge and truth , even as in our illustration it is right to deem light and vision sunlike , but never to think that they are the sun , so here it is right to consider these two their counterparts , as being like the good or boniform , but to think that either of them is the good is not right . Still higher honor belongs to the possession and habit of the good . "

" An inconceivable beauty you speak of , " he said , " if it is the source of knowledge and truth , and yet itself surpasses them in beauty . For you surely cannot mean that it is pleasure . "

" Hush , " said I , " but examine the similitude of it still further in this way . "

" How ? "

" The sun , I presume you will say , not only furnishes to visibles the power of visibility but it also provides for their generation and growth and nurture though it is not itself generation . "

" Of course not . "

" In like manner , then , you are to say that the objects of knowledge not only receive from the presence of the good their being known , but their very existence and essence is derived to them from it , though the good itself is not essence but still transcends essence in dignity and surpassing power . "

And Glaucon very ludicrously said , " Heaven save us , hyperbole can no further go . "
آنچه به موضوعات شناختنی حقیقت می بخشد و به شناسنده نیروی شناسایی , ایده نیک است . به عبارت دیگر باید آن را هم علت شناسایی مبتنی بر عقل بدانی و هم علت آن حقیقتی که شناخته می شود . گرچه هر دو ( شناسایی , و حقیقت که شناخته می شود ) عالی و زیبا هستند , ولی برای اینکه تصوری کامل در این باره داشته باشی , باید بیندیشی که خود نیک حقیقی به مراتب عالی تر و زیباتر است . به علاوه همان گونه که ـ چنانکه در تصویرمان دیدیم ـ روشنایی و حس بینایی شبیه خورشیدند ولی خود خورشید نیستند , در این مورد نیز آن دو , یعنی شناسایی مبتنی بر عقل و حقیقت , نیک اند ولی درست نیست اگر یکی از آن دو را ـ هر کدام که باشد ـ عین خود نیک تصور کنی ; زیرا که خود نیک چیزی است به مراتب برتر از آن دو . گفت : الحق از چیزی سخن می گویی که زیباییش ورای تصور آدمی است ; چیزی که منبع حقیقت و دانش است و در عین حال برتر از هر دوی آنهاست . بدیهی است که کسی چون سقراط نمی تواند آن را با لذت یکی بداند . گفتم : ساکت باش ! بگذار شباهت تصویر را به خود نیک از جنبه‏ ای دیگر دقیق تر بنگریم . پرسید : از کدام جنبه؟ گفتم : خورشید نه تنها به چیزهای دیدنی قابلیت دیده شدن می بخشد , بلکه علت کون و نشو و نمای آنهاست بی آنکه خود به وجود آید و نشو و نما کند . گفت : راست است . گفتم : موضوعات دانش نیز نه تنها قابلیت شناخته شدن را مدیون «نیک» اند , بلکه وجود و ماهیت خود را نیز از او دارند , در حالی که خود «نیک» ماهیت نیست , بلکه از حیث علو و نیرو بسی والاتر از ماهیت است . در اینجا گلاوکن با لحنی مضحک گفت : ای خدای خورشید , چه علوی , چه نیرویی !

( 42 ) 18% GRC
( 196 ) 82% GRC - ENG

( 252 ) 72% GRC - ENG
( 99 ) 28% ENG

( 252 ) 72% GRC - ENG
( 99 ) 28% ENG