Cédric Demmer
Assessment (ICS), paragraph 21
Cédric Demmer /
- Created on 2019-05-28 12:47:01
- Modified on 2019-05-31 11:21:16
- Translated by Cédric Demmer
- Aligned by Cédric Demmer
Ἑλληνική
Latin
Latin
Ὡς οὖν ἦρεν πάντας τοὺς ἁγίους τοῦ Χριστοῦ ἐκ τῆς συμβουλίας τῆς Δομετίλλας , ὁ Αὐρηλιανὸς εἶπεν πρὸς Σουλπίκιον καὶ Σερβιλιανὸν τοὺς λαμπροτάτους ἱλλουστρίους · ' Γινώσκω ὑμᾶς ἑσχηκέναι εὐγενίδας ὁρμαστὰς καὶ τῆς Δομετίλλας συνθηλασάσας , λέγω δὴ τὴν Εὐφροσύνην καὶ Θεοδώραν , τὰς σοφωτάτας παρθένους . Ὅμως παραινῶ ὑμᾶς , ὅτε μεταστείλω ἐκ τῆς νήσου εἰς τὴν Καμπανίαν τὴν Δομετίλλαν , αὗται πρὸς αὐτὴν χάριν τοῦ ἐπισκέψασθαι ἀπελεύσονται , ὅπως τὸν λογισμὸν αὐτῆς πρὸς τὴν ἐμὴν γνώμην μεταπείσουσιν . Ὅτε δὲ μετεστάλη ἐκ τῆς Ποντιανῆς νήσου ἐν Ταρρακίνῃ ἦλθον πρὸς αὐτὴν Εὐφροσύνη ετ καὶ Θεοδώρα καὶ ἤρξαντο τέρπεσθαι ἐν τῷ ἅμα · καὶ ἐν τῷ συναριστᾶν ἐκείνας ἡ Δομετίλλα ταῖς νηστείαις καὶ ταῖς προσευχαῖς ἐσχόλαζεν . Καὶ λέγουσιν αὐτῇ ἐκεῖναι · ' Ἄρτι ὅτι ἡμεῖς ἐσθίομεν καὶ ἀνδράσιν συνεζεύχθημεν , οὐ δυνάμεθα σέβειν τὸν θεόν ' ; Πρὸς ταῦτα Δομετίλλα ἀποκριθεῖσα εἶπεν · ' Ἐν ὅσῳ ἔχετε εὐγενεστάτους ἄνδρας , ἐὰν θελήσουσιν ὑμᾶς ἐκ τοῦ πόθου αὐτῶν τινες ἀγενεῖς διαχωρίσαι , ὅπως αὐτοὶ ὑμᾶς λάβωσιν συμβίους , ἡδέως καταδέχεσθε ' ; Αἱ δὲ ἀπεκρίθησαν · ' Μὴ γένοιτο ἡμᾶς τι τοιοῦτον ὑπομεῖναι ' . Δομετίλλα εἶπεν · ' Ὡσαύτως κἀγὼ ἔχων μέγαν καὶ θαυμαστὸν νυμφίον οὐδαμῶς δυνήσομαι ἑτέρῳ ἀνδρὶ συναφθῆναι . Αὐτὸς γὰρ ἐπηγγείλατο ταῖς διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ φυλαττούσαις τὴν παρθενείαν ἄμεμπτος εἶναι νυμφίος καὶ δωρήσασθαι αὐταῖς ζωὴν τὴν αἰώνιον , ὅστις τυφλοὺς ἀνέβλεψεν , λεπροὺς ἐκάθαρεν , νεκρὸις ἀνήγειρεν . Ταῦτα τὰ σημεῖα ἐποίησεν , ἵνα πᾶσιν δείξῃ καὶ πάντες εἰς αὐτὸν πιστεύσωσιν . '
Factum est autem , postquam omnes Dei Sanctos tulit a solatio Domitillæ Aurelianus , dixit ad Sulpitium et Servilianum , juvenes illustres viros : Scio quia conlactaneas Domitillæ habetis sponsas , id est , Euphrosynam et Theodoram virgines sapientissimas . Cum ergo Domitillam deponi fecero de insula ad Campaniam , istæ ad illam visitandi gratia vadant , et suasione sua revocent ad gratiam meam animum ejus . Cum ergo deposita esset Domitilla de insula Pontiana ad Terracinam , et venissent ad eam Euphrosyna et Theodora , invicem habuerunt gaudium magnum . Interea ad convivium dum venissent , prandentibus illis Domitilla jejuniis et orationibus vacabat . Tunc dixerunt ei conlactaneæ ejus : Modo quia nos prandemus et maritos accipimus , non possumus colere Deum tuum . Dicit eis Domitilla : Cum habeatis vos sponsos nobiles viros , quid faceretis si vellent vos ab amore eorum aliquæ ignobiles revocare supprimæque personæ , ut ipsi vos maritas acciperent ? Respondentes dixerunt : Avertat hoc Deus a mentibus nostris . Quibus Domitilla ait : Ita et a mea mente , quia magnum sponsum habeo , filium Dei , qui de cælo descendit , et promisit virginitatem diligentibus , se earum sponsum esse , quæ propter amorem ejus custodirent virginitatem , et dare eis vitam æternam : ita ut post exitum animarum earum introducat eas in thalamum æternum in cælis , et faciat eas gaudere cum Angelis , et inter flores aromatum in medio paradisi semper gratulari et sine fine in conviviis epulari . Cum hæc promitteret filius Dei , et nullus ei vellet credere , cœpit cæcos illuminare , leprosos mundare , omnes infirmitates curare , etiam mortuos suscitare ; sicque factum est ut se verum Deum ostenderet et doceret , et omnes in eum crederent .
Postquam igitur sanctos omnes , qui sanctæ Domitillæ erant solatio , e medio sustulit Aurelianus , dixit ad Sulpitium et Servilianum illustres juvenes : Scio conlactaneas Domitillæ Euphrosynam et Theodoram vos habere sponsas , virgines sapientissimas . Ubi ergo Domitillam ego ex insula in Campaniam revocavero , illæ invisendi gratia ad eam accedant , ut sua persuasione inducant eam ad obsequendum mihi . Itaque Domitilla ex Pontia insula Taracinas perducta , Euphrosyna et Theodora venerunt ad eam , pariterque magno sunt gaudio affectæ . Cum autem ventum effet ad epulas , illis prandentibus , Domitilla jejuniis et precibus dabat operam . Dixerunt autem ei Euphrosyna et Theodora : Dum prandemus nos et viris nubimus , non possumus colere Deum tuum ? Respondit Domitilla : Vos quidem sponsos habetis , viros nobiles . Quod si vero alii ignobiles et humili loco nati , ab illes avocare vos vellent , sibique ; matrimonio jungere , num vos illis pareretis ? Euphrosyna et Theodora dixerunt : Avertat hoc Deus a mentibus nostris . Tum Domitilla , Avertat , inquit , et a mente mea . Magnum enim ego sponsum habeo filium Dei , qui de cælo descendens , promisit se illarum fore sponsum , quæ virginitatem ament , suique amore in virginitate permanentibus daturum se vitam æternam , et e corpore abeuntes ducturum in cælos , in thalamum suum sempiternum , ubi cum angelis exultent , et inter flores aromatum in medio paradisi vitam vivant jucundissimam , et sine sine spelndissime epulentur . Cum autem ille hæc promitteret , et dictis eius fides non haberetur , cæcis visum reformavit , leprosos curavit , morbos omnes depulit , mortuos excitavit . Atque hunc in modum verum se Dei filium declaravit , et multi in eum crediderunt .
Assessment (ICS), paragraph 22
Cédric Demmer /
- Created on 2019-05-28 14:13:58
- Modified on 2019-05-31 09:43:51
- Translated by CedricDemmer
- Aligned by Cédric Demmer
Ἑλληνική
Latin
Latin
Λέγει αὐτῇ Θεοδώρα · ' Ἀδελφὸν ἔχω νεώτερον , ὃν αὐτὴ ἐγνως , ὄνομα Ἡρώδην · ἀλλὰ πρὸ ἑνὸς τούτου χρόνου πήρωσις τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῷ ἐπῆλθεν . Τοῦτον ἐν τῷ τοῦ θεοῦ σου ὀνόματι ἐὰν φωτίσῃς , πιστείσομεν τοῖς παρά σου εἰρημένοις . ' Καὶ ἡ Εὐφροσύνη εἶπεν · , Σὺ μὲν τὸν ἀδελφόν σου τυφλὸν ἐν Ῥώμῃ κατέλιπες , ἐγὼ δὲ ἐνταῦθα ἔχω θυγάτριον τῆς θρεψαμένης με , ἥτις ἐν ἀρρωστίᾳ ἐβωβώθη · ἀκοὴν μὲν πληρεστάτην ἔχει , φωνὴ δὲ καὶ λόγος ἀπέστησαν ἀπ ' αὐτῆς . ' Καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἐκέλευσεν αὐτὴν ἀχθῆναι . Τότε Δομετίλλα ὑποστρώσασα ἑαυτὴν εἰς προσευχὴν ἐπὶ ἱκανὰς ὥρας παρεκάλει τὸν θεὸν μετὰ δακρύων ὑπὲρ αὐτῆσ · ἀναστᾶσα δὲ ἐξέτεινεν τὰς χεῖρας αὐτῆς εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπεν · ' Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ εἰπὼν · ' μεθ ' ὑμῶν εἰμὶ πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνοσ ' , δεῖξον ἀληθῆ ὑπάρχειν τὴν ὑπέρ σου μαρτυρίαν μου . ' Καὶ μετὰ τὸ εἰπεῖν ταῦτα τὸ σημεῖον τοῦ σταυροῦ ποιήσασα ἐπ ' αὐτῇ εἶπεν · ' Ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰσοῦ Χριστοῦ ἔλθῇ ἐπί σε ἡ ἐγέργεια τῶν χείλεών σου καὶ ἀνοίξῃ τὸ στόμα σου ὁ ἀνοίξας τὸ στόμα Ζαχαρίου τοῦ προφήτου κύριος . ' Ἐπὶ ταύτῃ τῇ φωνῇ τῆς ἁγίας Δομετίλλας ἀνέκραξεν ἡ κόρη λέγουσα · ' Ἀληθὴς ὑπάρχει ὁ θεός σου , Δομετίλλα , καὶ μακάριοι οἱ πιστεύοντες διὰ σοῦ τῷ Χριστῷ τῷ υἱῷ τοῖ θεοῦ τοῦ ζῶντος ' . Τότε ὑπέστρωσαν ἑαυτὰς ἀμφότεραι εἰς τοὺς πόδας αὐτῆς καὶ πιστεύσασαι τῷ Χριστῷ καθιερώθησαν . Ἀχθεὶς δὲ καὶ ὁ ἀδελφὸς τῆς Θεοδώρας πηρὸς ὢν διὰ προσευχῆς τῆς Δομετίλλας ἀνέβλεψεν . Ὁμοψύχως οὖν ἄνδρες καὶ γυναῖκες οἱ συνελθόντες ἐκ τῆς πόλεως ἰδόντες τὰ θαυμάσια ταῦτα ἐπίστευσαν τῷ Χριστῷ καὶ ἐβαπτίσθησαν , ὁμοθυμαδὸν δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι , καὶ γένονεν ὁ οἶκος , ἐν ᾧ κατέμενον , καθάπερ ἐκκλησία .
Dicit ei Theodora : Fratrem habeo juvenem , quem nosti Herodem : hic ante istum annum oculorum cæcitatem incurrit : si verum dicis , in Dei tui nomine salva eum . Dicit etiam et Euphrosyna : Tu fratrem Romæ reliquisti cæcum ; ego autem hic habeo filiolam nutricis meæ , quæ in ægritudine muta facta est , auditum quidem integrum habet , sed vox et sermo fugerunt ab ea . Et hæc dicens , fecit eam in ejus adhiberi conspectum . Tunc Domitilla prosternens se in oratione , diutissime flevit : exsurgens autem expandit manus ad cælum , et dixit : Domine Jesu Christe , qui dixisti : Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem seculi ; ostende verum esse testimonium meum . Et cum hæc dixisset , fecit signum Crucis super os mutæ , et dixit : In nomine Domini mei Jesu Christi loquere . Et statim emisit vocem magnam dicens , Verus Deus tuus , Domitilla , et omnia vera sunt quæ de tuo ore protulisti . Tunc miserunt se ambæ ad pedes ejus , et credentes mysteriis Christi consecratæ sunt . Frater etiam Theodoræ adductus cæcus , Domitillæ precibus recepit lumen et mentis et corporis . Universi autem viri et mulieres , qui Pagani ex Urbe venerant , sive servi sive ingenui , videntes hæc crediderunt Christo , et baptizati sunt . Et facta est domus , in qua manebat , quasi ecclesia .
Ait autem ad illam Theodora : Fratrem habeo juvenem , Herodem , jam annum unum oculorum lumine orbatum . Si ergo vera loqueris , sana illum in Dei tui nomine . Ait vero etiam Euphrosyna : Tu quidem Romæ habes fratrem cæcum : ego autem hic habeo filiolam nutricis meæ , quæ ex morbo loquendi beneficium perdidit . Auditus quidem integer est , sed lingua voces et verba formare non potest . Et hæc dicens , curavit puellam eo acciri . Domitilla igitur prosternens se in orationem , flevit diutissime . Deinde surgens , et manus expandens in cælum , dixit : Domine Jesu Christe , qui dixisti , Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem seculi : ostende me verum tibi dixisse testimonium . His dictis , signum Crucis in os mutæ expressit , et ait : In nomine Domini mei Jesu Christi loquere . Mox puella in has erupit voces : Verus est Deus tuus Domitilla , et vera sunt omnia , quæ tuo ore deprompsisti . Tum ambæ se abjecereunt ad pedes Domitillæ , et credentes , mysteriis Christi initiatæ sunt . Frater etiam THeodoræ cæcus eo adductus , Domitillæ precibus et mentis et corporis lumen obtinuit . Porro omnes utriusque sexus homines , tum servi , tum igenui , qui ex urbe eo advenerant , visis his signis , in Christum crediderunt , et baptizati sunt : domusque illa , in qua manebant , instar ecclesiæ cujusdam erat .
Assessment (ICS), paragraph 1
Cédric Demmer /
- Created on 2019-05-31 00:49:59
- Modified on 2019-05-31 11:20:47
- Translated by CedricDemmer
- Aligned by Cédric Demmer
Texts from:
Henskens 1680.
Surius 1572.
Latin
Latin
Nisi studia Catholicorum securitatis suæ somno quiescerent , nulla posset ratione impietas hæreseos limites invadere pietatis , ad evigilandum nos stimulis suis exulcerans . Et tamen segni quadam evigilantia ac fastidiosa cura strenuis et solicitis obviantes , negligimus agnos , quos pro certo de ovili amittimus , luporum morsibus devorandos . Unde juxta eorum solicitudinem qui ante nos fuerunt orthodoxorum , provinciæ nostræ martyria aliquanta colligens de Græco transtuli in Latinum : dans exemplum hoc diversarum provinciarum studiosis , ut sicut nos in nostra , ita illi in suis provinciis transferant consummata martyria : ut populi excolentes et venerantes eos , quos pro nomine Domini nostri Jesu Christi passos agnoscunt , sciant quo studio belli , victoriarum triumphos portantes , ad Regem ovantes atque lætantes pervenire meruerunt .
Nisi
studia
Catholicorum
securitatis
suæ
somno
torperent
,
nulla
posset
ratione
impietas
hæreseos
,
limites
invadere
pietatis
.
Sed
ad
evigilandum
nos
stimulis
suis
ille
excitant
:
et
tamen
fastidiosi
,
dum
strenue
et
solicite
illis
obviare
non
curamus
,
agnos
negligimus
,
et
ex
ovili
amittimus
,
luporum
morsibus
sine
dubio
lacerandos
et
devorandos
.
Itaque
solicitudinem
orthodoxorum
,
qui
ante
nos
fuerunt
,
imitari
cupiens
,
aliquot
provinciæ
nostræ
martyria
collegi
,
et
ex
Græcis
Latina
feci
,
exemplum
proponens
aliarum
provinciarum
studiosis
,
ut
sicut
nos
in
nostra
,
ita
illi
in
suis
provinciis
transferant
peracta
martyria
:
ut
populi
excolentes
et
venerantes
eos
,
quos
pro
nomine
Domini
nostri
Jesu
Christi
passos
cognoscunt
,
discant
,
quo
bellandi
studio
victoriarum
triumphos
agentes
,
ad
regem
suum
lætantes
atque
ovantes
pervenire
meruerint
.
Assessment (ICS), paragraph 22 (translation)
Cédric Demmer /
- Created on 2019-05-31 01:59:49
- Modified on 2019-05-31 09:41:03
- Translated by CedricDemmer
- Aligned by Cédric Demmer
Texts from:
Henskens 1680.
Lapidge 2018.
Latin
English
Dicit ei Theodora : Fratrem habeo juvenem , quem nosti Herodem : hic ante istum annum oculorum cæcitatem incurrit : si verum dicis , in Dei tui nomine salva eum . Dicit etiam et Euphrosyna : Tu fratrem Romæ reliquisti cæcum ; ego autem hic habeo filiolam nutricis meæ , quæ in ægritudine muta facta est , auditum quidem integrum habet , sed vox et sermo fugerunt ab ea . Et hæc dicens , fecit eam in ejus adhiberi conspectum . Tunc Domitilla prosternens se in oratione , diutissime flevit : exsurgens autem expandit manus ad cælum , et dixit : Domine Jesu Christe , qui dixisti : Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem seculi ; ostende verum esse testimonium meum . Et cum hæc dixisset , fecit signum Crucis super os mutæ , et dixit : In nomine Domini mei Jesu Christi loquere . Et statim emisit vocem magnam dicens , Verus Deus tuus , Domitilla , et omnia vera sunt quæ de tuo ore protulisti . Tunc miserunt se ambæ ad pedes ejus , et credentes mysteriis Christi consecratæ sunt . Frater etiam Theodoræ adductus cæcus , Domitillæ precibus recepit lumen et mentis et corporis . Universi autem viri et mulieres , qui Pagani ex Urbe venerant , sive servi sive ingenui , videntes hæc crediderunt Christo , et baptizati sunt . Et facta est domus , in qua manebat , quasi ecclesia .
Theodora
says
to
her
:
‘I
have
a
young
brother
Herod
,
whom
you
know
:
he
suffers
from
blindness
in
his
eyes
incurred
last
year
.
If
you
speak
the
truth
,
heal
him
in
the
name
of
your
God
.
’
Euphrosyne
also
said
:
‘You
left
your
blind
brother
at
Rome
.
I
have
here
the
little
daughter
of
my
nurse
,
who
became
mute
during
an
illness
;
she
has
good
hearing
,
but
her
voice
and
speech
have
left
her
.
’
And
on
saying
these
things
,
she
had
her
brought
into
her
[
Domitilla’s
]
presence
.
Then
Domitilla
,
prostrating
herself
in
prayer
,
wept
for
a
long
time
;
getting
up
,
she
stretched
out
her
hands
to
the
heavens
,
and
said
:
‘O
Lord
Jesus
Christ
,
Who
said
,
"
Behold
I
am
with
you
all
days
up
to
the
end
of
the
world
"
:
show
that
my
testimonial
is
true
.
’
And
when
she
had
said
this
,
she
made
the
sign
of
the
Cross
over
the
mouth
of
the
mute
child
,
and
said
:
‘In
the
name
of
my
Lord
Jesus
Christ
,
speak
!
’
And
she
immediately
let
out
a
great
sound
,
saying
:
‘Your
God
is
true
,
Domitilla
,
and
everything
which
you
have
said
from
your
mouth
is
true
.
’
Then
they
both
[
Euphrosyne
and
Theodora
]
threw
themselves
at
her
feet
,
and
,
believing
in
the
mysteries
of
Christ
,
were
consecrated
.
The
blind
brother
of
Theodora
was
brought
to
her
;
through
the
prayers
of
Domitilla
he
received
the
light
of
his
mind
and
body
.
All
the
men
and
women
,
who
as
pagans
had
come
from
Rome
,
whether
slaves
or
freeborn
,
believed
in
Christ
on
seeing
these
(
miracles
)
,
and
were
baptized
.
And
the
house
in
which
she
was
staying
became
a
sort
of
church
.