Bernardo CDA Vasconcelos
UFMG
Filosofia
ἙλληνικήEnglishPortuguês
Parva Naturalia
ἙλληνικήEnglish
Thucydides
ἙλληνικήEnglishPortuguês
Thucydides PT-GR-DE
PortuguêsἙλληνικήDeutsch
EN VI
ἙλληνικήEnglish
Περὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως (GRC-ELL)
Bernardo CDA Vasconcelos /
- Created on 2019-01-22 14:58:33
- Modified on 2022-05-23 15:38:53
- Aligned by Bernardo CDA Vasconcelos
Ἑλληνική Transliterate
Ἑλληνική Transliterate
Περὶ δὲ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως ἐπισκεπτέον τίνα τε τυγχάνει ὄντα , καὶ πότερον ἴδια τῆς ψυχῆς ἢ τοῦ σώματος ἢ κοινά , καὶ εἰ κοινά , τίνος μορίου τῆς ψυχῆς ἢ τοῦ σώματος , καὶ διὰ τίν᾽ αἰτίαν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις · καὶ πότερον ἅπαντα κεκοινώνηκεν ἀμφοτέρων , ἢ τὰ μὲν θατέρου τὰ δὲ θατέρου μόνον , ἢ τὰ μὲν οὐδετέρου τὰ δὲ ἀμφοτέρων · πρὸς δὲ τούτοις τί ἐστι τὸ ἐνύπνιον , καὶ διὰ τίνα αἰτίαν οἱ καθεύδοντες ὁτὲ μὲν ὀνειρώττουσιν ὁτὲ δὲ οὔ , ἢ συμβαίνει μὲν ἀεὶ τοῖς καθεύδουσιν ἐνυπνιάζειν , ἀλλ᾽ οὐ μνημονεύουσιν , καὶ εἰ τοῦτο γίγνεται , διὰ τίνα αἰτίαν γίγνεται · καὶ πότερον ἐνδέχεται τὰ μέλλοντα προορᾶν ἢ οὐκ ἐνδέχεται , καὶ τίνα τρόπον εἰ ἐνδέχεται · καὶ πότερον τὰ μέλλοντα ὑπ᾽ ἀνθρώπου πράσσεσθαι μόνον , ἢ καὶ ὧν τὸ δαιμόνιον ἔχει τὴν αἰτίαν , καὶ φύσει γίγνεται ἢ ἀπὸ ταὐτομάτου . πρῶτον μὲν οὖν τοῦτό γε φανερόν , ὅτι τῷ αὐτῷ τοῦ ζῴου ἥ τε ἐγρήγορσις ὑπάρχει καὶ ὁ ὕπνος · ἀντίκεινται γάρ , καὶ φαίνεται στέρησίς τις ὁ ὕπνος τῆς ἐγρηγόρσεως · ἀεὶ γὰρ τὰ ἐναντία καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων καὶ ἐν τοῖς φυσικοῖς ἐν τῷ αὐτῷ δεκτικῷ φαίνεται γιγνόμενα , καὶ τοῦ αὐτοῦ ὄντα πάθη , λέγω δ᾽ οἷον ὑγίεια καὶ νόσος , καὶ κάλλος καὶ αἶσχος , καὶ ἰσχὺς καὶ ἀσθένεια , καὶ ὄψις καὶ τυφλότης , καὶ ἀκοὴ καὶ κωφότης . ἔτι δὲ καὶ ἐκ τῶνδε δῆλον · ᾧ γὰρ τὸν ἐγρηγορότα γνωρίζομεν , τούτῳ καὶ τὸν καθυπνοῦντα · τὸν δὲ αἰσθανόμενον ἐγρηγορέναι νομίζομεν , καὶ τὸν ἐγρηγορότα πάντα ἢ τῶν ἔξωθέν τινος αἰσθάνεσθαι ἢ τῶν ἐν αὑτῷ κινήσεων .
Περί
δε
του
ύπνου
καί
της
εγρηγόρσεως
πρέπει
να
εξετάσωμεν
τί
είναι
ταύτα
και
αν
είναι
φαινόμενα
ίδια
μόνης
της
ψυχής
,
ή
μόνου
του
σώματος
,
ή
είναι
κοινά
και
εις
τα
δύο
.
Και
αν
είναι
κοινα
και
εις
τα
δύο
,
εις
ποίον
μέρος
της
ψυχής
ή
του
σώματος
ανήκουσι
;
Και
διά
ποίαν
αιτίαν
υπάρχουσιν
εις
τα
ζώα
;
Και
πάντα
τα
ζώα
έχουσι
και
τα
δύο
ταύτα
,
ή
άλλα
μεν
έχουσι
τον
ύπνον
μόνον
,
άλλα
δε
την
εγρήγορσιν
;
Ή
άλλα
μεν
ουδέν
εξ
αυτών
έχουσιν
,
άλλα
δε
έχουσι
και
τα
δύο
συγχρόνως
;
Προς
τούτοις
πρέπει
να
εξετάσωμεν
τι
είναι
το
ενύπνιον
,
και
διά
ποίαν
αιτίαν
οι
άνθρωποι
όταν
κοιμώνται
,
άλλοτε
μεν
ονειρεύονται
,
άλλοτε
δε
όχι
;
Ή
συμβαίνει
πάντοτε
να
ενυπνιάζωσιν
,
όταν
κοιμώνται
,
αλλά
δεν
ενθυμούνται
τα
ενύπνια
;
Και
αν
τούτο
γίνηται
,
διά
ποίαν
αιτίαν
γίνεται
.
Και
είναι
δυνατόν
να
προβλέπη
τις
(
με
τα
ενύπνια
)
τα
μέλλοντα
ή
όχι
;
Και
αν
είναι
δυνατόν
,
κατά
ποίαν
σημασίαν
είναι
δυνατόν
τούτο
;
Και
μόνον
τας
πράξεις
,
αι
οποίαι
μέλλουσι
να
γίνωσιν
υπό
ανθρώπου
προβλέπει
ή
και
εκείνα
,
των
οποίων
αιτία
είναι
η
θεία
δύναμις
και
όσα
γίνονται
φυσικώς
ή
αυτομάτως
;
Και πρώτον τούτο βέβαια είναι φανερόν , ότι ο ύπνος και η εγρήγορσις συμβαίνουσιν εις το αυτό μέρος του ζώου · διότι είναι εναντία προς άλληλα , και ο ύπνος φαίνεται ότι είναι μία στέρησις της εγρηγόρσεως · πάντοτε δε τα εναντία , και εις τα πράγματα τα οποία δεν κάμνει η φύσις ( τα τεχνητά ) , και εις εκείνα τα οποία η φύσις κάμνει , τα εναντία φαίνονται ότι συμβαίνουσν εις έν και το αυτό όργανον , όπερ δύναται να τα δέχεται , και είναι πάθη του αυτού πράγματος . Τοιαύτα είναι λ . χ . υγιεία και νόσος , κάλλος και ασχημία , δύναμις και αδυναμία , όρασις και τυφλότης , ακοή και κωφότης . Προσέτι και εκ των ακολούθων είναι φανερόν ( ότι είναι εναντία ο ύπνος και η εγρήγορσις ) · δήλα δη διά του αυτού μέσου δια του οποίου αναγνωρίζομεν τον γρηγορούντα ( έξυπνον ) , διά του αυτού αναγνωρίζομεν και τον κοιμώμενον · διότι εκείνον όστις αισθάνεται , νομίζομεν ότι γρηγορεί , και νομίζομεν ότι πας γρηγορών αισθάνεται ή τι εκ των συμβαινόντων έξω , ή τινάς εκ των κινήσεων , αι οποίαι γίνονται εντός αυτού .
Και πρώτον τούτο βέβαια είναι φανερόν , ότι ο ύπνος και η εγρήγορσις συμβαίνουσιν εις το αυτό μέρος του ζώου · διότι είναι εναντία προς άλληλα , και ο ύπνος φαίνεται ότι είναι μία στέρησις της εγρηγόρσεως · πάντοτε δε τα εναντία , και εις τα πράγματα τα οποία δεν κάμνει η φύσις ( τα τεχνητά ) , και εις εκείνα τα οποία η φύσις κάμνει , τα εναντία φαίνονται ότι συμβαίνουσν εις έν και το αυτό όργανον , όπερ δύναται να τα δέχεται , και είναι πάθη του αυτού πράγματος . Τοιαύτα είναι λ . χ . υγιεία και νόσος , κάλλος και ασχημία , δύναμις και αδυναμία , όρασις και τυφλότης , ακοή και κωφότης . Προσέτι και εκ των ακολούθων είναι φανερόν ( ότι είναι εναντία ο ύπνος και η εγρήγορσις ) · δήλα δη διά του αυτού μέσου δια του οποίου αναγνωρίζομεν τον γρηγορούντα ( έξυπνον ) , διά του αυτού αναγνωρίζομεν και τον κοιμώμενον · διότι εκείνον όστις αισθάνεται , νομίζομεν ότι γρηγορεί , και νομίζομεν ότι πας γρηγορών αισθάνεται ή τι εκ των συμβαινόντων έξω , ή τινάς εκ των κινήσεων , αι οποίαι γίνονται εντός αυτού .
Sensu I.2 435a05-438b02
Bernardo CDA Vasconcelos /
- Created on 2019-04-24 01:22:19
- Modified on 2021-01-26 19:16:20
- Aligned by Bernardo CDA Vasconcelos
Ἑλληνική Transliterate
English
438a05 Δημόκριτος δ᾽ ὅτι μὲν ὕδωρ εἶναί φησι ,
438a06 λέγει καλῶς , ὅτι δ᾽ οἴεται τὸ ὁρᾶν εἶναι τὴν ἔμφασιν , οὐ
438a07 καλῶς · τοῦτο μὲν γὰρ συμβαίνει ὅτι τὸ ὄμμα λεῖον , καὶ
438a08 ἔστιν οὐκ ἐν ἐκείνῳ ἀλλ᾽ ἐν τῷ ὁρῶντι · ἀνάκλασις γὰρ τὸ
438a09 πάθος , ἀλλὰ καθόλου περὶ τῶν ἐμφαινομένων καὶ ἀνακλά–
438a10 σεως οὐδέν πω δῆλον ἦν , ὡς ἔοικεν . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ μὴ
438a11 ἐπελθεῖν αὐτῷ ἀπορῆσαι διὰ τί ὁ ὀφθαλμὸς ὁρᾷ μόνον ,
438a12 τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδὲν ἐν οἷς ἐμφαίνεται τὰ εἴδωλα . τὸ μὲν
438a13 οὖν τὴν ὄψιν εἶναι ὕδατος ἀληθὲς μέν , οὐ μέντοι συμβαί–
438a14 νει τὸ ὁρᾶν ᾗ ὕδωρ ἀλλ᾽ ᾗ διαφανές · ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀέ–
438a15 ρος κοινόν ἐστιν . ἀλλ᾽ εὐφυλακτότερον καὶ εὐπιλητότερον τὸ
438a16 ὕδωρ τοῦ ἀέρος · διόπερ ἡ κόρη καὶ τὸ ὄμμα ὕδατός ἐστιν .
438a17 τοῦτο δὲ καὶ ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν ἔργων δῆλον · φαίνεται γὰρ
438a18 ὕδωρ τὸ ἐκρέον διαφθειρομένων , καὶ ἔν γε τοῖς πάμπαν
438a19 ἐμβρύοις τῇ ψυχρότητι ὑπερβάλλον καὶ τῇ λαμπρότητι ,
438a20 καὶ τὸ λευκὸν τοῦ ὄμματος ἐν τοῖς ἔχουσιν αἷμα πῖον καὶ
438a21 λιπαρόν · ὅπερ διὰ τοῦτ᾽ ἐστί , πρὸς τὸ διαμένειν τὸ ὑγρὸν
438a22 ἄπηκτον , καὶ διὰ τοῦτο τοῦ σώματος ἀρριγότατον ὁ ὀφθαλ–
438a23 μός ἐστιν · οὐδεὶς γάρ πω τὸ ἐντὸς τῶν βλεφάρων ἐρρίγω–
438a24 σεν . τῶν δ᾽ ἀναίμων σκληρόδερμοι οἱ ὀφθαλμοί εἰσι , καὶ
438a25 τοῦτο ποιεῖ τὴν σκέπην . ἄλογον δὲ ὅλως τὸ ἐξιόντι τινὶ τὴν
438a26 ὄψιν ὁρᾶν , καὶ ἀποτείνεσθαι μέχρι τῶν ἄστρων , ἢ μέχρι
438a27 τινὸς ἐξιοῦσαν συμφύεσθαι , καθάπερ λέγουσί τινες . τούτου
438a28 μὲν γὰρ βέλτιον τὸ ἐν 〈τῇ〉 ἀρχῇ συμφύεσθαι τοῦ ὄμματος .
438a29 ἀλλὰ καὶ τοῦτο εὔηθες · τό τε γὰρ συμφύεσθαι τί ἐστι
438a30 φωτὶ πρὸς φῶς , ἢ πῶς οἷόν θ᾽ ὑπάρχειν ( οὐ γὰρ τῷ τυ–
438b01 χόντι συμφύεται τὸ τυχόν ) , τό τ᾽ ἐντὸς τῷ ἐκτὸς πῶς ; ἡ
438b02 γὰρ μῆνιγξ μεταξύ ἐστιν .
438a06 λέγει καλῶς , ὅτι δ᾽ οἴεται τὸ ὁρᾶν εἶναι τὴν ἔμφασιν , οὐ
438a07 καλῶς · τοῦτο μὲν γὰρ συμβαίνει ὅτι τὸ ὄμμα λεῖον , καὶ
438a08 ἔστιν οὐκ ἐν ἐκείνῳ ἀλλ᾽ ἐν τῷ ὁρῶντι · ἀνάκλασις γὰρ τὸ
438a09 πάθος , ἀλλὰ καθόλου περὶ τῶν ἐμφαινομένων καὶ ἀνακλά–
438a10 σεως οὐδέν πω δῆλον ἦν , ὡς ἔοικεν . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ μὴ
438a11 ἐπελθεῖν αὐτῷ ἀπορῆσαι διὰ τί ὁ ὀφθαλμὸς ὁρᾷ μόνον ,
438a12 τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδὲν ἐν οἷς ἐμφαίνεται τὰ εἴδωλα . τὸ μὲν
438a13 οὖν τὴν ὄψιν εἶναι ὕδατος ἀληθὲς μέν , οὐ μέντοι συμβαί–
438a14 νει τὸ ὁρᾶν ᾗ ὕδωρ ἀλλ᾽ ᾗ διαφανές · ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ ἀέ–
438a15 ρος κοινόν ἐστιν . ἀλλ᾽ εὐφυλακτότερον καὶ εὐπιλητότερον τὸ
438a16 ὕδωρ τοῦ ἀέρος · διόπερ ἡ κόρη καὶ τὸ ὄμμα ὕδατός ἐστιν .
438a17 τοῦτο δὲ καὶ ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν ἔργων δῆλον · φαίνεται γὰρ
438a18 ὕδωρ τὸ ἐκρέον διαφθειρομένων , καὶ ἔν γε τοῖς πάμπαν
438a19 ἐμβρύοις τῇ ψυχρότητι ὑπερβάλλον καὶ τῇ λαμπρότητι ,
438a20 καὶ τὸ λευκὸν τοῦ ὄμματος ἐν τοῖς ἔχουσιν αἷμα πῖον καὶ
438a21 λιπαρόν · ὅπερ διὰ τοῦτ᾽ ἐστί , πρὸς τὸ διαμένειν τὸ ὑγρὸν
438a22 ἄπηκτον , καὶ διὰ τοῦτο τοῦ σώματος ἀρριγότατον ὁ ὀφθαλ–
438a23 μός ἐστιν · οὐδεὶς γάρ πω τὸ ἐντὸς τῶν βλεφάρων ἐρρίγω–
438a24 σεν . τῶν δ᾽ ἀναίμων σκληρόδερμοι οἱ ὀφθαλμοί εἰσι , καὶ
438a25 τοῦτο ποιεῖ τὴν σκέπην . ἄλογον δὲ ὅλως τὸ ἐξιόντι τινὶ τὴν
438a26 ὄψιν ὁρᾶν , καὶ ἀποτείνεσθαι μέχρι τῶν ἄστρων , ἢ μέχρι
438a27 τινὸς ἐξιοῦσαν συμφύεσθαι , καθάπερ λέγουσί τινες . τούτου
438a28 μὲν γὰρ βέλτιον τὸ ἐν 〈τῇ〉 ἀρχῇ συμφύεσθαι τοῦ ὄμματος .
438a29 ἀλλὰ καὶ τοῦτο εὔηθες · τό τε γὰρ συμφύεσθαι τί ἐστι
438a30 φωτὶ πρὸς φῶς , ἢ πῶς οἷόν θ᾽ ὑπάρχειν ( οὐ γὰρ τῷ τυ–
438b01 χόντι συμφύεται τὸ τυχόν ) , τό τ᾽ ἐντὸς τῷ ἐκτὸς πῶς ; ἡ
438b02 γὰρ μῆνιγξ μεταξύ ἐστιν .
438a5
Democritus
says
correctly
that
it
is
water
,
but
not
correctly
that
he
thought
that
the
appearance
is
the
seeing
itself
.
For
this
occurs
because
the
eye
is
smooth
.
And
it
is
not
in
that
,
but
in
what
is
doing
the
seeing
.
For
the
affection
is
a
reflection
.
But
it
seems
that
it
was
not
yet
clear
to
him
about
appearances
and
reflection
.
438a10 But it is inconsistent that it also did not occur to him to wonder why only the eye sees , and none of the other things in which " idols " appear .
438a12 For it is indeed true that sight is made of water , but seeing does not occur according as it is water , but according as it is transparent , which is some- thing common to it and air . But water is more preservable than air and denser , which is why the pupil and eye are made of water .
438a17 This is manifested in the very workings . For when eyes are de- stroyed , water can be seen flowing out . And in completely new-formed ones , there is extreme cold and brightness . And in those that have blood , the white of the eye is fat and thick , to keep the moisture unfrozen ; and so the eye is the part of the body that feels cold least , for no-one has ever felt cold inside the eyelids . The eyes of bloodless animals are made of hard skin , and this provides protection .
438a25 It is altogether irrational that sight should see by something going out , whether it extends all the way to the stars , or , as some say , it goes only so far and " coalesces . "
438a27 For in the latter case it is better for it to be united at the beginning , that is , in the eye .
438a29 But this is also foolish . For what is it for light to be " united " to light ? Or how is it possible , since not just anything is united with anything ? And how is the inner light united with the outer , since the membrane is between ?
438a10 But it is inconsistent that it also did not occur to him to wonder why only the eye sees , and none of the other things in which " idols " appear .
438a12 For it is indeed true that sight is made of water , but seeing does not occur according as it is water , but according as it is transparent , which is some- thing common to it and air . But water is more preservable than air and denser , which is why the pupil and eye are made of water .
438a17 This is manifested in the very workings . For when eyes are de- stroyed , water can be seen flowing out . And in completely new-formed ones , there is extreme cold and brightness . And in those that have blood , the white of the eye is fat and thick , to keep the moisture unfrozen ; and so the eye is the part of the body that feels cold least , for no-one has ever felt cold inside the eyelids . The eyes of bloodless animals are made of hard skin , and this provides protection .
438a25 It is altogether irrational that sight should see by something going out , whether it extends all the way to the stars , or , as some say , it goes only so far and " coalesces . "
438a27 For in the latter case it is better for it to be united at the beginning , that is , in the eye .
438a29 But this is also foolish . For what is it for light to be " united " to light ? Or how is it possible , since not just anything is united with anything ? And how is the inner light united with the outer , since the membrane is between ?
GA
Bernardo CDA Vasconcelos /
- Created on 2019-10-17 17:56:55
- Modified on 2019-10-17 18:44:52
- Aligned by Bernardo CDA Vasconcelos
Ἑλληνική Transliterate
English
καὶ διὰ τοῦτο πρῶτον μὲν τὸ ἔχον τὴν ἀρχὴν γίγνεται μόριον , εἶτ᾽ ἐχόμενον τὸ ἄνω κύτος . διὸ τὰ περὶ τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ ὄμματα μέγιστα κατ᾽ ἀρχὰς φαίνεται τοῖς ἐμβρύοις , τὰ δὲ κάτω τοῦ ὀμφαλοῦ , οἷον τὰ κῶλα , μικρά . τοῦ γὰρ ἄνω τὰ κάτω ἕνεκεν καὶ οὔτε μόρια τοῦ τέλους οὔτε γεννητικὰ αὐτοῦ .
Οὐ καλῶς δὲ λέγουσιν οὐδὲ τοῦ διὰ τί τὴν ἀνάγκην ὅσοι λέγουσι ὅτι οὕτως ἀεὶ γίγνεται , καὶ ταύτην εἶναι νομίζουσιν ἀρχὴν ἐν αὐτοῖς , ὥσπερ Δημόκριτος ὁ Ἀβδηρίτης , ὅτι τοῦ μὲν ἀεὶ καὶ ἀπείρου οὐκ ἔστιν ἀρχή , τὸ δὲ διὰ τί ἀρχή , τὸ δ᾽ ἀεὶ ἄπειρον , ὥστε τὸ ἐρωτᾶν τὸ διὰ τί περὶ τῶν τοιούτων τινὸς τὸ ζητεῖν εἶναί φησι τοῦ ἀπείρου ἀρχήν . καίτοι κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καθ᾽ ὃν ἀξιοῦσι τὸ διὰ τί μὴ ζητεῖν , οὐθενὸς ἀπόδειξις ἔσται τῶν ἀϊδίων · φαίνεται δ᾽ οὖσα πολλῶν , τῶν μὲν γιγνομένων ἀεὶ τῶν δ᾽ ὄντων , ἐπεὶ καὶ τὸ τρίγωνον ἔχειν δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἀεὶ καὶ τὸ τὴν διάμετρον ἀσύμμετρον εἶναι πρὸς τὴν πλευρὰν ἀΐδιον , ἀλλ᾽ ὅμως ἐστὶν αὐτῶν αἴτιόν τι καὶ ἀπόδειξις .
Οὐ καλῶς δὲ λέγουσιν οὐδὲ τοῦ διὰ τί τὴν ἀνάγκην ὅσοι λέγουσι ὅτι οὕτως ἀεὶ γίγνεται , καὶ ταύτην εἶναι νομίζουσιν ἀρχὴν ἐν αὐτοῖς , ὥσπερ Δημόκριτος ὁ Ἀβδηρίτης , ὅτι τοῦ μὲν ἀεὶ καὶ ἀπείρου οὐκ ἔστιν ἀρχή , τὸ δὲ διὰ τί ἀρχή , τὸ δ᾽ ἀεὶ ἄπειρον , ὥστε τὸ ἐρωτᾶν τὸ διὰ τί περὶ τῶν τοιούτων τινὸς τὸ ζητεῖν εἶναί φησι τοῦ ἀπείρου ἀρχήν . καίτοι κατὰ τοῦτον τὸν λόγον καθ᾽ ὃν ἀξιοῦσι τὸ διὰ τί μὴ ζητεῖν , οὐθενὸς ἀπόδειξις ἔσται τῶν ἀϊδίων · φαίνεται δ᾽ οὖσα πολλῶν , τῶν μὲν γιγνομένων ἀεὶ τῶν δ᾽ ὄντων , ἐπεὶ καὶ τὸ τρίγωνον ἔχειν δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἀεὶ καὶ τὸ τὴν διάμετρον ἀσύμμετρον εἶναι πρὸς τὴν πλευρὰν ἀΐδιον , ἀλλ᾽ ὅμως ἐστὶν αὐτῶν αἴτιόν τι καὶ ἀπόδειξις .
And
on
this
account
the
part
which
contains
the
first
principle
is
the
first
to
be
formed
;
then
follows
the
upper
portion
of
the
body
;
and
that
is
why
in
embryos
we
see
that
the
parts
round
the
head
and
eyes
are
the
largest
at
the
outset
,
while
the
parts
below
the
umbilicus
,
for
instance
the
legs
,
are
small
.
The
reason
is
that
the
lower
portions
are
for
the
sake
of
the
upper
portion
,
and
they
are
not
parts
of
the
Endc
nor
are
they
concerned
in
generating
it
.
People who say , like Democritus of Abdera , that " this is how they are always formed , " and regard this as a starting-point ( first principle ) in these cases , make a mistake , nor do they even succeed in stating the necessity involved in the cause . Their argument is this : What is limitless has no starting-point ; but the cause is a starting-point , and what is always is limitless ; therefore ( says Democritus ) to ask for a cause in connexion with anything of this kind ( sc . , anything that always is ) is the same as trying to discover a starting-point in something that is limitless . Yet on this line of argument , on the strength of which they undertake to dispense with trying to discover the cause , there will be no demonstration of any single one of the " eternal " things . I
People who say , like Democritus of Abdera , that " this is how they are always formed , " and regard this as a starting-point ( first principle ) in these cases , make a mistake , nor do they even succeed in stating the necessity involved in the cause . Their argument is this : What is limitless has no starting-point ; but the cause is a starting-point , and what is always is limitless ; therefore ( says Democritus ) to ask for a cause in connexion with anything of this kind ( sc . , anything that always is ) is the same as trying to discover a starting-point in something that is limitless . Yet on this line of argument , on the strength of which they undertake to dispense with trying to discover the cause , there will be no demonstration of any single one of the " eternal " things . I