Theaetetus 208
Maia Shukhoshvili / Georgian Translations
- Created on 2017-04-22 10:36:55
- Modified on 2017-04-22 11:55:58
- Translated by Maia Shukhoshvili
- Aligned by Maia Shukhoshvili
Ἑλληνική Transliterate
ქართული Transliterate
Θεαίτητος
ἀλλ᾽ ἄρτι ὡμολογήσαμεν τὸν οὕτως ἔχοντα μήπω εἰδέναι .
Σωκράτης
κωλύει οὖν τι καὶ περὶ τὴν δευτέραν συλλαβὴν καὶ τρίτην καὶ τετάρτην οὕτως ἔχειν τὸν αὐτόν ;
Θεαίτητος
οὐδέν γε .
Σωκράτης
ἆρ᾽ οὖν τότε τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον ἔχων γράψει ‘Θεαίτητον’ μετὰ ὀρθῆς δόξης , ὅταν ἑξῆς γράφῃ ;
Θεαίτητος
δῆλον δή . [ 208β ]
Σωκράτης
οὐκοῦν ἔτι ἀνεπιστήμων ὤν , ὀρθὰ δὲ δοξάζων , ὥς φαμεν ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
λόγον γε ἔχων μετὰ ὀρθῆς δόξης . τὴν γὰρ διὰ τοῦ στοιχείου ὁδὸν ἔχων ἔγραφεν , ἣν δὴ λόγον ὡμολογήσαμεν .
Θεαίτητος
ἀληθῆ .
Σωκράτης
ἔστιν ἄρα , ὦ ἑταῖρε , μετὰ λόγου ὀρθὴ δόξα , ἣν οὔπω δεῖ ἐπιστήμην καλεῖν .
Θεαίτητος
κινδυνεύει .
Σωκράτης
ὄναρ δή , ὡς ἔοικεν , ἐπλουτήσαμεν οἰηθέντες ἔχειν τὸν ἀληθέστατον ἐπιστήμης λόγον . ἢ μήπω κατηγορῶμεν ; [ 208ξ ] ἴσως γὰρ οὐ τοῦτό τις αὐτὸν ὁριεῖται , ἀλλὰ τὸ λοιπὸν εἶδος τῶν τριῶν , ὧν ἕν γέ τι ἔφαμεν λόγον θήσεσθαι τὸν ἐπιστήμην ὁριζόμενον δόξαν εἶναι ὀρθὴν μετὰ λόγου .
Θεαίτητος
ὀρθῶς ὑπέμνησας : ἔτι γὰρ ἓν λοιπόν . τὸ μὲν γὰρ ἦν διανοίας ἐν φωνῇ ὥσπερ εἴδωλον , τὸ δ᾽ ἄρτι λεχθὲν διὰ στοιχείου ὁδὸς ἐπὶ τὸ ὅλον : τὸ δὲ δὴ τρίτον τί λέγεις ;
Σωκράτης
ὅπερ ἂν οἱ πολλοὶ εἴποιεν , τὸ ἔχειν τι σημεῖον εἰπεῖν ᾧ τῶν ἁπάντων διαφέρει τὸ ἐρωτηθέν .
Θεαίτητος
οἷον τίνα τίνος ἔχεις μοι λόγον εἰπεῖν ; [ 208δ ]
Σωκράτης
οἷον , εἰ βούλει , ἡλίου πέρι ἱκανὸν οἶμαί σοι εἶναι ἀποδέξασθαι , ὅτι τὸ λαμπρότατόν ἐστι τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν ἰόντων περὶ γῆν .
Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν .
Σωκράτης
λαβὲ δὴ οὗ χάριν εἴρηται . ἔστι δὲ ὅπερ ἄρτι ἐλέγομεν , ὡς ἄρα τὴν διαφορὰν ἑκάστου ἂν λαμβάνῃς ᾗ τῶν ἄλλων διαφέρει , λόγον , ὥς φασί τινες , λήψῃ : ἕως δ᾽ ἂν κοινοῦ τινος ἐφάπτῃ , ἐκείνων πέρι σοι ἔσται ὁ λόγος ὧν ἂν ἡ κοινότης ᾖ . [ 208ε ]
Θεαίτητος
μανθάνω : καί μοι δοκεῖ καλῶς ἔχειν λόγον τὸ τοιοῦτον καλεῖν .
Σωκράτης
ὃς δ᾽ ἂν μετ᾽ ὀρθῆς δόξης περὶ ὁτουοῦν τῶν ὄντων τὴν διαφορὰν τῶν ἄλλων προσλάβῃ , αὐτοῦ ἐπιστήμων γεγονὼς ἔσται οὗ πρότερον ἦν δοξαστής .
Θεαίτητος
φαμέν γε μὴν οὕτω .
Σωκράτης
νῦν δῆτα , ὦ Θεαίτητε , παντάπασιν ἔγωγε , ἐπειδὴ ἐγγὺς ὥσπερ σκιαγραφήματος γέγονα τοῦ λεγομένου , συνίημι οὐδὲ σμικρόν : ἕως δὲ ἀφειστήκη πόρρωθεν , ἐφαίνετό τί μοι λέγεσθαι .
Θεαίτητος
πῶς τί τοῦτο ;
ἀλλ᾽ ἄρτι ὡμολογήσαμεν τὸν οὕτως ἔχοντα μήπω εἰδέναι .
Σωκράτης
κωλύει οὖν τι καὶ περὶ τὴν δευτέραν συλλαβὴν καὶ τρίτην καὶ τετάρτην οὕτως ἔχειν τὸν αὐτόν ;
Θεαίτητος
οὐδέν γε .
Σωκράτης
ἆρ᾽ οὖν τότε τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον ἔχων γράψει ‘Θεαίτητον’ μετὰ ὀρθῆς δόξης , ὅταν ἑξῆς γράφῃ ;
Θεαίτητος
δῆλον δή . [ 208β ]
Σωκράτης
οὐκοῦν ἔτι ἀνεπιστήμων ὤν , ὀρθὰ δὲ δοξάζων , ὥς φαμεν ;
Θεαίτητος
ναί .
Σωκράτης
λόγον γε ἔχων μετὰ ὀρθῆς δόξης . τὴν γὰρ διὰ τοῦ στοιχείου ὁδὸν ἔχων ἔγραφεν , ἣν δὴ λόγον ὡμολογήσαμεν .
Θεαίτητος
ἀληθῆ .
Σωκράτης
ἔστιν ἄρα , ὦ ἑταῖρε , μετὰ λόγου ὀρθὴ δόξα , ἣν οὔπω δεῖ ἐπιστήμην καλεῖν .
Θεαίτητος
κινδυνεύει .
Σωκράτης
ὄναρ δή , ὡς ἔοικεν , ἐπλουτήσαμεν οἰηθέντες ἔχειν τὸν ἀληθέστατον ἐπιστήμης λόγον . ἢ μήπω κατηγορῶμεν ; [ 208ξ ] ἴσως γὰρ οὐ τοῦτό τις αὐτὸν ὁριεῖται , ἀλλὰ τὸ λοιπὸν εἶδος τῶν τριῶν , ὧν ἕν γέ τι ἔφαμεν λόγον θήσεσθαι τὸν ἐπιστήμην ὁριζόμενον δόξαν εἶναι ὀρθὴν μετὰ λόγου .
Θεαίτητος
ὀρθῶς ὑπέμνησας : ἔτι γὰρ ἓν λοιπόν . τὸ μὲν γὰρ ἦν διανοίας ἐν φωνῇ ὥσπερ εἴδωλον , τὸ δ᾽ ἄρτι λεχθὲν διὰ στοιχείου ὁδὸς ἐπὶ τὸ ὅλον : τὸ δὲ δὴ τρίτον τί λέγεις ;
Σωκράτης
ὅπερ ἂν οἱ πολλοὶ εἴποιεν , τὸ ἔχειν τι σημεῖον εἰπεῖν ᾧ τῶν ἁπάντων διαφέρει τὸ ἐρωτηθέν .
Θεαίτητος
οἷον τίνα τίνος ἔχεις μοι λόγον εἰπεῖν ; [ 208δ ]
Σωκράτης
οἷον , εἰ βούλει , ἡλίου πέρι ἱκανὸν οἶμαί σοι εἶναι ἀποδέξασθαι , ὅτι τὸ λαμπρότατόν ἐστι τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν ἰόντων περὶ γῆν .
Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν .
Σωκράτης
λαβὲ δὴ οὗ χάριν εἴρηται . ἔστι δὲ ὅπερ ἄρτι ἐλέγομεν , ὡς ἄρα τὴν διαφορὰν ἑκάστου ἂν λαμβάνῃς ᾗ τῶν ἄλλων διαφέρει , λόγον , ὥς φασί τινες , λήψῃ : ἕως δ᾽ ἂν κοινοῦ τινος ἐφάπτῃ , ἐκείνων πέρι σοι ἔσται ὁ λόγος ὧν ἂν ἡ κοινότης ᾖ . [ 208ε ]
Θεαίτητος
μανθάνω : καί μοι δοκεῖ καλῶς ἔχειν λόγον τὸ τοιοῦτον καλεῖν .
Σωκράτης
ὃς δ᾽ ἂν μετ᾽ ὀρθῆς δόξης περὶ ὁτουοῦν τῶν ὄντων τὴν διαφορὰν τῶν ἄλλων προσλάβῃ , αὐτοῦ ἐπιστήμων γεγονὼς ἔσται οὗ πρότερον ἦν δοξαστής .
Θεαίτητος
φαμέν γε μὴν οὕτω .
Σωκράτης
νῦν δῆτα , ὦ Θεαίτητε , παντάπασιν ἔγωγε , ἐπειδὴ ἐγγὺς ὥσπερ σκιαγραφήματος γέγονα τοῦ λεγομένου , συνίημι οὐδὲ σμικρόν : ἕως δὲ ἀφειστήκη πόρρωθεν , ἐφαίνετό τί μοι λέγεσθαι .
Θεαίτητος
πῶς τί τοῦτο ;
თეეტეტოსი
ახლახან შევთანხმდით , რომ ის , ვინც ასეა , არ არის მცოდნე .
სოკრატე
რა უშლის ხელს , რომ ასევე იყოს მეორე , მესამე და მეოთხე მარცვლებთან დაკავშირებითაც ?
თეეტეტოსი
არაფერი .
სოკრატე
მაშინ ასოების მიხედვით აღწერა აქვს სწორ შეხედულებასთან ერთად , როცა ამ თანმიმდევრობით წერს , , თეეტეტოსს " ?
თეეტეტოსი
ცხადია . [ 208b ]
სოკრატე
მაშ უცოდინარია , მაგრამ სწორი შეხედულება აქვს , როგორც ვამბოთ .
თეეტეტოსი
კი .
სოკრატე
სწორ შეხედულებასთან ერთად ახსნაც აქვს , რაკი ასოების მიხედვით აღწერის მქონემ დაწერა და შევთანხმდით , რომ ეს ახსნაა .
თეეტეტოსი
ჭეშმარიტად .
სოკრატე
მაშ , მეგობარო , არსებობს სწორი შეხედულება ახსნასთან ერთად , რომელსაც არ შეიძლება უწოდო ცოდნა .
თეეტეტოსი
როგორც ჩანს .
სოკრატე
როგორც ჩანს , სიზმრით გავმდიდრდით , როცა ვიფიქრეთ , რომ ცოდნის ჭეშმარიტი ახსნა გვაქვს . თუ ჯერ არ დავიწუნოთ ის ? [ 208c ] იქნებ ასე არ უნდა განგვესაზღვრა ის , არამედ დარჩენილი მესამე [ გზით ] . ხომ ვთქვით , რომ რომელიღაც ერთი იგულისხმა მან , ვინც ცოდნა განსაზღვრა ჭეშმარიტ შეხედულებად , რომელსაც ახსნა ახლავს .
თეეტეტოსი
სწორად გაიხსენე , ერთი დარჩა . ერთი აზროვნების ხმით გამოსახულება იყო , მეორე , ახლახან ნათქვამი , საწყისების მეშვეობით მთელთან მისვლა , მესამედ რას იტყვი ?
სოკრატე
როგორც უმრავლესობა იტყოდა , რაღაც ნიშნის ქონა , რომლითაც იტყვი , რომ ყველასგან გამოირჩევა ის , რაზეც გეკითხებიან .
თეეტეტოსი
რაიმე [ მაგალითი შეგიძლია ] მითხრა ასახსნელად ? [ 208d ]
სოკრატე
მაგალითად , თუ გსურს , ვფიქრობ , მზის შესახებ საკმარისი იქნება შენთვის ასახსნელად , რომ ყველაზე ბრწყინვალეა ცაში და დედამიწის გარშემო მოძრაობს .
თეეტეტოსი
რა თქმა უნდა .
სოკრატე
ნახე , რის გამოა ნათქვამი . იმაზე არის , რაზეც ახლახან ვამბობდით , რომ თუ თითოეულის განსხვავებას ნახავ , რაც სხვებისგან გამოარჩევს , როგორც ზოგიერთი ამბობს , ახსნას მიიღებ . ხოლო სანამ საერთოს ეხები , იმის ახსნა გექნება , რაც მათთვის საერთოა . [ 208e ]
თეეტეტოსი
მივხვდი და მგონია , რომ კარგია თუ ახსნას ამგვარად ვუწოდებთ .
სოკრატე
ვინც სწორ შეხედულებას უმატებს არსებულის სხვისგან განსხვავებას , ის ხდება იმის მცოდნე , რაზეც იქამდე მხოლოდ შეხედულების მქონე იყო .
თეეტეტოსი
ასე ვთქვათ .
სოკრატე
ახლა , თეეტეტოს , როცა ისე ახლოს ვარ მსჯელობასთან , როგორც ჩრდილის გამოსახულებებზე ხდება , მცირესაც ვეღარ ვხვდები . როცა შორს ვიდექი , ჩანდა , რომ რაღაცას ვამბობდი .
თეეტეტოსი
როგორ ?
ახლახან შევთანხმდით , რომ ის , ვინც ასეა , არ არის მცოდნე .
სოკრატე
რა უშლის ხელს , რომ ასევე იყოს მეორე , მესამე და მეოთხე მარცვლებთან დაკავშირებითაც ?
თეეტეტოსი
არაფერი .
სოკრატე
მაშინ ასოების მიხედვით აღწერა აქვს სწორ შეხედულებასთან ერთად , როცა ამ თანმიმდევრობით წერს , , თეეტეტოსს " ?
თეეტეტოსი
ცხადია . [ 208b ]
სოკრატე
მაშ უცოდინარია , მაგრამ სწორი შეხედულება აქვს , როგორც ვამბოთ .
თეეტეტოსი
კი .
სოკრატე
სწორ შეხედულებასთან ერთად ახსნაც აქვს , რაკი ასოების მიხედვით აღწერის მქონემ დაწერა და შევთანხმდით , რომ ეს ახსნაა .
თეეტეტოსი
ჭეშმარიტად .
სოკრატე
მაშ , მეგობარო , არსებობს სწორი შეხედულება ახსნასთან ერთად , რომელსაც არ შეიძლება უწოდო ცოდნა .
თეეტეტოსი
როგორც ჩანს .
სოკრატე
როგორც ჩანს , სიზმრით გავმდიდრდით , როცა ვიფიქრეთ , რომ ცოდნის ჭეშმარიტი ახსნა გვაქვს . თუ ჯერ არ დავიწუნოთ ის ? [ 208c ] იქნებ ასე არ უნდა განგვესაზღვრა ის , არამედ დარჩენილი მესამე [ გზით ] . ხომ ვთქვით , რომ რომელიღაც ერთი იგულისხმა მან , ვინც ცოდნა განსაზღვრა ჭეშმარიტ შეხედულებად , რომელსაც ახსნა ახლავს .
თეეტეტოსი
სწორად გაიხსენე , ერთი დარჩა . ერთი აზროვნების ხმით გამოსახულება იყო , მეორე , ახლახან ნათქვამი , საწყისების მეშვეობით მთელთან მისვლა , მესამედ რას იტყვი ?
სოკრატე
როგორც უმრავლესობა იტყოდა , რაღაც ნიშნის ქონა , რომლითაც იტყვი , რომ ყველასგან გამოირჩევა ის , რაზეც გეკითხებიან .
თეეტეტოსი
რაიმე [ მაგალითი შეგიძლია ] მითხრა ასახსნელად ? [ 208d ]
სოკრატე
მაგალითად , თუ გსურს , ვფიქრობ , მზის შესახებ საკმარისი იქნება შენთვის ასახსნელად , რომ ყველაზე ბრწყინვალეა ცაში და დედამიწის გარშემო მოძრაობს .
თეეტეტოსი
რა თქმა უნდა .
სოკრატე
ნახე , რის გამოა ნათქვამი . იმაზე არის , რაზეც ახლახან ვამბობდით , რომ თუ თითოეულის განსხვავებას ნახავ , რაც სხვებისგან გამოარჩევს , როგორც ზოგიერთი ამბობს , ახსნას მიიღებ . ხოლო სანამ საერთოს ეხები , იმის ახსნა გექნება , რაც მათთვის საერთოა . [ 208e ]
თეეტეტოსი
მივხვდი და მგონია , რომ კარგია თუ ახსნას ამგვარად ვუწოდებთ .
სოკრატე
ვინც სწორ შეხედულებას უმატებს არსებულის სხვისგან განსხვავებას , ის ხდება იმის მცოდნე , რაზეც იქამდე მხოლოდ შეხედულების მქონე იყო .
თეეტეტოსი
ასე ვთქვათ .
სოკრატე
ახლა , თეეტეტოს , როცა ისე ახლოს ვარ მსჯელობასთან , როგორც ჩრდილის გამოსახულებებზე ხდება , მცირესაც ვეღარ ვხვდები . როცა შორს ვიდექი , ჩანდა , რომ რაღაცას ვამბობდი .
თეეტეტოსი
როგორ ?