Ἑλληνική Transliterate

ქართული Transliterate

[ 192α ]
Σωκράτης
δεῖ ὧδε λέγεσθαι περὶ αὐτῶν ἐξ ἀρχῆς διοριζομένους ὅτι ὃ μέν τις οἶδεν , σχὼν αὐτοῦ μνημεῖον ἐν τῇ ψυχῇ , αἰσθάνεται δὲ αὐτὸ μή , οἰηθῆναι ἕτερόν τι ὧν οἶδεν , ἔχοντα καὶ ἐκείνου τύπον , αἰσθανόμενον δὲ μή , ἀδύνατον . καὶ ὅ γε οἶδεν αὖ , οἰηθῆναι εἶναι ὃ μὴ οἶδε μηδ᾽ ἔχει αὐτοῦ σφραγῖδα : καὶ ὃ μὴ οἶδεν , ὃ μὴ οἶδεν αὖ : καὶ ὃ μὴ οἶδεν , ὃ οἶδε : καὶ ὃ αἰσθάνεταί γε , ἕτερόν τι ὧν αἰσθάνεται οἰηθῆναι εἶναι : καὶ ὃ αἰσθάνεται , ὧν τι μὴ αἰσθάνεται : καὶ [ 192β ] ὃ μὴ αἰσθάνεται , ὧν μὴ αἰσθάνεται : καὶ ὃ μὴ αἰσθάνεται , ὧν αἰσθάνεται . καὶ ἔτι γε αὖ καὶ ὃ οἶδε καὶ αἰσθάνεται καὶ ἔχει τὸ σημεῖον κατὰ τὴν αἴσθησιν , οἰηθῆναι αὖ ἕτερόν τι ὧν οἶδε καὶ αἰσθάνεται καὶ ἔχει αὖ καὶ ἐκείνου τὸ σημεῖον κατὰ τὴν αἴσθησιν , ἀδυνατώτερον ἔτι ἐκείνων , εἰ οἷόν τε . καὶ ὃ οἶδε καὶ ὃ αἰσθάνεται ἔχων τὸ μνημεῖον ὀρθῶς , ὃ οἶδεν οἰηθῆναι ἀδύνατον : καὶ ὃ οἶδε καὶ αἰσθάνεται ἔχων [ 192ξ ] κατὰ ταὐτά , ὃ αἰσθάνεται : καὶ ὃ αὖ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθάνεται , ὃ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθάνεται : καὶ ὃ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθάνεται , ὃ μὴ οἶδε : καὶ ὃ μὴ οἶδε μηδὲ αἰσθάνεται , ὃ μὴ αἰσθάνεται : πάντα ταῦτα ὑπερβάλλει ἀδυναμίᾳ τοῦ ἐν αὐτοῖς ψευδῆ τινα δοξάσαι . λείπεται δὴ ἐν τοῖς τοιοῖσδε , εἴπερ που ἄλλοθι , τὸ τοιοῦτον γενέσθαι .

Θεαίτητος
ἐν τίσι δή ; ἐὰν ἄρα ἐξ αὐτῶν τι μᾶλλον μάθω : νῦν μὲν γὰρ οὐχ ἕπομαι .

Σωκράτης
ἐν οἷς οἶδεν , οἰηθῆναι αὐτὰ ἕτερ᾽ ἄττα εἶναι ὧν οἶδε καὶ αἰσθάνεται : ἢ ὧν μὴ οἶδεν , αἰσθάνεται δέ : ἢ ὧν [ 192δ ] οἶδε καὶ αἰσθάνεται , ὧν οἶδεν αὖ καὶ αἰσθάνεται .

Θεαίτητος
νῦν πολὺ πλέον ἀπελείφθην ἢ τότε .

Σωκράτης
ὧδε δὴ ἀνάπαλιν ἄκουε . ἐγὼ εἰδὼς Θεόδωρον καὶ ἐν ἐμαυτῷ μεμνημένος οἷός ἐστι , καὶ Θεαίτητον κατὰ ταὐτά , ἄλλο τι ἐνίοτε μὲν ὁρῶ αὐτούς , ἐνίοτε δὲ οὔ , καὶ ἅπτομαί ποτ᾽ αὐτῶν , τοτὲ δ᾽ οὔ , καὶ ἀκούω ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν αἰσθάνομαι , τοτὲ δ᾽ αἴσθησιν μὲν οὐδεμίαν ἔχω περὶ ὑμῶν , μέμνημαι δὲ ὑμᾶς οὐδὲν ἧττον καὶ ἐπίσταμαι αὐτὸς ἐν ἐμαυτῷ ; [ 192ε ]

Θεαίτητος
πάνυ μὲν οὖν .

Σωκράτης
τοῦτο τοίνυν πρῶτον μάθε ὧν βούλομαι δηλῶσαι , ὅτι ἔστι μὲν ἃ οἶδε μὴ αἰσθάνεσθαι , ἔστιν δὲ αἰσθάνεσθαι .

Θεαίτητος
ἀληθῆ .

Σωκράτης
οὐκοῦν καὶ ἃ μὴ οἶδε , πολλάκις μὲν ἔστι μηδὲ αἰσθάνεσθαι , πολλάκις δὲ αἰσθάνεσθαι μόνον ;

Θεαίτητος
ἔστι καὶ τοῦτο .

Σωκράτης
ἰδὲ δὴ ἐάν τι μᾶλλον νῦν ἐπίσπῃ . Σωκράτης [ 193α ] εἰ γιγνώσκει Θεόδωρον καὶ Θεαίτητον , ὁρᾷ δὲ μηδέτερον , μηδὲ ἄλλη αἴσθησις αὐτῷ πάρεστι περὶ αὐτῶν , οὐκ ἄν ποτε ἐν ἑαυτῷ δοξάσειεν ὡς ὁ Θεαίτητός ἐστι Θεόδωρος . λέγω τὶ ἢ οὐδέν ;