catID: 10 | sentenceId21
Maryam Foradi / Diwan Hafez / Divan Hafez (English Translation)
- Aligned by Maryam Foradi
فارسی Transliterate
English
بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد *** غبار خط بپوشانید خورشید رخش یا رب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد *** چو عاشق می‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصود
ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد *** ز چشمت جان نشاید برد کز هر سو که می‌بینم
کمین از گوشه‌ای کرده‌ست و تیر اندر کمان دارد *** چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق
به غماز صبا گوید که راز ما نهان دارد *** بیفشان جرعه‌ای بر خاک و حال اهل دل بشنو
که از جمشید و کیخسرو فراوان داستان دارد *** چو در رویت بخندد گل مشو در دامش ای بلبل
که بر گل اعتمادی نیست گر حسن جهان دارد *** خدا را داد من بستان از او ای شحنه مجلس
که می با دیگری خورده‌ست و با من سر گران دارد *** به فتراک ار همی‌بندی خدا را زود صیدم کن
که آفت‌هاست در تاخیر و طالب را زیان دارد *** ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد *** ز خوف هجرم ایمن کن اگر امید آن داری
که از چشم بداندیشان خدایت در امان دارد *** چه عذر بخت خود گویم که آن عیار شهرآشوب
به تلخی کشت حافظ را و شکر در دهان دارد ***
بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد *** غبار خط بپوشانید خورشید رخش یا رب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد *** چو عاشق می‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصود
ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد *** ز چشمت جان نشاید برد کز هر سو که می‌بینم
کمین از گوشه‌ای کرده‌ست و تیر اندر کمان دارد *** چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق
به غماز صبا گوید که راز ما نهان دارد *** بیفشان جرعه‌ای بر خاک و حال اهل دل بشنو
که از جمشید و کیخسرو فراوان داستان دارد *** چو در رویت بخندد گل مشو در دامش ای بلبل
که بر گل اعتمادی نیست گر حسن جهان دارد *** خدا را داد من بستان از او ای شحنه مجلس
که می با دیگری خورده‌ست و با من سر گران دارد *** به فتراک ار همی‌بندی خدا را زود صیدم کن
که آفت‌هاست در تاخیر و طالب را زیان دارد *** ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد *** ز خوف هجرم ایمن کن اگر امید آن داری
که از چشم بداندیشان خدایت در امان دارد *** چه عذر بخت خود گویم که آن عیار شهرآشوب
به تلخی کشت حافظ را و شکر در دهان دارد ***
I
have
an
idol
that
,
the
canopy
of
the
hyacinth
around
the
rose
hath
A line in the blood of the Arghavan , the spring of his cheek hath . *** O Lord the dust of the line of the beard covered the sun of his face
Give him everlasting life , who everlasting beauty - hath . *** From his eye , it is not fit to take the soul . For , from every direction , I see
Of the corner , he hath made the ambush and the arrow in the bow hath . *** O watchman of the assembly for God's sake , take my justice from him do me justice
For , with others , he hath drunk wine and with me , a heavy head hath . *** When I became lover of God I spake saying I have carried off the jewel of my desire union with God
I knew not what tumultuous blood - scattering , waves , this sea of unity hath . *** From the fear of separation , make me safe , if thou have hope of it ,
Saying In safety from the eye of ill - thinkers , thee , God hath . *** Make not excluded my eye from the cypress of thy heart - seeking stature
Plant in this its fountain - head for pleasant running water , it hath . *** If thou bind me to the saddle - strap , for God's sake , quickly make me prey
For , in delay are calamities and the seeker's loss , it delay hath , *** O bulbul when in thy face the rose laugheth , be not in her snare ,
For , on the rose , is no reliance , say , even if the world's beauty , it hath *** On the dust , scatter the draught and behold the state of people of rank
For , of Jamshid , of Kay Khusrau , a thousand tales , it the dust hath . *** When from around lovers' heart , He loosed the snare of the tress ,
To the informer of the wind , He speaketh saying : Secret , our mystery , he hath . *** In this path of love what hath happened that , of every Sultan of reality ,
The head , in this court of the true Beloved I see on the threshold , he hath . *** To my own fortune , what excuse may I utter For that knave , city - upsetting
Slew Hafiz with bitterness and , in his mouth , sugar hath . ***
A line in the blood of the Arghavan , the spring of his cheek hath . *** O Lord the dust of the line of the beard covered the sun of his face
Give him everlasting life , who everlasting beauty - hath . *** From his eye , it is not fit to take the soul . For , from every direction , I see
Of the corner , he hath made the ambush and the arrow in the bow hath . *** O watchman of the assembly for God's sake , take my justice from him do me justice
For , with others , he hath drunk wine and with me , a heavy head hath . *** When I became lover of God I spake saying I have carried off the jewel of my desire union with God
I knew not what tumultuous blood - scattering , waves , this sea of unity hath . *** From the fear of separation , make me safe , if thou have hope of it ,
Saying In safety from the eye of ill - thinkers , thee , God hath . *** Make not excluded my eye from the cypress of thy heart - seeking stature
Plant in this its fountain - head for pleasant running water , it hath . *** If thou bind me to the saddle - strap , for God's sake , quickly make me prey
For , in delay are calamities and the seeker's loss , it delay hath , *** O bulbul when in thy face the rose laugheth , be not in her snare ,
For , on the rose , is no reliance , say , even if the world's beauty , it hath *** On the dust , scatter the draught and behold the state of people of rank
For , of Jamshid , of Kay Khusrau , a thousand tales , it the dust hath . *** When from around lovers' heart , He loosed the snare of the tress ,
To the informer of the wind , He speaketh saying : Secret , our mystery , he hath . *** In this path of love what hath happened that , of every Sultan of reality ,
The head , in this court of the true Beloved I see on the threshold , he hath . *** To my own fortune , what excuse may I utter For that knave , city - upsetting
Slew Hafiz with bitterness and , in his mouth , sugar hath . ***